ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Την μονη τελικα προεκλογικα συγκεκριμενη δεσμευση της,που δειχνει η κυβερνηση να μην αποσυρει απο το τραπεζι των διαπραγματευσεων με τους δανειστας,ειναι η αντιμετωπιση της ανθρωπιστικης κρισης.Βεβαια το θεμα αυτο για οικονομολογους/διαπραγματευτες με μακροοικονομικη σκεψη,ειναι δυσκολο να συμπρωταγωνιστησει με προβληματα οπως η χρηματοδοτηση και η ρευστοτητα.
Σε πασα περιπτωση και ανεξαρτητα απο πολιτικες εξελιξεις στη χωρα,η αποψη “πρωτιστως η ανθρωπιστικη κριση”,δεν πρεπει να εγκαταληφθει.Η συνεχιση της αποπληρωμης του οποιου χρεους ή η οποια ποσοτικη χαλαρωση και γενικα ο,τιδηποτε μακροοικονομικο,εστω και επι τα βελτιω,δεν αντιμετωπιζει την ανθρωπιστικη κριση στην Ελλαδα.Ασε δε,που οποιες ομαδες, κατηγοριες πολιτων θελησαν να δημιουργησουν επι τη βασει κοινωνικης δικαιοσυνης,ειναι αδυνατον να τις προσδιορισουν επ’ακριβως,οσες αναγνωσεις και αν κανουν.Πιο απορος κι απο τον απορο ειναι ενας εμπορος,που δεν εξυπηρετει εφορια και ασφαλιστικο ταμειο,οταν ισα ισα καλυπτει καποια εξοδα της επιχειρησεως και της οικογενειας του.
Οποτε ας μιλησουμε πλεον με μικροοικονομικους ορους για να φρεναρουμε την ψυχολογικη και οικονομικη εξαθλιωση του μειζονος αριθμου των Ελληνων πολιτων.Αντι να μοιραζονται “αντιδωρα” (κοινωνικα μερισματα,κουπονια,συσσιτια,κοινωνικα παντοπωλεια,100 δοσεις κλπ) πρεπει να τονωθει ΚΑΙ η εσωτερικη αγορα.Με το κοινο “νομισμα” και οπως αυτο διατιθεται και κυκλοφορει,ειναι αδυνατον να απολαυσουν ανεργοι,”εργαζομενοι”,ημιαπασχολουμενοι,απληρωτοι κλπ καποια βασικα αγαθα.Αυτο εχει σαν αποτελεσμα και την ανεχεια αυτων αλλα και την φυσιολογικη απωλεια,λογω φυρας,αυτων των αγαθων.
Και επειδη το πολιτικο μας συστημα,ως φαινεται,θερωρει το κοινο “νομισμα” ως το απολυτο φετιχ,για να μην ταραξει καποιους “κυκλους”,επιμενει πεισματικα σ’αυτο χωρις να “θελει” να καταλαβει πως το ευρω εχει αξια μονον για αυτους,που το εχουν και με αυτο καλοπερνουν.
Κατα την γνωμη μου η μικροοικονομια,δηλαδη η οικονομια της καθημερινοτητας,πρεπει να δημιουργησει ενα εργαλειο για την ανθρωπιστικη κριση.Το εργαλειο αυτο θα μπορουσε να ειναι η κυκλοφορια ενος παραλληλου νομισματος,με τα ακολουθα,παραδειγματος χαριν,χαρακτηριστικα.
1. Ελεγχομενο ως προς την κυκλοφορια του.Δηλαδη θα εκδοθει συγκεκριμενο ποσο π.χ. αναλογο με την απωλεια του ΑΕΠ απο το 2010 εως το 2014.(μετρησιμο μεγεθος).
2. Η ισοτιμια του με το ευρω θα θεσπιστει εστω επι τη βασει καποιου λογιστικου ισοτιμου και θα παραμεινει σταθερη.
3. Η διαρκεια της κυκλοφοριας του θα διαρκεσει μεχρι να “πιασουμε” καποιο ποσοστο αναπτυξης της οικονομιας μας και να υπαρξει προβλεψη σταδιακης αποσυρσης.
4. Η διαθεση του θα γινεται απο το Κρατος,μεσω καποιου μερους των δημοσιων επενδυσεων,της 13ης συνταξης,τα επιδοματα ανεργιας ή απασχολησεως και αλλων οδων.Θα κυκλοφορησει αρα για ολον τον πληθυσμο και οχι μονον για καποιες πληθυσμιακες ομαδες με κριτηρια γεματα κοινωνικα σφαλματα.
5. Θα ειναι φορολογησιμο,ετσι ωστε να μην συσσωρευτει αλλα να ανακυκλωνεται,στα πλασια του κρατικου ελεγχου.
6. Η αγοραστικη του δυνατοτητα θα ειναι συγκεκριμενη.Δηλαδη δεν θα μπορει να πληρωθει η ΔΕΗ,θα μπορουν ομως να αγοραστουν αγαθα με ημερομηνια ληξεως,προκειμενου αυτα να μην πεταχτουν.Απο ψωμι και φρουτα μεχρι φαρμακα.
7. Η συναλλαγη θα ειναι προαιρετικη.Κανεις δεν θα υποχρεωνεται να πουλησει ή να αγορασει με το νομισμα αυτο.Απλως μια επιχειρηση προκειμενου να πεταξει ή να θελησει να ρευστοποιησει καποια αγαθα,ισως επιλεξει να τα πουλησει χωρις να πληρωθει σε ευρω.Θα μπορεσει ομως να καλυψει καποια εξοδα,που αντιστοιχως δεν θα απαιτουν ευρω.Ισως η αυξηση του κατωτατου μισθου στα 751 ευρω,να καταβληθει στο παραλληλο αυτο νομισμα και να παψει ο στραγγαλισμος των εργασιακων δικαιωματων και χωρις τραγικη επιπτωση στην ανταγωνιστικοτητα της οικονομιας…
Κατα βασιν με το παραλληλο νομισμα θα αμοιβεται η εργασια και οχι τα κοστη παραγωγης.Θα αμοιβεται η αυτο καθ’αυτο παραγωγη εργου και ουτε καν η υπεραξια αυτου.Θα αμοιβεται η δυνατοτητα αξιοποιησεως του ανθρωπινου δυναμικου και οχι το παραγομενο αγαθο.Θα ειναι κατι σαν ανταλλαγη ενος μειγματος αγαθων και υπηρεσιων με βαρος στην υπηρεσια, η οποια βρισκεται στην ναρκη,που δημιουργει η λιτοτητα του ευρω.Ενα “νομισμα”, που τρεφεται απο τον αποπληθωρισμο.Ετσι ειναι το δολλαριο ή το γιεν?
(Ειναι αναγκη το φιλοδωρημα για καθαρισμο τζαμιων στα φαναρια να διδεται σε ευρω και οχι σε καποιο νομισμα εσωτερικης καταναλωσης?)
Απο προσωπικη εμπειρια ως υπευθυνος οικονομικων σε ναυτιλιακες επιχειρησεις,θεωρω οτι το σχεδιο αυτο ειναι εφικτο να τελεσφορησει.Ενα βαπορι εκτελον πλοες εξωτερικου,δεκαετια ’80,φορτωσε απο Ραβεννα για Ελευσινα λιπασματα με ορους F.O.B. Ο ναυλος πληρωτεος σε δραχμες,αντι σε δολλαρια,με πιστοποιηση για την Τ.τ.Ε.Με τις δραχμες βεβαια ο πλοιοκτητης δεν μπορουσε να πληρωσει ουτε τα ασφαλιστρα ουτε να αγορασει πετρελαια.Μπορουσε ομως να πληρωσει το ενοικιο,το προσωπικο,το ρευμα.Οποτε δεν αρνηθηκε την συγκεκριμενη ναυλωση.
Επειδη ουδεν καλον αμιγες κακου,θα μπορουσε καποιος να ισχυρισθει οτι θα εχουμε με το συστημα αυτο, φαινομενα εκμεταλλευσεως με την μορφη της εσωτερικης μαυρης αγορας.Ενταξει,μονον ο Θεος ειναι τελειος…
Νομιζω οτι θα επιλυσει περισσοτερα προβληματα,παρα θα δημιουργησει.Πιστευω οτι θα καταλυσει την ανθρωπιστικη κριση,που με μακροοικονομικους ορους αποκλειεται να αντιμετωπιστει.Εφ’οσον η χρηματοδοτηση της χωρας αλλα και η ρευστοτητα διεπονται ακομα και κατω απο καθεστως εκβιασμων,η φτωχεια και ανεχεια θα αυξανονται αεναως.
Πολιτικα,δεν ξερω εαν η σκεψη μου απτεται “μονομερων ενεργειων”.Δεν ξερω αν καποιοι δεν θελουν να καταλαβουν οτι καποιος αμοιβομενος,απλως θα σιτιζεται με το παραλληλο νομισμα και συγχρονως να χρησιμοποιει τα ευρω του για πληρωμη φορων,που ειναι και το βασικο ζητουμενο τοσο απο το κρατος οσο και απο τους δανειστας.
Εαν η σκεψη μου,παλι για καποιους,ειναι για πεταμα,λαμβανω το δικαιωμα να θεωρησω την ανθρωπιστικη κριση οχι ως κακο αποτελεσμα,αλλα ως αυτοσκοπο.Και αυτη θα ειναι η χειροτερη επιλογη τους κατα την διεκπεραιωση του Ελληνικου πειραματος.
Καλειται,λοιπον,η Κυβερνηση να ενστερνιστει αυτη την αποψη,βελτιωνοντας την τεχνικα,ωστε να καταστει εφαρμοσιμη.Ει δ’ αλλως να αποσυρει απο το τραπεζι των διαπραγματευσεων την ρητορικη περι ανθρωπιστικης κρισης,ξεκαθαριζοντας το πολιτικο της τοπιο στον βαθμο,που ηθελε να την διαφοροποιησει απο την προηγουμενη.
Γρηγορης Πιτταρας
Εμπορος-Ετων 56