Διαβάζουμε στον τύπο : «Στις 452 έφτασαν οι αιτήσεις εκπαιδευτικών που κατατέθηκαν στην αρμόδια Κεντρική Υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας για τις 13 θέσεις Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης! Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων έληξε την περασμένη Παρασκευή και μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα θα επιλεγούν μετά από κρίση οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης».
Υπενθυμίζεται και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, για την επιλογή των Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης και Στελεχών Εκπαίδευσης: «Οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης διαχειρίζονται την εκπαιδευτική μνημονιακή πολιτική… Παρεμβαίνουν στο έργο της Διοίκησης και των Υπηρεσιακών Συμβουλίων… Στην ουσία δεν υπηρετούν την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς, αλλά στηρίζουν παραταξιακά συμφέροντα, ενίοτε ίσως και προσωπικά… επικρατούν αναξιοκρατικά, αδιαφανή και κομματικά κριτήρια… όταν κάποιος από τους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης χάσει τη θέση του, γίνεται αυτόματα Σχολικός Σύμβουλος, χωρίς κάποια άλλη κρίση, αλλά με μόνο προσόν ότι υπηρέτησε στην προηγούμενη θέση… κομματικά κριτήρια επικρατούν σ΄όλες τις επιλογές…»
Το πρώτο σχόλιο που έρχεται στη σκέψη, για μία ακόμη φορά, στη χώρα της κοπτοραπτικής, είναι η ελληνική α(να)ξιοκρατία με τα πλοκάμια της πελατοκρατίας… το ρουσφέτι, το κυνήγι «χαρτιών» για «θέση» μακριά από την τάξη, το βόλεμα ¨παντός πολιτικού καιρού¨, κ.ά.
Είναι μια ιδανική ευκαιρία, να καθαρίζει, επιτέλους, το σάπιο παρελθόν με όλα τα «είδη κυνηγών», κάνοντας πράξη τα παραπάνω. Το κυνήγι του διορισμού σε θέση Περιφερειακού Δ/ντή άρχισε, από επιτήδειους και μη και θα είναι η πρώτη ουσιαστική δοκιμασία πολιτικών λόγων και πράξεων.
Στη παρούσα επιλογή, η πρώτη στην εκπαίδευση, θα αξιολογηθούν, κίνητρα, κριτήρια, συμφέροντα και ιδιαίτερα προσόντα παλιών νοοτροπιών, δηλ. «προσόντα, που αποκτήθηκαν υπηρετώντας σε θέσεις με κομματικά κριτήρια….». Στο παρελθόν έβγαιναν της ίδιας νοοτροπίας νικητές με έπαθλο τα δημόσια λάφυρα.
Θεωρείται αντιδημοκρατικό, αντιπαιδαγωγικό, αντισυναδελφικό , να επιλεγούν σε θέσεις Περιφερειακών Διευθυντών, “Εκπαιδευτικοί”, οι οποίοι υπηρέτησαν και υπηρετούν από θέσεις κλειδιά στη Διοίκηση και στην Καθοδήγηση – δηλαδή, Διευθυντές Εκπαίδευσης, Σχολικοί Σύμβουλοι, αλλά και Διευθυντές Σχολικών Μονάδων, που συμμετείχαν συνειδητά και με ζήλο (πλειοψηφία), σ’ αυτή την ακραία Αντιπαιδαγωγική Αυτοαξιολόγηση, παρότι είχαν την προσωπική επιλογή της μη συμμετοχή τους – αρκετοί δεν συμμετείχαν.
Η διαχείριση μέσα από το ρόλο τους, τίναξε στον αέρα Συλλόγους Διδασκόντων στα σχολεία, «κλίμα σχολικών μονάδων», έφερε τον κοινωνικό αυτοματισμό ( αλληλοφάγωμα, οσφυοκαμψία, αλληλοκάρφωμα – διαίρει και βασίλευε… ) και μάλιστα με κίνητρο των συναδελφικών κεφαλών, το ισχυρό παραδάκι κάποιων χιλιάδων ΕΥΡΩ… (βλ. υπογραφή κ. Λοβέρδου τις τελευταίες ώρες…) και φυσικά, την ξανα-επιλογή τους !
Κάποιοι, σε περιοχές ευθύνης τους ( Δ/ντές Εκπαίδευσης, Σχ. Σύμβουλοι, Δ/ντές Σχ. Μονάδων ), ανεξάρτητα λεκτικο-ιδεολογικών απόψεων για το θεαθήναι, οργίασαν, έγιναν καθημερινά, απειλητικοί, πιεστικοί με έμμεσους και άμεσους τρόπους, άλλοι (οι πονηροί ) με έντεχνα υπονοούμενα εκφοβισμού (¨θα γίνει Ε.Δ.Ε.¨, ¨όλοι συμμετέχουν¨…), κρατώντας πισινή – βλ. κυνήγι διορισμού Περ. Δ/ντών, κ.λ. με αποτέλεσμα, την αποδοχή και συμμετοχή των εκπαιδευτικών – Αυτοαξιολογούμενων σε κατηγορίες, συνεπικουρούμενοι και από Συνδιλικασταράδες του μετα-βολέματος .
Τυχόν επανεκλογή-επιλογή τους σε καθοριστικές θέσεις Διοίκησης επιπέδου Περιφέρειας ( αφενός προεκλογικά φούμαρα ) αφετέρου, θα είναι νίκη και επιβεβαίωση, πάλι, του πρότερου πανίσχυρου πελατειακού συστήματος, που αλληλοϋποστηρίζεται, προετοιμάζεται για κάθε αλλαγή, χρόνια τώρα, με τη δύναμη της ημετερεοκρατίας, την οσφυοκαμψία, τη διαπλοκή … «τα συγκοινωνούντα δοχεία του συστήματος», που έχουν δημιουργήσει στα τόσα χρόνια οι Πάτρωνες, οι Αρχιτέκτονές του και οι εκάστοτε καιροσκόποι, πονηροί… συντηρώντας το σάπιο και διεφθαρμένο ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ…
Και με τον Χωροφύλαξ και με τον Αστυφύλαξ δε γίνεται.
Υ.Σ.(1). Επειδή στο κείμενο θίγονται και θέματα Αξιολόγησης-Αυτοαξιολόγησης στην Εκπαίδευση, η αξιολόγηση επιβάλλεται στο ελληνικό σχολείο. Αξιολόγηση, όμως, που προάγει πραγματικά το έργο της σχολικής μονάδας και το έργο του εκπαιδευτικού ( δεν ανακαλύψαμε εμείς την Αμερική ) και όχι, το πώς οι ημέτεροι θα μοιράσουν τα πρώτα 7.500.000 Ευρώ δια του Προγράμματος της Αξιολόγησης, πώς θα ξανα-επιλεγούν και πώς θα προετοιμάσουν τους επόμενους αυλοκόλακες μέσα από στενωπούς αυθαίρετων ποσοστώσεων – κρίκοι του συστήματος.
Υ.Σ.(2). Οι 13 Περιφερειακές Διευθύνσεις όπως είναι θεσμοθετημένες, αποτελούν ένα επιπρόσθετο ενδιάμεσο γραφειοκρατικό γρανάζι – Υπουργείου, Διοίκησης.
Λωτοφάγοι Αφρικής