Ένας «μη έγκυρος» γράφει για την «εγκυρότητα»…
Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη
.
Διαβάζω στo Veto300, ένα καινούριο, προσεγμένο και ενδιαφέρον blog, μια ανάρτηση (βλ. http://veto300.blogspot.com%20/2009/06/blog-post_9645.html)
που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προκαλεί νομίζω μια μεγάλη γκάμα συναισθημάτων. Απορία, αμφισβήτηση, εκνευρισμό, θυμό, απογοήτευση. Χωρίς να κατονομάζει την κυριακάτικη εφημερίδα (Ελευθεροτυπία), το blog αναφέρεται σε συνέντευξη «μαϊμού» του Κοινοτικού Επίτροπου, Ζακ Μπαρό.
Δε ξέρω αν είναι η υπερβολική ευαισθησία σε θέματα μετανάστευσης της συγκεκριμένης εφημερίδος και η χρόνια αριστερίλα από την οποία πάσχει, δε ξέρω αν είναι ο προσωπικός καημός για ανέλιξη και…
επιτυχία της δημοσιογράφου, που φέρεται να πήρε την υποτιθέμενη συνέντευξη (http://archive.enet.gr/online/ss3?q=%C6%E1%EA+%CC%F0%E1%F1%FC&a=&pb=0&dt1=&dt2=&r=0&p=0&id=25369892), αλλά η συγκεκριμένη δημοσίευση προσβάλλει εκτός από την ιστορία του εντύπου και τη νοημοσύνη όλων. Επιπρόσθετα, δυσφημεί την ήδη κακόφημη χώρα μας σε θέματα αλχημειών και μπαγαποντιάς.
Δε θέλω να πειστώ σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, ότι η ερμηνεία της ονοματοδοσίας του συγκεκριμένου φύλλου, είναι η «ελεύθερη τύπωση» χωρίς τη δέουσα δημοσιογραφική δεοντολογία. Δε θέλω να πειστώ σήμερα, ότι «ελεύθεροι τύποι» μπορούν να φιλοξενούνται σε εφημερίδες με καθεστώς ελευθεριότητας και χαλαρών κανόνων δημόσιας γραφής.
Δε θέλω να πειστώ σήμερα, ότι η πολυπόθητη -και ακόμα, όχι κεκτημένη- «ελευθερία του τύπου» μεταφράζεται σε κατάχρηση ελευθερίας, με δημοσιεύματα που ως σκοπό έχουν τη δημιουργία εντυπώσεων ή την αναζήτηση έξτρα μορίων «εγκυρότητας».
Και διερωτώμαι… με τη ιδιότητα μιλούν αυτοί ενίοτε για εγκυρότητα;
.
Διαβάζω στo Veto300, ένα καινούριο, προσεγμένο και ενδιαφέρον blog, μια ανάρτηση (βλ. http://veto300.blogspot.com%20/2009/06/blog-post_9645.html)
που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προκαλεί νομίζω μια μεγάλη γκάμα συναισθημάτων. Απορία, αμφισβήτηση, εκνευρισμό, θυμό, απογοήτευση. Χωρίς να κατονομάζει την κυριακάτικη εφημερίδα (Ελευθεροτυπία), το blog αναφέρεται σε συνέντευξη «μαϊμού» του Κοινοτικού Επίτροπου, Ζακ Μπαρό.Δε ξέρω αν είναι η υπερβολική ευαισθησία σε θέματα μετανάστευσης της συγκεκριμένης εφημερίδος και η χρόνια αριστερίλα από την οποία πάσχει, δε ξέρω αν είναι ο προσωπικός καημός για ανέλιξη και…
επιτυχία της δημοσιογράφου, που φέρεται να πήρε την υποτιθέμενη συνέντευξη (http://archive.enet.gr/online/ss3?q=%C6%E1%EA+%CC%F0%E1%F1%FC&a=&pb=0&dt1=&dt2=&r=0&p=0&id=25369892), αλλά η συγκεκριμένη δημοσίευση προσβάλλει εκτός από την ιστορία του εντύπου και τη νοημοσύνη όλων. Επιπρόσθετα, δυσφημεί την ήδη κακόφημη χώρα μας σε θέματα αλχημειών και μπαγαποντιάς.
Δε θέλω να πειστώ σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, ότι η ερμηνεία της ονοματοδοσίας του συγκεκριμένου φύλλου, είναι η «ελεύθερη τύπωση» χωρίς τη δέουσα δημοσιογραφική δεοντολογία. Δε θέλω να πειστώ σήμερα, ότι «ελεύθεροι τύποι» μπορούν να φιλοξενούνται σε εφημερίδες με καθεστώς ελευθεριότητας και χαλαρών κανόνων δημόσιας γραφής.
Δε θέλω να πειστώ σήμερα, ότι η πολυπόθητη -και ακόμα, όχι κεκτημένη- «ελευθερία του τύπου» μεταφράζεται σε κατάχρηση ελευθερίας, με δημοσιεύματα που ως σκοπό έχουν τη δημιουργία εντυπώσεων ή την αναζήτηση έξτρα μορίων «εγκυρότητας».
Και διερωτώμαι… με τη ιδιότητα μιλούν αυτοί ενίοτε για εγκυρότητα;