ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ. Καλή Λευτεριά στην Πατρίδα και την Μητέρα Γη
Τέτοια μέρα πάντα κινούσε να έλθει το φως, η Λευτεριά. Το Φως της δικαιοσύνης, το άδολο Φως του Ελληνισμού που φύτρωσε σε αυτή την πανέμορφη Γη.
Το Φως του Δικαίου, το ατσάλινο χέρι του ανθρώπου που σταμάτησε το ξίφος του ισχυρού και έτσι γεννήθηκε η Δικαιοσύνη.
“Το οτι έχεις την δύναμη, δεν σημαίνει ότι έχεις και το δικαίωμα”
Αυτή ηταν η χαραυγή του πολιτισμού, που ειπώθηκε πρώτα από Έλληνα σε Έλληνα και έπειτα απλώθηκε στα πέρατα του κόσμου.
Όπου υπήρχε το σκοτάδι της αδικίας, το άδολο Ελληνικό Φως μεταλαμπαδεύετο για να φέρει Ελευθερία. Αυτό το φως που αν αναπολούν οι υπόδουλοι της Βακτριανής και κρατούν ζωντανό οι ελεύθεροι της Κένυας.
Αυτό το Φως που ζέσταινε τα παγωμένα κελιά του ιμπεριαλισμού, εκεί όπου μαρτυρούσαν οι Βαγορήδες, οι Κικούγιου και οι Κέλτες Γηγενείς μάρτυρες.
Αυτό το Φως που ενσάρκωσε η Μάνα με τον Εσταυρωμένο που η διαθήκη Του αναφέρει 165 φορές το Δίκαιο.
Σήμερα λοιπόν, που το Φως υπερνικά το σκότος, η επιλογή είναι τόσο βέβαια, όσο η ίδια η ζωή. Όσα τα γυρίσματα του χρόνου στο περιβόλι της ύπαρξης.
Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
Όπως το βρεις κι’ όπως το δεις να μη το παρατήσεις.
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα,
και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του,
κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,
και να του φέρεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας.
Κι άν αγαπάς τ’ ανθρώπινα κι’ όσα άρρωστα δεν είναι,
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν,
και τη ζωντάνια σπείρε του μ’ όσα γερά, δροσάτα.
Γίνε οργοτόμος ,φυτευτής , γίνε διαφεντευτής.
Κι αν είναι κι έρθουνε χρόνια δίσεχτα,
πέσουν καιροί οργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα,
για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια,
μη φοβηθείς το χαλασμό. Φωτιά ! τσεκούρι !τράβα !,
ξεσπέρμεψέ το , χέρσωσε το περιβόλι, κόφ’ το,
και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα,
για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα.
Π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει,
κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.
Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,
κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα .
Κωστής Παλαμάς
Αυτός που βεβήλωσαν οι εισβολείς, οι Ούνοι εν ζωή και μετά θάνατον.
Αυτός που με τον θάνατο του σάλπισε την λευτεριά στην σκλάβα πατρίδα.
Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία.
Ζευ Βασιλεύ και Γαία και Ουράνιαι φλόγες αγναί.
Καλή Άνοιξη, Καλόν Αγώνα, Καλή Λευτεριά.
