Όθων Ιακωβίδης
Επειδή διαφαίνεται το ενδεχόμενο να έχουμε, σύντομα, δημοψήφισμα, προκειμένου η κυβέρνηση να πάρει την ιστορική απόφαση για τη στάση της Ελλάδας απέναντι στο Δ. Χρέος της και στους “δανειστές” της, χρειάζεται να πούμε δυό λόγια επ’ αυτού:
1ον) Η διατύπωση του ερωτήματος.
Το πώς θα διατυπώνεται το ερώτημα στο οποίο θα κληθεί να απαντήσει ο Λαός, θα προδιαγράψει,σε μεγάλο ποσοστό, και το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος.
Το ερώτημα θα πρέπει να αποκαλύπτει την Αλήθεια, δηλαδή ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα στο οποίο καλείται να απαντήσει η κοινωνία.
Και, το πραγματικό δίλημμα, στη σημερινή τραγική κατάσταση που βρίσκεται η Χώρα, είναι: ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, Ή ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ, ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ;
Αυτή είναι μία πιο ήπια μορφή του πραγματικού διλήμματος, που είναι: ΘΕΛΕΙΣ ΤΗ ΧΩΡΑ ΥΠΟΔΟΥΛΗ Ή ΕΛΕΥΘΕΡΗ.
Το πραγματικό δίλημμα, λοιπόν, δεν είναι “ΔΡΑΧΜΗ Ή ΕΥΡΩ”, όπως θέλουν να το παρουσιάσουν οι ένοχοι της καταστροφής της Χώρας, που έχουν επενδύσει “τα ρέστα” τους (την πολιτική τους καριέρα, άν όχι και την ίδια τη ζωή τους) σ’ αυτό το ψευδοδίλημμα, έχοντας δαπανήσει εκατομμύρια εκατομμυρίων στην προπαγάνδα, ώστε η λέξη “δραχμή” ή “εθνικό νόμισμα”, να συνυφανθεί και να αποκτήσει την έννοια της καταστροφής, αφού, στα τελευταία 5 χρόνια των Μνημονίων, κάθε φορά που αναφέρεται (στην οθόνη της TV ή στις σελίδες εφημερίδων) συνεκφέρεται με τις λέξεις “καταστροφή” – “καταστροφικός” – “καταστροφική”, προκειμένου να επιτευχθεί (και έχει επιτευχθεί, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις) η “πλύση εγκεφάλου” του ανυποψίαστου πολίτη….
Αν, λοιπόν, η διατύπωση του ερωτήματος είναι “ΔΡΑΧΜΗ Ή ΕΥΡΩ”, θα ξέρουμε πως η κυβέρνηση προκρίνει τη συνέχιση της υποτέλειας της Χώρας στους “δανειστές” της, καθώς οι (από την ανηλεή προπαγάνδα του καθεστώτος) πλυμένοι εγκέφαλοι, θα επιλέξουν ΕΥΡΩ (έστω και αν γνωρίζουν πως η επανάκτηση της διαχείρισης της Εθνικής μας Οικονομίας από εμάς, δεν συνεπάγεται, υποχρεωτικά, την έξοδό μας από το Ευρώ).
2ον) Έχοντας υπ’ όψη αυτή την πραγματικότητα (της ευρύτατης προπαγανδιστικής επιχείρησης για την “πλύση εγκεφάλου”, ώστε “δραχμή” ή “εθνικό νόμισμα”, να σημαίνει καταστροφή) η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει σε εκτεταμένη και εμπεριστατωμένη διαφώτιση του λαού (με ομιλίες προσώπων κύρους στην τηλεόραση) για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα ενός Εθνικού Νομίσματος, καθώς και το τί σημαίνει ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ και τί ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ της Εθνικής Οικονομίας μίας (οποιασδήποτε) Χώρας.
3ον) Τέλος, σχετικά με την υπενθύμιση της πρότασης για Δημοψήφισμα του ΓΑΠ, το 2012, από ΠΑΣΟΚογενείς κύκλους, θυμίζω ότι η αντίδραση των δανειστών (που τον πέταξαν στο καναβάτσο, καθυβρίζοντας τον λιμανιάτικα) οφείλονταν στο ότι ο ίδιος άνθρωπος που τους παρέδωσε άνευ όρων την Ελλάδα σε μια κόλλα χαρτί (το “Μνημόνιο”) έδειξε πως σκέφθηκε (χωρίς να τους ρωτήσει) να βάλει σε κίνδυνο αυτή την παράδοση .
Αυτή η ασυνέπεια τής (πλήρως δοτικής) στάσης του απέναντί τους, ήταν που τους εξόργισε και όχι το Δημοψήφισμα, σαν μία δημοκρατική διαδικασία. Γι’ αυτό, ας μη μπερδεύουμε τον φάντη με το ρετσινόλαδο.
Σημειώνω την απέχθεια του πολιτικού προσωπικού της “Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας”, προς τη μόνη δημοκρατική διαδικασία που δίνει πραγματικά την ευθύνη της απόφασής του, στον κυρίαρχο Λαό.
Δεν θέλουν ο Λαός να αποφασίζει για το “ποια θέλει να είναι η λύση στο (όποιο) πρόβλημά του”.
Θέλουν ο Λαός να αποφασίζει ΜΟΝΟ για το “ποιός θα αποφασίζει αντ’ αυτού” !!….
Μία ακόμη απόδειξη πως πίσω από την ταμπέλα “Κοινοβουλευτική Δημοκρατία”, κρύβεται μία υποδειγματική “Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία”.