Τρομερή κατάρα σκιάζει το μουσείο της Ακρόπολης

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ευτυχώς που έχουμε βίσμα τους Αδιάβροχους!

Pellatab
Λάβαμε ένα ενδιαφέρον email από τον χρήστη z490z480 o oποίος θέλει να σχολιάσει έμμεσα την υπόθεση του μουσείου της Ακρόπολης αλλά κυρίως επιθυμεί να αποστείλει μια ηλεκτρονική κατάρα, έναν… e-κατάδεσμο στους πολιτικούς και τους οικονομικούς παράγοντες που “έφεραν την πατρίδα μας στο κατώφλι του αφανισμού”. Είναι καλογραμμένη και διά τούτο δημοσιεύεται ως έχει:

“Είθε μία ημέρα, να έρθει, ντυμένη με πορφυρόχαλκη αρματωσιά του Άρη. Να περικλειστεί το παραπέτασμα με ατσάλι. Να βρέξει πυρ. Να πλημμυρίσει η γη με το αίμα εκείνων που ταΐζουν τα όρνεα με την προμηθεϊκή σάρκα των δικαίων. Τα κουφάρια τους να σαπίζουν κάτω από την φρουρά του Ήλιου. Τα οστά τους να σκορπιστούν σε μέρη απάτητα και μυστικά. Εκεί που δεν ήχησε ποτέ γλώσσα ελληνίδα. Οι σπορές τους να κυνηγηθούν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Ανέστιοι, αθέμιστοι, αφρήτορες να καταστούν μέχρι να αποπληρωθεί η ζημία που προκάλεσαν μέχρι τον τελευταίο οβολό.
Όσοι βούλιαξαν την πόλιν στη βία την αυθάδη και τ’ ανόσια τα έργα ο υψίζυγος Κρονίδης που ζει εκεί ψηλά να στείλει τέλεια καταδίκη. Απόλυτη στην εφαρμογή. Τόσο φρικτή στην όψη που η Αιδώς και η Νέμεσις να μην μπορούν να παρακολουθήσουν την εκτέλεσή της και να ζητήσουν καταφύγιο στην έσχατη κορφή του Ολύμπου. Δεν άκουγαν τόσο καιρό τις Ερινύες που τους καλούσαν να αναλογιστούν τα κρίματά τους και οι αρές των αδικημένων, ανέκλητοι κατάδεσμοι θα σφραγίζουν το θλιβερό τους τέλος”.

ΥΓ: Ο θεσμός της ηλεκτρονικής κατάρας είναι αν μη τι άλλο πρωτότυπος και θέλουμε να δούμε αν λειτουργεί. Τα τραγούδια είναι δική μας επιλογή μια και η συγκέντρωση για αυτού του είδους τις ψυχικές επιθέσεις διευκολύνεται από την κατάλληλη μουσική υπόκρουση.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=lG0evjbmBtU&feature=player_embedded]

Δαίμονα κικλήσκω – μεγάλαν ηγήτορα φρικτόν,
μειλίχιον Δία, παγγενέτην, βιοδώτορα θνητών,
Ζήνα μέγαν, πολύπλαγκτον, αλάστορα, παμβασιλήα,
πλουτοδότην, οπόταν γε βρυάζων οίκον εσέλθηι,
έμπαλι δέ τρύχοντα βίον θνητών πολυμόχθων:
εν σοί γάρ λύπης τε χαράς – κληίδες οχούνται.
τοιγάρ τοι, μάκαρ, αγνέ, πολύστονα κήδε’ ελάσσας,
όσσα βιοφθορίην πέμπει κατά γαίαν άπασαν,
ένδοξον βιοτής γλυκερόν τέλος εσθλόν οπάζοις.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ