Του Γεωργίου Παπασίμου
Δικηγόρου
Μέλους Δ.Σ. του «ΠΡΑΤΤΩ»
Η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε., που πραγματοποιήθηκε για το μείζον ζήτημα της μεταναστευτικής «επέλασης» στην Μεσόγειο, και κυρίως μετά τα συνεχή «φορτία θανάτου» των μεταναστών, όπου αποφασίσθηκε να προστατευθούν τα κοινοτικά σύνορα με αύξηση των σχετικών κονδυλίων, αποτρέποντας την παράνομη μετανάστευση και τιμωρώντας τους δουλέμπορους, μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει.
Παρά τα έντονα και αγωνιώδη αιτήματα των πρωθυπουργών της Ελλάδος και της Ιταλίας, δύο Χώρες, που κατεξοχήν πλήττονται, αντιμετωπίζοντας όλο το βάρος των εκατομμυρίων εξαθλιωμένων μεταναστών, που επιχειρούν να εισέλθουν σε Ευρωπαϊκό έδαφος από την Τουρκία και την Λιβύη, στην Έκτακτη αυτή Σύνοδο Κορυφής για την αντιμετώπιση της μετανάστευσης μετά τα συνεχή τραγικά γεγονότα στην Μεσόγειο, συμφώνησαν να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στην ασφάλεια των κοινοτικών συνόρων, στην ενίσχυση της εποπτείας και των ελέγχων, με τριπλασιασμό των οικονομικών πόρων, των Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων «Τρίτων» στην Ιταλία και «Ποσειδώνας» στην Ελλάδα.
Βασικός στόχος των αποφάσεων αυτών είναι η αποθάρρυνση της παράνομης εισόδου των μεταναστών στην Κοινοτική επικράτεια και ο συντονισμός, με σειρά από στρατηγικές επιχειρήσεις, για την καταστροφή των σκαφών των δουλεμπόρων, μέσω της ενίσχυσης της συνεργασίας με τρίτες Χώρες.
Το βασικό αίτημα, που επίμονα θέτει η Αθήνα και η Ρώμη, περί δίκαιης κατανομής των βαρών και του αριθμού των μεταναστών, που εισέρχονται σε Ευρωπαϊκό έδαφος, μεταξύ των Χωρών – μελών, που προϋποθέτει την μεταρρύθμιση της απαράδεκτης Συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ, καθώς και το κρίσιμο ζήτημα της παροχής ασύλου κυρίως όσων κινδυνεύουν με φυλάκιση και θανατική ποινή στην Χώρα προέλευσης, ουσιαστικά «εξοβελίστηκαν» από την ισχυρή «συμμαχία του Βορρά».
Πρόκειται, αναμφισβήτητα, για «κοντόφθαλμη» πολιτική «στρουθοκαμήλου» και για την διαφύλαξη της «Ευρώπης – φρούριο», η οποία πρέπει να «προστατευθεί» από την «επέλαση των αθλίων». Παράλληλα όμως, το σημερινό «ευρωϊερατείο» έχει φροντίσει, κάποιες Χώρες του Νότου, όπως η Ελλάδα, μέσω της Συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ, να μετατρέπονται σε «αποθήκες εξαθλιωμένων ψυχών», εγκαινιάζοντας, έτσι, την δημιουργία από τα μέσα, μιας Ευρώπης τύπου «στρατοπέδου συγκέντρωσης».
Το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι ένα από τα μεγαλύτερα παγκόσμια προβλήματα, εξαιτίας της άναρχης παγκόσμιας καπιταλιστικής ανάπτυξης και κρίσης στις Χώρες του Τρίτου και Τετάρτου Κόσμου και της εξαθλίωσης και των πολέμων, που επιβάλλει η «παγκόσμια δικτατορία» των Πολυεθνικών και του Κεφαλαίου και των «φερέφωνων» αυτής στις Χώρες αυτές. Είναι χαρακτηριστικό, ότι το τωρινό «τσουνάμι», που έχει ως αποτέλεσμα να μετατραπεί η Μεσόγειος σε ένα ιδιότυπο «νεκροταφείο ψυχών», έχει άμεσα τις ρίζες στις επεμβάσεις, που προηγήθηκαν στην Συρία, Λιβύη, Ροδεσία, Ερυθραία κ.λπ. και διέλυσαν και τις στοιχειώδεις κοινωνικές δομές, που υπήρχαν σε αυτές τις Χώρες.
Το μεταναστευτικό αποτελεί, πλέον, «ωρολογιακή βόμβα μεγάλης ισχύος» στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που απειλεί να την διαλύσει «εις τα εξ ων συνετέθη». Αν δεν κατανοηθεί άμεσα, από τις ισχυρές καπιταλιστικές «ελίτ» του Βορρά, ότι η κρίση του χρέους, αλλά και η διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος είναι τα κατεξοχήν Ευρωπαϊκά προβλήματα και όχι τοπικές υποθέσεις, ελλοχεύει ο κίνδυνος αποδόμησης του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Πέραν, όμως, αυτού, θα πρέπει να αντιληφθούν και να συνειδητοποιήσουν ότι, η επιδίωξη κάποιων στον Βορρά να επιβάλουν ένα ιδιότυπο «όριο ψηλών τειχών», που θα αφήσει έξω τους «παρίες του Νότου» και τα μεταναστευτικά στίφη, όχι μόνο δεν θα τους προστατεύσει, αλλά θα γίνει, στο τέλος, «φυλακή» για τους ίδιους.