Γ. ΜΗΛΙΟΣ: Καθυστέρηση πληρωμών στους δανειστές μέχρις ότου υπάρξει συμφωνία
Γράφει ο Μαγια
Συνεχίζεται με αμείωτη ένταση ο ανελέητος εκβιασμός για την καθυπόταξη της χώρας, μέσω της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας, ενώ περιορίζονται δραματικά οι ελπίδες πως με το Δ΄ Ράιχ είναι δυνατόν να υπάρξει ειλικρινής και ισότιμη διαπραγμάτευση, πολλώ δε μάλλον «έντιμος συμβιβασμός».
Οι δανειστές για κάθε βήμα πίσω που κάνει η κυβέρνηση, ζητούν άλλα δέκα. Και στο ίδιο μοτίβο, θα προχωρήσουν έως το τέλος. Τα θέλουν όλα και δεν δίνουν τίποτα. Θέλουν να γονατίσουν τη χώρα και να εξευτελίσουν οριστικώς και αμετακλήτως την Αριστερά. Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια: και την Ελλάδα να κάνουν αποικία χρέους και να τσακίσουν την Αριστερά, καθιστώντας την πολιτική τους μονόδρομο.
Η Σάρα Βάγκενκνεχτ, α΄ αντιπρόεδρος του κόμματος DieLinke, της γερμανικής Αριστεράς, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: Μιλά για το θέατρο που παίζει η Γερμανίδα καγκελάριος και καταγγέλλει τις προσπάθειες του Βερολίνου «να αποτύχει πάση θυσία ο Τσίπρας, για να μην εξαπλωθεί και στην Ισπανία η “σχολή ΣΥΡΙΖΑ”». Επίσης, αποκαλύπτει τόσο τις «υπόγειες κινήσεις» του Μάριο Ντράγκι εναντίον άλλων κρατών-μελών όσο και τα επικίνδυνα παιχνίδια του Σόιμπλε, ενώ δίνει επίσημα στοιχεία για το ύψος των τόκων που εισέπραξε η Γερμανία από το 2010 μέχρι σήμερα και τα 94 δισεκ. που εξοικονόμησε χάρη στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Παράλληλα, αποκαλύπτει ότι ο «ιδιώτης» που θέλει τα Ελληνικά αεροδρόμια είναι το ίδιο το Γερμανικό Δημόσιο από κοινού με τη Lufthansa…
Μέγα πλήγμα, ότι δεν καταφέραμε, λόγω έλλειψης στρατηγικής και τακτικής, να θέσουμε εμείς τους όρους της διαπραγμάτευσης κι ακόμα μεγαλύτερο ότι δεν έχουμε ακόμη εκπονήσει ένα πρόγραμμα για την θεσμική και δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Αντί η διαπραγμάτευση να εξαρτηθεί απ’ τη διακυβέρνηση, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Εξ ου και τα πενιχρά έως …αόρατα αποτελέσματα στην κοινωνία.
Επίσης. Όχι μόνο δεν έχουν ενεργοποιηθεί και αξιοποιηθεί οι υγιείς δυνάμεις του τόπου, αλλά εξακολουθεί να παραμένει αλώβητο στην εξουσία το σύστημα της Διαπλοκής, της Υποτέλειας και της διαφθοράς.
Ο χρόνος που χάθηκε πολύς, κι ο χρόνος που μένει λίγος. Ωστόσο, μπορεί να αποδειχτεί αρκετός για να βρει η κυβέρνηση τη δύσβατη πολιτική δίοδο που θα την απεγκλωβίσει από την παγίδα του «επώδυνου» συμβιβασμού, με πρώτο άμεσο στόχο την χρηματοδοτική ανάσα για τη χώρα.
Υπενθυμίζουμε ότι η Αριστερά εκλήθη, με την εντολή του λαού, να δώσει σε αυτές τις διαπραγματεύσεις άλλο νόημα και να τις οδηγήσει σε άλλο αποτέλεσμα. Εκλήθη: α) να σταματήσει την καταστροφή και β) να επαναχαράξει την πορεία της χώρας προς τελείως διαφορετική κατεύθυνση.
Απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα, «και τώρα τι κάνουμε;» δίνει ο καθηγητής Γιάννης Μηλιός, υπεύθυνος (μέχρι τις εκλογές…) του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ άλλων, τονίζει:
«Εφόσον οι δανειστές αδιαφορούν για τη Δημοκρατία και τη βούληση του Ελληνικού λαού και απαιτούν τη συνέχιση της λιτότητας στην Ελλάδα (δηλαδή ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να αθετήσει τη βασική εντολή που της έδωσε ο ελληνικός λαός), τότε η λύση είναι μία: Καθυστέρηση των υποχρεώσεων προς τους δανειστές. Με άλλα λόγια, καθυστέρηση πληρωμών μέχρις ότου υπάρξει συμφωνία. Πάντα εντός της Ζώνης του Ευρώ, μια που η ¨νομισματική¨ υποτίμηση της αγοραστικής δύναμης και του βιοτικού επιπέδου της κοινωνικής πλειοψηφίας είναι εξίσου ανεπιθύμητη με την ¨εσωτερική υποτίμησ绨».
