ΕΛΣΤΑΤ: Προκλητική απόπειρα αρχειοθέτησης του σκανδάλου

Πώς νοσοκομειακές οφειλές και ΔΕΚΟ άνοιξαν την πόρτα στο ΔΝΤ…
ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ
Νέα προσπάθεια να πέσει σκοτάδι στα όσα συνέβησαν το 2009 γύρω από τους εθνικούς λογαριασμούς, έτσι ώστε η χώρα να ριχτεί στα Τάρταρα των Μνημονίων, σηματοδοτεί η πρόταση να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο εκ μέρους του εισαγγελέα Εφετών Αντώνη Λιόγα προς το αρμόδιο Δικαστικό Συμβούλιο. Η πρόταση του εισαγγελέα κατατέθηκε σε χρόνο-ρεκόρ, καθώς η δικογραφία με τις καταθέσεις των Ανδρέα Γεωργίου, Μανώλη Κοντοπυράκη και Νίκου Στρόμπλου έφυγε για το Συμβούλιο Εφετών στις 30 Απριλίου, με μόνο μία από τις καταθέσεις αυτές να είναι έκτασης 45 σελίδων, συνοδευόμενη από άλλες 60 σελίδες συνημμένα έγγραφα. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η υπόθεση των παραποιημένων στοιχείων της Στατιστικής Υπηρεσίας να κλείσει πρόωρα. Ανάλογη προσπάθεια έγινε και το 2014 από τον αντεισαγγελέα Εφετών Ιωάννη Κούτρα. Η πρότασή του όμως απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Εφετών! Και τώρα επανέρχεται εκείνη ακριβώς η πρόταση με μία επιπλέον σελίδα από τον εισαγγελέα Εφετών Αντώνη Λιόγα, στην οποία αναφέρει ότι συμφωνεί, ακυρώνοντας όχι μόνο την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών, αλλά και τον τελευταίο γύρο ανακρίσεων και επανεξέτασης μαρτύρων, αφήνοντας ερωτήματα για το αν λήφθηκε υπόψη το νέο υλικό.
Να αναφερθεί ότι ο εισαγγελέας Εφετών Αντώνης Λιόγας είχε αναλάβει και την υπόθεση του δομημένου «γαλάζιου» ομολόγου των 280 εκατ. ευρώ, το οποίο υπερκοστολογημένο κατέληξε το 2006 σε τέσσερα ασφαλιστικά ταμεία. Από τα δεκαπέντε άτομα που έστειλε στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων το 2011 δεν υπήρχε ούτε ένας υπάλληλος του υπουργείου Οικονομικών.
Η προσπάθεια να τεθεί στο αρχείο το σκάνδαλο της Στατιστικής Υπηρεσίας, με το οποίο τεχνηέντως «φούσκωσαν» τα στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος ώστε να φανεί επιβεβλημένη η υπαγωγή στα Μνημόνια, εξυπηρετεί πολλούς εντός κι εκτός Ελλάδας. Πρώτα και κύρια τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, που δεν θα λογοδοτήσει για όσα συνέβησαν επί διοίκησής του. Στο απυρόβλητο θα μείνουν επίσης οι πολιτικές ευθύνες του τότε υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, όπως και οι ευθύνες της Eurostat, που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη φαλκίδευση των στατιστικών στοιχείων, αποκαλύπτοντας έτσι ότι το σχέδιο «φουσκώματος» του ελλείμματος μπορεί να μην ήταν καν ελληνικής επινόησης.
Η υπόθεση, ωστόσο, της ΕΛΣΤΑΤ, αν ανοίξει, έχει να βγάλει πολλούς «λαγούς». Από την υπόθεση των δεκαεφτά ΔΕΚΟ που παράτυπα εντάχθηκαν στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης, καθώς καμία άλλη κυβέρνηση της ΕΕ δεν ακολουθούσε αυτή την πρακτική, επιβαρύνοντας έτσι τα δημόσια οικονομικά με 18,12 δις ευρώ, μέχρι το swap της GoldmanSachs, που κόστισε 5,28 δις ευρώ, αλλά και τις περίφημες νοσοκομειακές δαπάνες ύψους 4,5 δις ευρώ που το κράτος ουδέποτε πλήρωσε, ουδείς εισέπραξε, βάρυναν όμως το δημόσιο χρέος του 2009.
Περισσότερα στα Επίκαιρα που κυκλοφορούν την Πέμπτη 04 Ιουνίου.