του Χρήστου Σακαρίκα
Κάποτε οι νέοι μας ήταν πρωτοπόροι.
Αυτές τις μέρες που είναι τόσο δύσκολες, παρατηρώ τη στάση σας απέναντι στη ζωή, την έλλειψη ενδιαφέροντος, παρατηρώ την απογοήτευσή σας.
Δεν έχετε άδικο. Αυτές οι μέρες είναι ανάλογες με εκείνες του 1922!
Καταφέραμε, εσάς, το πιο δημιουργικό κομμάτι του είδους μας, να σας πείσουμε ότι σε τούτον τον τόπο, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
Νοιώθω την ανάγκη να σταθώ απέναντί σας και να απολογηθώ.
Το κάνω γιατί:
-Προσπαθήσαμε να σας κάνουμε εξαρτώμενους από εμάς για να μπορούμε να σας «χειραγωγούμε».
-Σε κάθε σας προσπάθεια να ξεφύγετε, να δημιουργήσετε, εμείς σας στεκόμαστε εμπόδιο, γιατί μας αρέσει η μετριότητά μας και θέλουμε να σας κρατήσουμε σ’ αυτή.
-Δημιουργήσαμε το γραφειοκρατικό σύστημα που στην πραγματικότητα είναι μια «δικτατορία της μετριότητας», γιατί ετούτες τις μαύρες μέρες στον τόπο που κάποτε κυριάρχησε το πνεύμα, σήμερα κυριαρχεί η μετριότητα.
Πως αλλιώς θα γινόταν, αφού είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που μετά τον πόλεμο κυβέρνησαν οι δωσίλογοι. Είμαστε εκείνοι που προσδοκούν τον ερχομό του ψεύτη, του απατεώνα πολιτικού, για να προσκολληθούμε στο κόμμα του και να τον ζητωκραυγάζουμε. Οι έντιμοι, οι σοβαροί, οι αξιοπρεπείς, οι αξιόπιστοι δεν έχουν πέραση στη σύγχρονη Ελλάδα.
-Αποτελείτε το δυναμικό κομμάτι της ζωής και σας φοβόμαστε γιατί μας εμποδίζετε να συνεχίσουμε τη ράθυμη, αδρανή πορεία μας.
-Σας εφησυχάσαμε, και μετατρέψαμε την ορμή σας σε μαλθακότητα.
-Αφήσαμε την Ελλάδα στα χέρια ανέντιμων ανθρώπων και σας αναγκάσαμε να την εγκαταλείψετε. Ψάχνετε τώρα για άλλη Πατρίδα, άλλο μέρος για να σταθείτε και να δημιουργήσετε.
-Σας πείσαμε, ότι αφού εμείς «διαχειριζόμαστε το κράτος», κάπου θα σας «βολέψουμε» και έχουμε γεμίσει με ανίκανους «βολεμένους».
-Αντί για γνώσεις, που είναι πραγματικό εφόδιο ζωής, σας μάθαμε να επιδιώκετε «τυπικά προσόντα», δηλαδή χαρτιά που τώρα δεν έχουν αντίκρισμα.
-Κάθε φορά που εναλλασσόμαστε στην εξουσία, που κατακτούμε την κυβέρνηση, θεωρούμε το κράτος λάφυρό μας, αφού αμέσως αρχίζουμε τη λεηλάτηση.
Πρώτο μας μέλημα είναι να διορίσουμε στο δημόσιο τους συγγενείς μας και τα λοιπά κομματόσκυλα κι όχι τους ικανούς. Κι ας λέμε άλλα!
-Στη συνέχεια θεωρούμε καλύτερο, πιο «μάγκα» αυτόν που έκλεψε περισσότερα, χωρίς όμως να αφήσει ορατά ίχνη πίσω του.
-Αντί κάθε πράξη μας να βασίζεται στην ηθική, θεωρούμε μαγκιά την ανηθικότητα.
-Αντί να σας διδάξουμε αξίες, κάνουμε διαρκώς ανάξια πράγματα
-Η «πολιτεία» μας φρόντισε να καλύπτει τις ανομίες μας με τον αισχρό νόμο « περί ευθύνης υπουργών». Όλοι δήθεν τον καταγγέλλουμε, αλλά όλοι τον επικαλούμαστε, ακόμη και για τις χειρότερες βρωμιές μας.
-Σας στερούμε την παιδική ηλικία, και σας αναγκάζουμε σε διαρκή αποστήθιση άχρηστων γνώσεων. Το κάνουμε συνειδητά, γιατί φοβόμαστε να σας διδάξουμε να σκέπτεστε. Αν μάθετε να σκέπτεστε, τότε θα γίνετε πανίσχυροι και θα μας παραγκωνίσετε.
-Σας οδηγούμε στο Πανεπιστήμιο, στο ΤΕΙ, και όταν με τόσον κόπο αποφοιτήσετε, σας αφήνουμε άνεργους.
-Μένετε αβοήθητοι όταν πρέπει να στήσετε σπιτικό, να γεννήσετε και να μεγαλώσετε παιδιά. Έτσι ο Ελληνισμός συρρικνώνεται και δεν είναι μακριά η μέρα που οι γηγενείς θα είναι λιγότεροι από τους ξένους.
-Σας «πωλούμε εκδούλευση» προσωρινής απασχόλησης – που στην ουσία είναι δημιουργική νέκρωση- γιατί έτσι, μπορούμε ως «κόμματα» να σας διαχειριζόμαστε εμπορευόμενοι τις ελπίδες σας.
-Αντί να στεκόμαστε κάθε φορά στο ύψος κάθε περίστασης είμαστε κατώτεροι από αυτό.
-Έτσι όταν μας «βολεύει» φτάνουμε ακόμη να σας θεωρούμε και αναλώσιμους.
-Σας αποπροσανατολίζουμε από τα πραγματικά προβλήματα, σας πολώνουμε και σας μετατρέπουμε σε οπαδούς. Οπαδούς στο κόμμα, αντί για σκεπτόμενους πολίτες, οπαδούς στην ομάδα, αντί για φίλαθλους.
-Έτσι μπορούμε εύκολα να σας διασπούμε και να στρέφουμε τον έναν εναντίον του άλλου. Σας φτάσαμε να αλληλοσκοτώνεστε για τις ομάδες, ενώ την ίδια ώρα, τα κάθε λογίς αφεντικά τους λεηλατούν την πατρίδα μας.
-Σας δημιουργούμε θυμό και σας μαθαίνουμε να τον βγάζετε καίγοντας και καταστρέφοντας, γιατί το «κράτος» μας έχει ανάγκη να σας εμφανίζει ως «κίνδυνο». Ποτέ δεν σας διδάξαμε πως ότι καταστρέφετε επάνω στο θυμό σας, είναι η ίδια η Πατρίδα μας. Ποτέ δεν διαθέσαμε το χρόνο μας, για να σας πείσουμε πως η καταστροφή δεν είναι λύση.
-Στη βουλή μας οι «εθνοπατέρες» αλληλοκαταδικάζονται, αλλά κανείς δεν τιμωρείται γιατί.. « κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει».
-Αντί να σας δείξουμε τη χαρά της δημιουργίας, σας προτρέπουμε στην φυγοπονία
-Αντί να σας διδάξουμε την ευθύτητα και την εντιμότητα σας προτρέπουμε να ελίσσεστε.
-Γιατί στον «κόσμο μας» ο πραγματικά έντιμος θεωρείται κορόιδο.
-Γιατί όποιος υποστηρίζει με πάθος την αλήθεια, όποιος υποστηρίζει το νέο, όποιος είναι πρωτοπόρος, εμείς «φροντίζουμε» να αποκαλείται «γραφικός».
-Φροντίσαμε να υπάρχει ατιμωρησία, για να κυριαρχούν οι απατεώνες και οι αεριτζήδες που σιγά-σιγά γίνονται «πρότυπά» σας.
-Σας κάναμε να νομίζετε πως «ξύπνιος» είναι όποιος κλέβει το κράτος, όποιος πολιτικός υποστηρίζει τους κάθε είδους εργολάβους που ανταποδίδοντας θα τον «στηρίξουν» στην προεκλογική του εκστρατεία. Δεν θέλουμε να καταλάβουμε ότι στην πραγματικότητα αυτός κλέβει το Σχολείο, το Νοσοκομείο, κλέβει το ανύπαρκτο μεροκάματο σου, κλέβει την τροφή του παιδιού που λιποθυμάει στο μάθημα.
-Αντί να σας μιλήσουμε ζεστά και ανθρώπινα, η γλώσσα που ακούτε είναι ξύλινη.
-Όπου μας «συμφέρει» ωραιοποιούμε και «στρογγυλεύουμε» τα πράγματα.
-Στην πατρίδα μας δε μετράει «τι ξέρεις», αλλά «ποιόν ξέρεις».
-Όσο λιγότερο περιεχόμενο έχουμε, τόσο πιο πολύ φουσκώνουμε. Αποστηθίζουμε τσιτάτα, συντομογραφίες, νόμους, και συνεχώς αναφερόμαστε σ’ αυτά, για να σας παραστήσουμε τον πολύξερο, τον σπουδαίο. Μην χαραμίζετε το χρόνο σας να μας ακούτε αν ο λόγος μας δεν είναι απλός και κατανοητός.
-Αν νοιώθετε ότι αυτό που σας λέμε δεν είναι αλήθεια, αν η «γλώσσα» μας και τα «μάτια» μας βρίσκονται σε διάσταση τότε απορρίψτε μας.
-Αν αποφασίζουμε για εσάς, χωρίς εσάς, χωρίς να ενδιαφερόμαστε για τις πραγματικές ανάγκες σας, τότε πρέπει να προβληματιστείτε, γιατί δε φτιάξαμε έναν καλύτερο κόσμο, φτιάξαμε μια καρικατούρα που απλά την αναπαράγουμε και την περιφέρουμε.
-Εσείς από ένστικτο το αντιλαμβάνεστε και θέλετε να το διορθώσετε, αν σας εμποδίζουμε σ’ αυτό, τότε βάλτε μας στο περιθώριο της ζωής σας.
-Γιατί παίρνοντας αποφάσεις για εσάς, και χωρίς την έγκρισή σας, ο κόσμος που φτιάξαμε δεν είναι αντάξιός σας.
-Το χτίσιμο της ζωής θέλει επιμονή, θέλει προσπάθεια, θέλει σταθερότητα.
Κυρίως όμως θέλει αλτρουισμό. Κάποτε στην ανάγκη του συνανθρώπου συνέτρεχε ο λαός μας. Συγγνώμη που όντας εμείς «τομάρια» κάναμε κι εσάς «εαυτούληδες». Συγγνώμη που οι ηγέτες μας σας θυμούνται λίγο πριν τις εκλογές για πρόσκαιρη 5μηνη «απασχόληση». Για την ψευτοεκπαίδευση, που δήθεν σας δίνει εφόδια, αλλά στην ουσία κάνει πλούσιους αυτούς που διαχειρίζονται το μηχανισμό. Και μετά; Δεν υπάρχει για εσάς μετά. Σε 4-5 χρόνια θα σας ξαναθυμηθούν. Και πάλι με την ίδια μέθοδο θα διεκδικήσουν ανανέωση της κοροϊδίας που σας έκαναν.
-Μην επιτρέπετε άλλο τον πνευματικό ευνουχισμό σας.
Αρκετή ζημιά σας κάναμε.
Ευθύνη δική σας είναι να πετάξετε το μανδύα της απανθρωπιάς με τον οποίο σας ντύσαμε, να ξαναγίνεται περήφανοι Έλληνες, να μας βάλετε στο περιθώριο και να ξαναχτίσετε τη χώρα μας.
Όμως:
Μην χαραμίζετε το χρόνο σας, ο χρόνος που σκορπάτε είναι δανεικός από την επόμενη γενιά. Απ’ τα παιδιά σας τον δανείζεστε! Και μην αφήνεστε να πλέετε ξυλάρμενοι στα κύματα. Ψάξτε, καθένας να βρει τη δική του Ιθάκη. Μη μας ακούτε όταν μετριάζουμε τα όνειρά σας, όταν σας κονταίνουμε τα φτερά. Αν δεν υπήρχαν όσοι έσπασαν ταμπού, εκείνοι οι ανυπόταχτοι επαναστάτες της ζωής, όσοι ήθελαν να πάνε τον κόσμο ένα βήμα παραπέρα, τότε δεν θα υπήρχε Παρθενώνας, δεν θα υπήρχε Αστρολάβος, δεν θα οδηγούσε το άρμα ο Ηνίοχος μέσα από το μπρούτζινο κορμί του στους Δελφούς!
Δεν θα είχαμε επιστήμες και δημοκρατία, κι αν δεν μας υποδούλωνε ο ένας βάρβαρος λαός μετά τον άλλον, σήμερα η ανθρωπότητα θα απλώνονταν στα αστέρια.
Σηκώστε το ανάστημά σας, και μην μιμείστε ότι σύρεται στο έδαφος, απορρίψτε όσους είναι χαμερπείς.
Στη μετριότητα αντισταθείτε. Τους μέτριους ίσως και να δυσκολευτείτε να τους αναγνωρίσετε. Δεν είναι όπως οι κακοί, εύκολα αναγνωρίσιμοι, γι’ αυτό είναι πιο επικίνδυνοι. Αυτός ο σύγχρονος κόσμος που σας φτιάξαμε, δεν έγινε από τους άριστους. Από τους μέτριους και τους παραιτημένους έγινε! Και από τους βολεμένους και φυγόπονους. Αυτός ο κόσμος δεν αναδεικνύει τους άριστους, αυτούς τους πνίγει.
Αυτή η Πατρίδα είναι κακέκτυπο εκείνης της Πατρίδας που θα μπορούσε να’ χουμε.
Εμείς σταθήκαμε ανίκανοι. Εσείς είστε του τόπου μας το μέλλον. Σε εσάς ελπίζουμε.
Και μη νομίσετε πως είναι δύσκολο. Πως είναι ακατόρθωτο να χτίσετε μια Νέα Πατρίδα. Έχετε μέσα σας όλα τα εφόδια, έχετε μέσα σας όλη τη δύναμη.
Το μόνο που χρειάζεστε είναι πίστη στον εαυτό σας.
Αν κι εσείς στη ζωή σας τοποθετήσετε τον εαυτό σας εκεί που πρέπει, κι όλους τους άλλους στη θέση που ταιριάζουν, τότε θα φτιάξετε μια στέρεη Πατρίδα. Πατρίδα που να αντέχει στις επιθέσεις του κάθε είδους βάρβαρου, των κάθε είδους τρωκτικών.
Όχι σαν το δικό μας το σαθρό οικοδόμημα. Εμείς είμαστε που δεν αναγνωρίσαμε αξίες, που δεν βάλαμε καθένα εκεί που ταίριαζε.
Αν νοιώθετε το πάθος για ζωή, για πρόοδο, το πάθος για προκοπή να λιγοστεύει μέσα σας, τότε μπολιάστε το με εκείνο το πάθος το ιερό που κρύβει η αιώνια νεανική ψυχή.
Εκείνη την ψυχή που κρύβει μέσα της, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ. Να είστε σίγουροι ότι θα γίνετε οι παθιασμένοι Έλληνες για όλο το υπόλοιπο του βίου σας.
Πάρτε από του Μανώλη Γλέζου πείσμα για δημιουργία, και δίψα για ανυπακοή σε δόλια κελεύσματα υποταγής.
Μπολιαστείτε με το πάθος τους το ασίγαστο. Μη διστάζετε. Και αποκοπείτε από τον δικό μας τον κορμό που είναι ήδη σαπισμένος.
Αν η φλόγα του ονείρου, κι εκείνη της δημιουργίας τρεμοσβήνουν, ανανεώστε την. Πάρτε από αυτό το φως που καίει μέσα στην ψυχή του Μίκη Θεοδωράκη. Γιατί γεννήθηκε νέος και νέος θα μας αποχωριστεί σαν έρθει η ώρα.
Αλίμονο σε όλους εμάς, που δεν ονειρευόμαστε, όσοι δεν καταλάβαμε πως γεννηθήκαμε με γέρικη ψυχή, για όλους που ζηλεύουμε το μεγαλείο που έχει η νεότητά σας. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για εσάς αρκεί να το πιστέψετε.
Πιστέψτε το και επιχειρήστε, και εμμείνετε σ’ αυτό.
Δε θα’ ναι αργά η μέρα που θα έρθει η προκοπή, κι εμείς που διοικήσαμε αυτόν το δύσμοιρο τον τόπο, θα δείχνουμε σα σκιάχτρα από το παρελθόν.
Αν βλέπετε πως οι αντιστάσεις σας, ήδη άρχισαν να κάμπτονται, τότε ακούστε έναν άλλο Έλληνα με ψυχή νεανική. Ακούστε τον Κώστα Γαβρά. Ακούστε τον να λέει αντισταθείτε!
«Αντισταθείτε,
αντισταθείτε σε αυτόν που σας λέει να κάνετε μικρά όνειρα,
αντισταθείτε στα όνειρα των γονιών σας για μια θεσούλα,
αντισταθείτε στη μιζέρια της καθημερινότητας,
αντισταθείτε σε ό,τι πλήττει την αισθητική σας,
μην υποκλινόσαστε σε ό,τι δεν σας αρέσει,
αντισταθείτε -όχι απαραίτητα στην πολιτική,
αλλά στην καθημερινότητα-
αυτή είναι περισσότερο πολιτική,
αντισταθείτε στους καθηγητές σας,
αντισταθείτε και δράστε…”
-Απορρίψτε μας αν δεν μιλάμε στην καρδιά σας.
-Μη σβήσετε ποτέ τη φλόγα που καίει μέσα σας.
Συγγνώμη για τον κόσμο που σας φτιάξαμε!
Υ.Γ.
Αυτός που σας γράφει, έχει την ηλικία των πολιτικών μας αρχηγών, απολογείται για αυτούς και για τη γενιά του, παρόλο που νοιώθει ότι ανήκει πιο πολύ σε εσάς.
Βλέπετε, κάποιοι δε ζήλεψαν τα «έργα» τους και «μέσα» τους αρνούνται να «μεγαλώσουν». Κάποιοι παλέψαμε, και τους αγώνες μας δεν θελήσαμε να τους ξεπουλήσουμε για ανταλλάγματα.
Κάποιοι μείναμε ακόμη παιδιά, και θέλουμε όπως και εσείς να αλλάξουμε τον κόσμο.
Κάποιοι όταν αποφασίσαμε να σπάσουμε τη σιωπή μας, νοιώσαμε την ανάγκη να κραυγάσουμε!
Συγγνώμη που είμαστε εκείνη η γενιά των Ελλήνων που για την καλοπέρασή μας αποφασίσαμε να «θάψουμε» εσάς, τα παιδιά μας.
Ποτέ μην ξεχάσετε, πως γεννηθήκαμε και ζούμε, στην ομορφότερη χώρα του κόσμου!