Στην βια της κοινωνίας αναφέρεται ο καθηγητής του Δ.Π.Θ. κ. Καρακατσάνης μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνή σημειώνοντας ότι η βία σε ατομική βάση είναι χαρακτηριστική αδυναμία. Ο άνθρωπος, όπως εξηγεί, όταν βρίσκεται σε ανημποριά να συνομιλήσει με τον άλλο και νιώθει να μειώνεται, καταφεύγει σε βία, σε βίαιες πράξεις. «Το άσχημο είναι ότι το ίδιο κάνει και η ίδια η πολιτεία. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι λέγανε ότι «Κράτος ίσον βία». Η πολιτεία, κυρίως η νεοελληνική πολιτεία καταφεύγει σε βία και μάλιστα σε μια βία που δεν βοηθάει κανέναν.»
Μάλιστα αναφέρει ένα παράδειγμα που προκαλεί και προβληματίζει, αυτό της 17 Νοέμβρη και του 1821. «Τα βάζουμε όλοι μας και καλά κάνουμε με την 17η Νοέμβρη, με μια ωμή πολιτική βία. Τι περιμένουμε ως λαός ; Ένας λαός που αναγόρευσε τους αρματολούς και τους κλέφτες σε ήρωες γιατί να μην αγαπήσει και τους οπαδούς της 17ης Νοέμβρη;» αναρωτιέται υπενθυμίζοντας ότι «Ο άνθρωπος μας λέει ο Καντ ότι ποτέ δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο, ο άνθρωπος είναι πάντοτε ο σκοπός και οι άνθρωποι αυτοί, από τους κλέφτες μέχρι τη 17η Νοέμβρη χρησιμοποιούσαν τον άνθρωπο ως μέσο, δεν τον βλέπανε ως στόχο, ως σκοπό για να τον κάνουν πιο ανθρώπινο. Με την βία ποτέ ένας άνθρωπος δεν γίνεται καλύτερος . Με το αντίθετο της βίας γίνεται.»
«Σήμερα», όπως δηλώνει ο κος Καρακατσάνης «σε όλες τις περιοχές του πολιτικού βίου προσκρούουμε πάνω σε βιασμούς. Το άτομο βιάζεται, τα ανθρώπινα δικαιώματα βιάζονται καθημερινά. Ο δάσκαλος , ο αστυνομικός, ο ιερέας, ο δικαστής, ο πολιτευτής, ο κάθε πολιτικός δεν βιάζει τους συνανθρώπους του; Γιατί; Γιατί κυριαρχεί η ιδιοτέλεια, ο εγωισμός και η εγωπάθεια.»