ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
κ.ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠ[ΙΔΟΣΗ ΤΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΡΑΛΗΣ 2016» ΣΤΟΝ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΕΤΣΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρίες και κύριοι, αποτελεί για μένα ένα πραγματικό προνόμιο να βιώνω αυτή την άκρως συμβολική συνύπαρξη του Γιάννη Μόραλη με τον Aκαδημαϊκό κ. Παναγιώτη Τέτση, των δύο κορυφαίων εκπροσώπων των εικαστικών τεχνών στον Tόπο μας και στην εποχή μας. Ο Γιάννης Μόραλης δεν είναι πια κοντά μας. Αξίζουν συγχαρητήρια στο Υπουργείο Πολιτισμού, και προσωπικά στον Υπουργό τον κ. Μπαλτά, διότι θέσπισε το βραβείο «Γιάννη Μόραλη» που απονέμεται για πρώτη φορά. Και απονέμεται στον Ακαδημαϊκό κ. Παναγιώτη Τέτση. Τον κορυφαίο εν ζωή εκπρόσωπο των εικαστικών τεχνών στην Ελλάδα , και όχι μόνο. Σκέφτομαι πως αν ζούσε ο Γιάννης Μόραλης και είχε θεσπισθεί το ίδιο βραβείο εν ζωή, σίγουρα θα το απένειμε στον κ. Παναγιώτη Τέτση. Τον Παναγιώτη Τέτση των χρωμάτων. Αυτόν που συνθέτει πανδαισίες χρωμάτων, που οργανώνει συμπόσια χρωμάτων και αποκαθιστά το ουράνιο τόξο στις πραγματικές του διαστάσεις. Τον Παναγιώτη Τέτση ο οποίος εκπροσωπεί το εκτυφλωτικό φως του Αιγαίου. Και κατά τούτο αν είχαμε να κάνουμε το ισοδύναμο στο χώρο της ζωγραφικής ο Παναγιώτης Τέτσης είναι ό,τι ο Οδυσσέας Ελύτης στο χώρο της ποίησης . Ό,τι και αν προσθέσω θα΄ναι λίγο , δεν θέλω να φτωχύνω αυτή τη μεγάλη και τόσο συμβολική εκδήλωση .Τελειώνω μόνο με κάτι που ταιριάζει απόλυτα στη ζωγραφική του Τέτση. Δεν είναι δικό μου. Ανήκει στην Ακαδημαϊκό κ. Κική Δημουλά , με αναφορές στο Σιμωνίδη τον Κείο. Έχει πει ότι η ποίηση είναι η ζωγραφική που μιλά. Και η ζωγραφική – η πραγματική ζωγραφική βεβαίως – είναι η ποίηση που σωπαίνει. Σας ευχαριστώ πολύ.