Πριν από λίγες ημέρες, σε μια κοινωνική εκδήλωση ξεκίνησε μια κουβέντα για το πόσο ακριβή είναι η ηλεκτρική ενέργεια στην χώρα και πόσο επηρεάζεται η βιομηχανική παραγωγή και η απασχόληση. Επίσης κανείς δεν έβλεπε διέξοδο στο πρόβλημα. Στη συζήτηση παρενέβη συμπαθέστατος διπλωματικός της Βουλγαρικής πρεσβείας που είπε τα εξής ενδιαφέροντα:
– Εσείς οι Έλληνες συζητάτε πολύ αλλά δεν παίρνετε τις σωστές αποφάσεις. Έτσι αν η ΔΕΗ είχε υλοποιήσει πριν 7-8 χρόνια τις δύο λιθανθρακικές μονάδες μαζί με τη RWE θα είχατε σήμερα το φθηνότερο ρεύμα, τουλάχιστον, στα Βαλκάνια. Όμως σας δόθηκε και μια δεύτερη ευκαιρία πριν περίπου 5 χρόνια. Η κυβέρνηση της χώρας μου προσέφερε στη ΔΕΗ για αγορά ένα τεράστιο κοίτασμα φτηνού και καλού λιγνίτη κοντά στα σύνορα, το Μαρίτσα. Και επειδή η διοίκηση της ΔΕΗ κλώτσησε την ευκαιρία την άρπαξε η γερμανική RWE. Έτσι σήμερα εισάγετε πολύ ρεύμα από το Μαρίτσα μια και είναι το φτηνότερο από όλα τα εργοστάσια των Βαλκανίων. Βέβαια τα κέρδη δεν είναι στην ΔΕΗ.
Επειδή μου φάνηκαν περίεργα τα λεχθέντα από τον συμπαθή Βούλγαρο, έκανα ένα επίμονο και λεπτομερές ψάξιμο στο Google σχετικά με το Μαρίτσα (οι δύο λιθανθρακικές μονάδες μαζί με τη RWE είναι πολύ γνωστό θέμα).
Δεν βρήκα τίποτα για συζητήσεις ή διαπραγμάτευση ΔΕΗ – Βουλγαρίας για το Μαρίτσα.
Βρήκα όμως μια δημοσίευση (http://energypress.gr/news/spartakos-apodotika-ta-oryheia-tis-dei-idoy-kai-i-meleti) που επιβεβαίωνε ότι το Μαρίτσα έχει έναν από τους καλύτερους λιγνίτες διεθνώς και μάλιστα έχει το μισό κόστος από τον Ελληνικό.
Ρωτάω, λοιπόν, τη ΔΕΗ και ιδιαίτερα τον τότε CEO, κ. Αρθούρο Ζερβό, γιατί κλωτσήσαμε μια τέτοια ευκαιρία ; Είχαμε άλλες πηγές φθηνού καυσίμου;
ν.δ.στεφανης (ατακτος)