Οι πολίτες, μουδιασμένοι και ανήσυχοι περιμένουν πράξεις και ουσία!
Γράφει ο Μαγια
Σύγκρουση και μάχη εντυπώσεων στη συζήτηση για τη Δικαιοσύνη, τη Διαπλοκή και τη διαφθορά. Έδωσε την ευκαιρία να ακουστούν ζητήματα που απασχολούν δεκαετίες την ελληνική κοινωνία, αλλά δεν πρόσθεσε κάτι νεότερο απ’ όσα, ήδη, ξέραμε.
Το μοναδικό κέρδος οι (δειλές) πρωτοβουλίες, που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός:
α) Εξεταστική Επιτροπή για τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων.
β) Επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση για να εξεταστούν οι δικογραφίες που αφορούν τα πολιτικά πρόσωπα.
γ) Επιτροπή επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη Siemens.
Οι επιφανείς εκπρόσωποι του παλαιού διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, όχι μόνο δεν πήραν αποστάσεις από το αμαρτωλό παρελθόν τους, αλλά βουτηγμένοι στην υποκρισία και τη θρασύτητα, αυτοαναγορεύτηκαν σε κήρυκες της …διαφάνειας, της …αξιοκρατία και του …αντιλαϊκισμού, αποφεύγοντας, όπως ο διάβολος το λιβάνι, να μιλήσουν για την …ταμπακιέρα.
Η κάθαρση ήταν (και είναι) μια υπόθεση ζωτικής σημασίας για την ανόρθωση της χώρας. Η επιστροφή των κλεμμένων αποτελεί όρο επιβίωσης για την κοινωνία!
Οι Παπασταύρου και οι Τσοχατζόπουλοι, αποτελούν είδος εν επαρκεία στην Ελλάδα. Κι αν όλοι οι ποικιλώνυμοι ληστές με τα λευκά κολάρα είχαν εξαναγκαστεί να επιστρέψουν τα κλεμμένα, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά σήμερα.
Τι θα έπρεπε να κάνει μια Αριστερή κυβέρνηση, που δεν είναι ίδια με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ; Δεν θα είχε καμιά δυσκολία να εντοπίσει πηγές άντλησης «ισοδύναμων» πέραν εκείνων που καταλήγουν πάντα στην ίδια καμπούρα (του μισθωτού, του συνταξιούχου, του άνεργου, του βιοπαλαιστή).
Μόνο στις λίστες των Ελβετικών τραπεζών και των εξειδικευμένων εταιρειών, που συγκεντρώνουν πληροφορίες για τους πλούσιους αυτού του κόσμου, υπάρχουν και 576 Έλληνες που διαθέτουν περιουσία 88 δισ. δολαρίων (Βήμα, 15/8/2015).
Πότε η κυβέρνηση υπολογίζει πως θα φέρει από εκεί κανένα «ισοδύναμο»;
«Το κόστος της διαφθοράς φτάνει τα 33 δισ. ευρώ ετησίως. Συνεπώς αν για 10 χρόνια δεν είχαμε φαινόμενα διαφθοράς, θα είχε εκλείψει το δημόσιο χρέος της χώρας (…) Υπάρχει διαφθορά γιατί δεν υπάρχει τιμωρία. Από όλες τις υποθέσεις που έστειλα εγώ στον εισαγγελέα, είναι ζήτημα ένα 10% να έχει τελειώσει δικαστικά. Όλες οι άλλες εκκρεμούν. Αρχίζουν οι αναβολές και μετά σου λεει ο άλλος, ό,τι και να κάνω δεν θα τιμωρηθω. Οπότε…» (Λέανδρος Ρακιντζής, απερχόμενος Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης).
Φοροδιαφυγή, παραοικονομία, διαφθορά συνιστούν το Ελληνικό «τρίγωνο των Βερμούδων», στο οποίο έχουν βουλιάξει αύτανδρα μέχρι σήμερα όλα τα δήθεν αποφασιστικά σχέδια των επικυρίαρχων και των κυβερνήσεων των Μνημονίων για την τροχοδρόμηση της Ελλάδας στην κανονικότητα.
Οι πολίτες, μουδιασμένοι και ανήσυχοι περιμένουν πράξεις και ουσία.
