Το στρατηγικό πρόγραμμα της Ελληνολογίας

   Του καθηγητη Ηλια Φιλιππιδη
1. Θεωρία, πράξη και στρατηγική
 
    Τόσο η φιλοσοφία όσο και η επιστημολογία συνήθως διακρίνουν μεταξύ θεωρίας και πράξεως (εμπειρίας)
Αυτό οφείλεται βασικά στο γεγονός ότι:
α. μέσα στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού η σκέψη άρχισε να γίνεται αισθητή ως ιδιαίτερη λειτουργία του ανθρώπου από τότε που απέκτησε συνειδητότητα κυρίως ως γνώση με θεωρητικό υπόβαθρο.
Γιαυτό ως πρώτη μορφή σκέψεως στο ελληνικά πολιτισμό αναδείχθηκε η φιλοσοφία
β. η φιλοσοφική σκέψη είχε ως βασικό παραγωγικό κεφάλαιο την συνείδηση και την διάνοια του φιλοσόφου. Είχε δηλαδή ατομικό χαρακτήρα λειτουργίας, χωρίς όμως να γίνεται ατομοκεντρική διότι ο φιλόσοφος σκέπτεται αντιπροσωπευτικά για όλη την ανθρωπότητα.
Ο Θουκυδίδης όταν αυτός που γέννησε ένα νέο τρόπο σκέψεως στην ιστορία της ανθρωπότητας: την στρατηγική σκέψη . 
Η στρατηγική είναι μια αυτοτελής σκέψη ανάμεσα στην γνωσιοκεντρική θεωρία και την εμπειριοκεντρική πράξη .
Το ανώτατο επίπεδο της στρατηγικής σκέψεως είναι η γεωπολιτική και η γεωπολιτισμική στρατηγική , οι οποίες
• διαμορφώνουν αρχές διαχρονικού και ανθρωπολογικού χαρακτήρα .
• βλέπουν τον κόσμο του ανθρώπου με βλέμμα εποπτικό, συνολικό και κριτικό
• έχουν απόλυτο ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα αλλά δεν καταλήγουν στον κυνισμό, τον καιροσκοπισμό και την ιδιοτέλεια.
 Τουλάχιστο η παράδοση της ελληνικής στρατηγικής του Θουκυδίδη στηρίζεται σε δυο σταθερούς άξονες :
• την αναφορά στον κόσμο των αξιών ως του υπέρτατου της ανθρώπινης υπάρξεως και
• το χρέος του πολιτισμού να ωθεί τον άνθρωπο προς το ύψος των αξιών. Με αυτή την έννοια η Θουκυδίδειος παράδοση στρατηγικής επιτελεί διπλό σκοπό
• αποτελεί οδηγό συλλογικής δράσεως για το μέλλον και
• διδάσκει τον άνθρωπο με βάση τις εμπειρίες από την διαχρονική ιστορία της ανθρωπότητας. Κατ΄ ουσίαν αποτελεί το πλέον συλλογικό είδος φιλοσοφίας .
2 Hellas servanda est
Η Ελληνολογία ως θεωρία και επιστήμη του διαχρονικού ελληνικού πολιτισμού ακολουθεί πιστά την παράδοση της Θουκυδίδειας στρατηγικής και προτίθεται να την ανανεώσει και να την διαδώσει στην υπηρεσία του υπερτάτου δόγματος της σωτηρίας της πατρίδας και της εξασφαλίσεως του μέλλοντος της.
Με αυτή την έννοια προσδιορίζει το πρόγραμμα στρατηγικής δράσεως
Με την ακόλουθη πρόταση:
α. επαναπροσδιορισμός, διάδοση και εδραίωση της ελληνικής ταυτότητας στο ευρύτερη δυνατό φάσμα της ελλαδικής κοινωνίας και του απόδημου Ελληνισμού.
β .δημογραφική αναπαραγωγή του Ελληνισμού
γ. ενημέρωση του Ελληνισμού για την διαμόρφωση ενός πολυκεντρικού, δημοκρατικού και εθνοκεντρικού Διαφωτισμού.
Ειδικά για την Ευρώπη αυτός ο στόχος αποβλέπει σε μία νέα συμμετοχική Ευρώπη, την Ευρώπη των Λαών.
δ. αντίσταση στο σχέδιο ισλαμοποιήσεως της Ελλάδας και όλη της Ευρώπης
Η Ελλάδα πρέπει να κηρυχθεί χώρα κορεσμένη από παράνομους ή ασυλικούς μετανάστες (Καθιερώνουμε τον όρο ΠΑΡ-ΑΣ Μετανάστες).
Ας τους πάρουν οι χώρες που δημιουργούν το πρόβλημα με τους πολέμους και τις διαλυτικές « Ανοίξεις».
ε. δημιουργία ομίλων σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας για μία στρατηγική εθνικής σωτηρίας και επανεκκινήσεως του Ελληνισμού με πρότυπο την Φιλική Εταιρεία και
στ. διαμόρφωση ενός ρεύματος πολιτικής αναμορφώσεως του ελλαδικού ελληνισμού. Ο πολιτισμός μας, που ‘εγέννησε την δημοκρατία, ο λαός που έχει βασικά χαρακτηριστικά της δημοκρατίας μέσα στην ψυχολογία του, που έχει πάθος για την πολιτική, αυτός ο λαός είναι ένας πολιτικώς απαίδευτος λαός. Το πολίτευμα μας δεν έχει θεμέλια. Νομίζουμε ότι δημοκρατία είναι απλώς η πολυνομία, η κρατική γραφειοκρατία, οι πολιτικές κονταρομαχίες και η πολιτική φλυαρία των τηλεοπτικών παραθύρων.
Αποτέλεσμα, μηδέν.
Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ο κομματισμός, ο οποίος έχει δημιουργήσει τοξικές πλάκες, πάνω σε όλους τους νευρώνες της κοινωνικής και πολιτικής λειτουργίας της κοινωνίας μας και τους έχει παραλύσει.
Ήμαστε μία κοινωνία χωρίς σπονδυλική στήλη, που είναι η κοινωνική αυτονομία και μία «δημοκρατία» των τύπων χωρίς πολιτικό πολιτισμό και αποτελεσματικότητα. Είμαστε ένα αποτυχημένο κράτος.
Χρειαζόμαστε ένα παλλαϊκό κίνημα συσπειρώσεως του λαού μας για την δημιουργία ενός σύγχρονου κοινωνικού και πολιτικού πολιτισμού.
Αυτό το κίνημα αντιστοιχεί στην ανάγκη ενός νέου Διαφωτισμού με βασικές προδιαγραφές ελληνικής κοινωνιολογίας. ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. Αφού δημιουργηθεί μία νέα κοινωνική και πολιτική παιδεία, θα αναδειχθούν νέα πρόσωπα και νέες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες σε συνεργασία με τους κοινωνικούς φορείς και την διανόηση, θα ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ και θα επιδιώκει την συμμετοχή του στην λειψή των αποφάσεων. Τότε θα καταλάβουμε τι εστί δημοκρατία.
Τόσο στο ενδιάμεσο διάστημα όσο και για ΠΑΝΤΑ ο αγώνας μας θα είναι διμέτωπος: συνεχής επιμόρφωση και συσπείρωση του λαού καθώς και συνεχής πίεση προς το πολιτικό σύστημα με βάση τις παραπάνω στρατηγικές αρχές. Ο μόνος συνειδητός περιορισμός αυτής της προσπάθειας είναι η πύλη της εξουσίας