ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ Η τιμη του καθενος

Μια φορά ήταν ένας λαθρέμπορος που τον κυνηγούσε η αστυνομία, και έπρεπε να βρει κρυψώνα σίγουρη να κρύψει τα εμπορεύματα του.
Αφού σκέφτηκε καλά, πήγε σ ένα μοναστήρι που ο καλόγερος εκεί ήταν τοις πάσι γνωστό για το ακέραιο της τιμιότητας του και για την αγάπη που είχε για το δίκαιο και το σωστό.
Τον παρακάλεσε λοιπόν ο κλέφτης να τον αφήσει να κρύψει εκεί το εμπόρευμα του και αυτός για αντάλλαγμα θα έδινε δωρεά στο μοναστήρι πέντε χιλιάδες λίρες.
Ο μοναχός ως ήτο φυσικό αρνήθηκε, ο λαθρέμπορος ανέβασε το ποσό στις δέκα χιλιάδες και ο μοναχός του είπε θυμωμένος να φύγει.
Ο άλλος ανέβασε την προσφορά στις είκοσι χιλιάδες, οπότε αρπάζει ο μοναχός την μαγκούρα του και άρχισε να τον κυνηγά. Ο παράνομος όμως απτόητος, ανέβασε την προσφορά του στις πενήντα χιλιάδες και η συμφωνία έκλεισε.
Ύστερα απ αυτό ο λαθρέμπορος ρώτησε τον μοναχό γιατί τον κυνήγησε με την μαγκούρα αφού στο τέλος δέχτηκε και ο καλόγερος του απάντησε, πως είχε πλησιάσει την τιμή του και ως γνωστόν, ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του τιμή του.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος στα βάθη της ψυχής του έχει κάποια ηθική αξία που δεν εκτιμάται χρηματικά με απόλυτο τρόπο, όμως στους περισσότερους, ή σχεδόν σε όλους, αυτή η αξία υποτιμάται και υποβιβάζεται ανάλογα εάν σαν αντάλλαγμα προσφερθεί η κατάλληλη αντί αξία, είτε αυτή εκφράζεται σε μεγάλο χρηματικό ποσό, είτε σε άλλο είδος προσφερόμενου αντιτίμου.
Είναι αυτό που οι περισσότεροι θεωρούν φυσικό, είναι η αποδοχή μιας ιδέας που υπάρχει στον κάθε άνθρωπο μέσα του από τη στιγμή της γέννησης του.
Είναι η ουσιαστική αποδοχή της ανθρώπινης φύσης, η αποδοχή του ιδίου εαυτού που κυοφορήθηκε για χρόνια στο μυαλό και στις καρδιές των ανθρώπων και κληροδοτήθηκε σ αυτούς σαν φυσική εξέλιξη.
Είναι η ανάλογη αξία του καθενός.