ΧΑΡΒΑΛΙΑΣ: ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟ;
Και ο πιο κακόπιστος παρατηρητής θα δυσκολευόταν να του προσάψει έλλειψη προσήλωσης στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας
Διαστάσεις οργανωμένης επιχείρησης «δολοφονίας χαρακτήρα» παίρνει η πολυμέτωπη επίθεση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που εκπορεύεται από εξωθεσμικούς θύλακες εξουσίας, βαρόνους της «ξεδοντιασμένης» διαπλοκής και ετερόκλητες πολιτικές δυνάμεις που βιάζονται να… καταλάβουν εξ εφόδου τη Βαστίλη.
Είναι τέτοια η μανία αυτών των κέντρων να πλήξουν το κύρος του Προκοπή Παυλόπουλου που δεν διστάζουν να χτίσουν θεωρίες συνωμοσίας με χονδροειδείς παρερμηνείες συγκεκριμένων δηλώσεων, διαστρεβλώνοντας ακόμη και το αυτονόητο…
Η μεθόδευση δεν είναι τυχαία και έχει χαρακτηριστικά επαγγελματικής επιχείρησης πολιτικής εξόντωσης. Αλλωστε, ο αγγλικός όρος «character assassination» περιγράφει ευφυώς τη σκόπιμη και επιμονή προσπάθεια υπονόμευσης της αξιοπιστίας και της φήμης ενός προσώπου με τη χρήση ενός συνδυασμού εμφανών, αλλά και υπόγειων μέσων, με την επιστράτευση ψευδών κατηγοριών, αβάσιμων φημών και χαλκευμένης πληροφόρησης. Είναι η πιο εξελιγμένη εκδοχή της συκοφαντικής δυσφήμησης, που προϋποθέτει στοχευμένη πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, ώστε η κατηγορία να αποκτήσει στοιχεία αρνητικού στερεότυπου στην κοινή γνώμη για το θιγόμενο πρόσωπο.
Στην περίπτωση των ενορχηστρωμένων επιθέσεων που δέχεται ο Πρόεδρος η συγκεκριμένη ορολογία ταιριάζει γάντι. Ειδικά το τελευταίο κρούσμα, με τη δήλωσή του περί «νομίσματος στην υπηρεσία του ανθρώπου», αποτελεί κορυφαία εκδοχή σκόπιμης και υποβολιμαίας παρερμηνείας, που αποδόθηκε ως… κάλεσμα για επιστροφή στη δραχμή. Γιατί ακόμη και ο πιο κακόπιστος παρατηρητής δύο πράγματα θα δυσκολευόταν να προσάψει στον Παυλόπουλο: Την έλλειψη πατριωτισμού και την έλλειψη προσήλωσης στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Ειδικά η τελευταία σθεναρή πεποίθησή του στην κρίσιμη περίοδο των τελευταίων μηνών καταγράφηκε ποικιλοτρόπως και παντοιοτρόπως μέχρι σημείου παρεξηγήσεως, από την ανάποδη… Προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, η… αστοχία των επαγγελματιών δολοφόνων στην προσπάθειά τους να ταυτίσουν τον Πρόεδρο με κάτι που διαπιστωμένα έχει αποδειχτεί ότι δεν ισχύει…
Η αλήθεια είναι ότι για ορισμένους ο Πρόεδρος Παυλόπουλος χαλάει τη σούπα. Ακριβώς επειδή δεν είναι ένας Πρόεδρος «γλάστρα» και αποφάσισε να ερμηνεύσει διασταλτικά, στο πλαίσιο πάντα της συνταγματικής νομιμότητας, τις αρμοδιότητές του, με στόχο να βοηθήσει την πατρίδα στις δύσκολες στιγμές που περνά.
Για τον βουλευτή ή υπουργό Παυλόπουλο μπορεί κανείς να διατυπώσει πολλές ενστάσεις καλοπροαίρετης κριτικής. Ακόμη και ο υπογράφων τού έχει ασκήσει στο παρελθόν σκληρή δημοσιογραφική κριτική, κυρίως για τη στάση του στις ταραχές του 2008, που τελικά, όμως, θα κριθεί από την Ιστορία. Ομως ο Πρόεδρος Παυλόπουλος ερμηνεύει άψογα τον θεσμικό ρόλο του και αναδεικνύεται σε ένα δημόσιο πρόσωπο το οποίο δεν βολεύτηκε σε έναν ευχάριστο -πλην διακοσμητικό- θώκο, αλλά προτιμά να δουλεύει ακατάπαυστα. Λένε τα κέντρα που τον υπονομεύουν ότι τάχα «κάνει πλάτες» στην κυβέρνηση. Ακόμη και αν το πιστεύουν, που είναι αμφίβολο, διαπράττουν τεράστιο λάθος. Γιατί ο Παυλόπουλος δεν «κάνει πλάτες» στο Τσίπρα. Στην Ελλάδα «κάνει πλάτες» και αυτό θα είχε καταστεί κοινός τόπος, αν φρόντιζε να διαφημίζει τον ρόλο του στη διαπραγματευτική προσπάθεια της χώρας.
Για του λόγου του αληθές, ο Πρόεδρος, όχι μόνο μέσω της θεσμικής ιδιότητάς του, αλλά με τις νομικές γνώσεις του και την επιστημονική επάρκεια που κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσει, θεμελίωσε την ελληνική επιχειρηματολογία για την απόρριψη των περιβόητων προληπτικών μέτρων. Αυτός έφτιαξε την ελληνική γραμμή άμυνας, περνώντας στην Κομισιόν το μήνυμα ότι «προληπτική νομοθεσία-λαιμητόμος» στην Ελλάδα δεν στέκεται.
Διερωτάται, λοιπόν, κανείς τι του προσάπτουν οι σημερινοί επικριτές του. Αδίκησε μήπως κάποιο από τα μικρά κόμματα, που σήμερα του επιτίθενται; Αρνήθηκε να υποδεχτεί με τις προσήκουσες τιμές τον Κυριάκο, που σήμερα τον ειρωνεύεται; Ασφαλώς και όχι.
Δυστυχώς, κάποιοι είχαν την απαίτηση να καταλύσει το Σύνταγμα και να ρίξει τη σημερινή εκλεγμένη (δις) κυβέρνηση για να αρπάξουν ένα κομμάτι της εξουσίας. Και κάποιοι άλλοι να επιβάλουν οικουμενική κυβέρνηση της αρεσκείας τους, μέσω πολιτειακής εκτροπής, για να απαλλαγούν από τις συνέπειες του νόμου και να συνεχίσουν ανενόχλητοι τις βρομοδουλειές τους. Ε, αυτή τη χάρη ο Παυλόπουλος δεν τους την έκανε. Εστω και αν προέρχεται από διαφορετικό πολιτικό μετερίζι. Γι’ αυτό σήμερα εισπράττει το μένος και τη χολή. Τόσο απλά…
Γιώργος Χαρβαλιάς – Δημοκρατία
