Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ

1. Στον Παράδεισο για να πάρεις επιστροφή ΦΠΑ έπρεπε να περιμένεις χρόνια, να λαδώσεις τον εφοριακό, να σε περάσουν από σωρεία ελέγχους και ίσως να μην πάρεις ποτέ πίσω τον ΦΠΑ
2. Στον Παράδεισο η φορολογία ξεπερνούσε συστηματικά το 50%-60% γιατί εκτός από τον συνηθισμένο φόρο θα είχες πάντα και έλεγχο από την Εφορία με βάση τον οποίον έπρεπε να πληρώσεις επιπλέον φόρο, έκρυβες δεν έκρυβες εισοδήματα. Οι  Ελεγκτές της Εφορίας σε εκβίαζαν και αν δεν ήθελες να κλείσεις ή να πάθεις εγκεφαλικό αναγκαζόσουν να συμφωνήσεις. Αυτό οδηγούσε στην συνέχεια να γίνεις κλέφτης, αφού κλέφτη θα σε έβγαζαν έτσι και αλλιώς. Ωραία επιχειρηματικότητα!!!
3. Στον Παράδεισο είχαμε προκαταβολή φόρου για την επόμενη χρονιά.
 
4. Στον Παράδεισο είχαμε 6500 πορείες στο Κέντρο της Αθήνας σε διάστημα 2 ετών!! Το αν καταστρεφόντουσαν οι επιχειρήσεις του Κέντρου ήταν αδιάφορο σε όλους.
5. Στον Παράδεισο όταν πτώχευες ήσουν ένας κατεστραμμένος για μια ζωή. Καμία πρόβλεψη για Δεύτερη Ευκαιρία στους Έντιμους Πτωχεύσαντες.
6. Στον Παράδεισο τα λαμόγια έριχναν έξω τις επιχειρήσεις τους με δόλο και εμφανιζόντουσαν σαν να μην συμβαίνει τίποτα με νέες επιχειρήσεις για να ξαναδαγκώσουν.
7. Στον Παράδεισο τα καρτέλ έκαναν πάρτι και διέλυαν κάθε Μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση. Μόλις σήκωνε κεφάλι με ελπίδες για ανάπτυξη και εξαγωγές απλά την έκλειναν. Οι τιμές προμήθειας για σημαντικούς κλάδους ήταν πανάκριβες (λόγω καρτέλ) και κάθε προσπάθεια για παράλληλες εισαγωγές άκαρπη. Στον Παράδεισο η Επιτροπή Ανταγωνισμού έπινε καφεδάκια με τα καρτέλ και γέλαγε με τις διαμαρτυρίες της αγοράς.
8. Στον Παράδεισο η ΑΕΠΙ ερχόταν στα καταστήματα συνοδεία Αστυνομίας και πολλοί επαγγελματίες βρέθηκαν φυλακή για μια αστική διαφορά μαζί της. Η ΑΕΠΙ σε καταδίκαζε στο Ποινικό δικαστήριο με ψευδή στοιχεία αφού έστελνε στα δικαστήρια τους ίδιους μάρτυρες που ουδέποτε είχαν έρθει στο κατάστημά σου (ενώ το ισχυριζόντουσαν).
9. Στον Παράδεισο ο κάθε Δήμος εκβίαζε τα περίπτερα και τα καταστήματα εστίασης με παράλογες απαιτήσεις, όρους και προϋποθέσεις για άδεια λειτουργίας. Στον Παράδεισο αν έπρεπε να μεταβιβάσεις κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ή (πχ) εκπαιδευτήρια και είχαν αλλάξει οι όροι και δεν μπορούσες να τους ικανοποιήσεις απλά το έκλεινες. Στον Παράδεισό αλίμονό σου να ήσουν προεκλογικά υποστηρικτής του αντίπαλου του Δημάρχου, την είχες βάψει.
10. Στον Παράδεισο όποιος Δημόσιος υπάλληλος υπέγραφε μπορούσε και εκβίαζε την επιχείρηση (όχι όλοι αλλά πολλοί). Όλοι γνωρίζουμε ότι ο υπογράφων θα καθυστερήσει (ηθελημένα ή μη) και αν θέλεις να κάνεις την δουλειά πρέπει να του τα σκάσεις.
11. Στον Παράδεισο για να πάρεις την τελική άδεια για να κάνεις μια επένδυση έπρεπε να περάσουν χρόνια.
12. Στον Παράδεισο για να πάρεις τα χρήματα της επιχορήγησης από το ΕΣΠΑ έπρεπε να λαδώσεις τους ελεγκτές και μια σειρά από δημόσιους υπαλλήλους για να υπογράψουν και να εκταμιεύσουν. Στον Παράδεισο έγιναν σωρεία επενδύσεων φάντασμα, χωρίς να πέσει ένα τούβλο, απλά και μόνο επειδή ήταν «δικός μας άνθρωπος» ο ελεγκτής.
13. Στον Παράδεισο η υποστήριξη της Πολιτείας στο θέμα των εξαγωγών ήταν έως και ανύπαρκτη με αποτέλεσμα όταν καταρρεύσαμε να είμαστε γυμνοί στον εξαγωγικό τομέα.
14. Στον Παράδεισο για να κάνεις μια επένδυση ήθελες δεκάδες έως εκατοντάδες υπογραφές (ανάλογα το μέγεθος της επένδυσης), υπογραφές που συνοδευόντουσαν πολλές φορές από μπαξίσι.
15. Στον Παράδεισο ο φορολογικός νόμος άλλαζε εκατοντάδες φορές μέσα σε ένα χρόνο (νόμοι και ερμηνευτικές εγκύκλιοι) με αποτέλεσμα κανείς δεν ήξερε με βεβαιότητα το τι πρέπει να κάνει. Η κάθε επιχείρηση ήταν έρμαιο της γνώσης ή της άγνοιας του λογιστή (που να προλάβει και αυτός να τα αφομοιώσει) με αποτέλεσμα σοβαρά πρόστιμα στους ελέγχους.
16. Στον Παράδεισο αν είχες μια μουτζούρα στα βιβλία που ήταν προς έλεγχο (πχ βιβλίο προσλήψεων) έπεφτε πρόστιμο γιατί εξορισμού ήσουν λαμόγιο που έκανες την μουτζούρα για να κλέψεις.
17. Στον Παράδεισο το παραεμπόριο οργίαζε υπό την προστασία της Πολιτείας καταστρέφοντας νόμιμες επιχειρήσεις.
18. Στον Παράδεισο η γραφειοκρατία στις συναλλαγές με το Δημόσιο ήταν παρομοιώδης, οι ώρες αναμονής στις ουρές τεράστιες.
19. Στον Παράδεισο στους διαγωνισμούς του Δημοσίου έπρεπε να προετοιμάσεις έναν απίστευτο φάκελο με σωρεία δικαιολογητικών (που ήδη είχε στην διάθεση του το Δημόσιο) απλά και μόνο για να συμμετέχεις (ανεξάρτητα αν κερδίσεις) εκτοξεύοντας το κόστος για κάθε επιχείρηση και αποθαρρύνοντας τον Ανταγωνισμό.
Δημήτρης Κ. Καμμένος 
Βουλευτής Β’ Πειραιώς
Ανεξάρτητοι Έλληνες