Τι θα έπρεπε να κάνει μια Αριστερή κυβέρνηση, που δεν είναι ίδια με τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ;

Γράφει ο Μαγια
 
Ο Σόιμπλε, έχει κάθε λόγο να τρίβει τα χέρια του και να λεει ότι η Ελλάδα έχει κάνει πρόοδο. Οι «ακροαριστεροί» (όπως τους χαρακτήριζε) εγκατέλειψαν το σύνολο του κυβερνητικού τους προγράμματος, αλλά και τα βασικά ιδεολογικά του θεμέλια, και δέχθηκαν να εφαρμόσουν το πιο εκτεταμένο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα.
Η κυβέρνηση, πάντως, επιμένει να πιστεύει, πως με την αξιολόγηση θα γυρίσει τον τροχό και θα κερδίσει την παρτίδα.
H αξιολόγησης σηματοδοτεί το πέρασμα σε μια νέα εποχή για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία, ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Σημείωσε ότι, «η Αριστερά, παρά τις δυσκολίες, καταφέρνει να δημιουργήσει συνθήκες εξόδου από την κρίση» και πως «τώρα οφείλει να αποδείξει ότι, μπορεί να σχεδιάσει την επόμενη μέρα».
Στις 24 Μαϊου στο Γιούρογκρουπ θα κλείσει μετά βαΐων και κλάδων η πρώτη αξιολόγηση, θα εγκριθεί η καταβολή δόσης περίπου 11 δισεκ. ευρώ, αλλά η συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους θα παραπεμφθεί σε χρόνο μέλλοντα.
Ωστόσο, απομένει, εκτός από τη θεσμοθέτηση του διαβόητου «κόφτη», και μια ακόμη φοροεπιδρομή και συνεπώς ένα νέο κύμα ακρίβειας σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες, με προεξάρχουσα την αύξηση του υψηλού συντελεστή του ΦΠΑ κατά μία ποσοστιαία μονάδα, ώστε να διαμορφωθεί στο 24%.
Και όλα τούτα, ενώ έχουν μείνει στα χαρτιά οι εξαγγελίες για πάταξη της φοροδιαφυγής και για έσοδα πολλών δισ. ευρώ από τον εντοπισμό των ποικιλώνυμων ληστών με τα λευκά κολάρα.
Ξεχάστηκαν οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης για την εφαρμογή του περιουσιολόγιου από το Ιανουάριο του 2016, τα ηλεκτρονικά τιμολόγια και τη διασύνδεση των επιχειρήσεων με τα συστήματα του υπουργείου Οικονομικών και κυρίως τη χρήση χρεωστικών και πιστωτικών καρτών για τις συναλλαγές των φορολογούμενων.
Με αφορμή τα περιβόητα Panama Papers, να θυμίσουμε πως υπάρχει μια λίστα με 54.000 άτομα που έστειλαν εμβάσματα στο εξωτερικό στις αρχές της κρίσης. Φυσικά υπάρχει η λίστα Λαγκάρντ, η λίστα Λιχτενστάιν, η λίστα των σκαφάτων της Ολλανδίας, η λίστα με τα ακίνητα στο Σίτι του Λονδίνου, η λίστα με τις off shore ακινήτων. Μόνο στις λίστες των Ελβετικών τραπεζών και των εξειδικευμένων εταιρειών, που συγκεντρώνουν πληροφορίες για τους πλούσιους αυτού του κόσμου, υπάρχουν και 576 Έλληνες που διαθέτουν περιουσία 88 δισ. δολαρίων (Βήμα, 15/8/2015)!
Τόσες λίστες δεν ήταν δυνατόν να αποφέρουν κάποιο σοβαρό ποσό στα κρατικά ταμεία, πέρα από μερικά εκατομμύρια και από πολύ συγκεκριμένες υποθέσεις;
Από τον πακτωλό των κλεμμένων χρημάτων, δεν ήταν δυνατόν να επιστραφούν ούτε 1,8 δισ. ευρώ, ώστε να μην χρειαστεί να υιοθετηθεί -ας πούμε- το «πακέτο» με τις αυξήσεις του ΦΠΑ, του φόρου στα καύσιμα, στο ίντερνετ, στην τηλεόραση κλπ;
Φοροδιαφυγή, παραοικονομία, διαφθορά συνιστούν το Ελληνικό «τρίγωνο των Βερμούδων», στο οποίο, μέχρι σήμερα, έχουν βουλιάξει αύτανδρα όλα τα σχέδια των επικυρίαρχων και των κυβερνήσεων των Μνημονίων για τη δήθεν σωτηρία της Ελλάδας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του 11ου συνεδρίου του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, η ετήσια απώλεια δημόσιων εσόδων από τη φοροδιαφυγή υπερβαίνει τα 7 δισ. ευρώ, η παραοικονομία υπερβαίνει τα 41 δισ. ευρώ και η διαφθορά του κρατικού μηχανισμού στερεί από την εθνική οικονομία πόρους ύψους 21 δισ. ευρώ.
Έπειτα από έξι χρόνια διεθνούς εποπτείας, οι παθογένειες παραμένουν αθεράπευτες. Μόνο ο συρφετός της Διαπλοκής και των λοιπών εθελόδουλων αρνούνται να παραδεχτούν την πραγματικότητα. Ότι η Ελλάδα χρησιμοποιείται σαν πειραματόζωο για ν’ ασκηθούν πολιτικές, οι οποίες στην ουσία βαθαίνουν το πρόβλημα αντί να το επιλύουν. Οτι οι επικυρίαρχοι το μόνο για το οποίο δεν νοιάζονται είναι η τροχοδρόμηση της χώρας στην κανονικότητα!
Κι όπως, εκτός των άλλων, έχει επισημάνει και ο Α. Τσίπρας, «εδώ δοκιμάζεται σε όλη της την ένταση η στρατηγική της λεηλασίας και την κοινωνικής οπισθοδρόμησης. Εδώ καταργείται το ιστορικό κοινωνικό συμβόλαιο, διαλύεται το κοινωνικό κράτος, ξεπουλιέται στους καπιταλιστές το σύνολο των παραγωγικών πόρων της χώρας».
Τι θα έπρεπε να κάνει μια Αριστερή κυβέρνηση, που δεν είναι ίδια με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ; Δεν θα είχε καμιά δυσκολία να εντοπίσει πηγές άντλησης «ισοδύναμων» πέραν εκείνων που καταλήγουν πάντα στην ίδια καμπούρα (του μισθωτού, του συνταξιούχου, του άνεργου, του βιοπαλαιστή)!
Και το κυριότερο. Θα είχε εκπονήσει το δικό της προοδευτικό σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας!