Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Ακούμε με ενδιαφέρον ότι κάθε νέα ηγεσία, όπως τώρα της ΝΔ, θα διαφοροποιηθεί και θα ακολουθήσει κάτι διαφορετικό, από τα μέχρι τώρα ισχύοντα.
Μακάρι να γίνει κάτι τέτοιο και να το μιμηθούν όλα τα κόμματα, αφού υπάρχει έλλειμμα ειλικρίνειας, εντιμότητας, τήρησης υποσχέσεων, ταύτισης λόγων και έργων από τους πολιτικούς μας σχηματισμούς.
Αντίθετα υπάρχει ανησυχητικό περίσσευμα υποκρισίας, ψευδολογίας, λαϊκισμού , δημαγωγίας.
Καλό θα ήταν να μπορούσε να ποινικοποιηθεί – για τους πολιτικούς μας – η εξαπάτηση, η παραπληροφόρηση, η αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων.
Όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει επειδή ουδείς θέλει να βγάλει τα μάτια του με τα χέρια του. Οι ΕΘΝΟΓΟΝΕΙΣ μας δεν πρόκειται ποτέ να στέρξουν σε κάτι τέτοιο.
Θα ήθελα , με την ευκαιρία να παρατηρήσω:
1. Το πρωταρχικό μέλημα της νέας ηγεσίας θα πρέπει να είναι η αναζήτηση ταυτότητας.
Κομματικά οργανογράμματα, συστάσεις επιτροπών, μοίρασμα ενδοκομματικών οφίκιων ή σκιωδών υπουργικών θώκων, κατακτήσεις , καλύψεις, προσπελάσεις …. “χώρων”- δεξιών, αριστερών, κεντρώων, μεσαίων, ενδιαμέσων κ.ο.κ.
Δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα σήμερα. Όπως και τα ….. αντιδημοκρατικά “Δημοκρατικά Τόξα”.
Το ίδιο και οι ιδεολογίες, οι τίτλοι, τα ονόματα, τα οποία δεν συγκινούν πλέον ούτε τους (εναπομείναντες ελάχιστους) θυρωρούς κτηρίων.
2. Είναι μέγα λάθος τα κόμματα να δομούν την -όποια – στρατηγική /πορεία/ παρουσία στην πολιτική , με μοναδικό σκοπό την κατάκτηση “χώρων”. Προφανώς παραθεωρούν πως οι πολιτικoκομματικοί “χώροι” δεν είναι κάτι το σταθερό ή δεδομένο. Άλλοτε αδειάζουν και άλλοτε γεμίζουν. Οι επιχώριοι πολίτες τους έχουν την τάση, αλλά και το δημοκρατικό δικαίωμα, να μετακινούνται. Να γίνονται αυτόχθονες μιας παράταξης, ή ετερόχθονες.
Κατά την εκτίμησή μου είναι ουτοπικές οι προσπάθειες απόκτησης “χώρων”, ή εκ του πονηρού. Εκτός των αυτονόητων, το γέρας της επιτυχίας ενδέχεται να είναι ασήμαντο , αν αποδειχθεί πως ευάριθμοι μόνον εγκαταβιώνουν πλέον εκεί, ενώ οι πολλοί … μετακόμισαν σε άλλες περιοχές /μαντριά.
3. Μοιάζει Δονκιχωτικό κυνήγι η προσπάθεια των κομμάτων να χρησιμοποιούν “ταμπέλες” διαχωριστικές , οι οποίες έχουν και το μεγάλο μειονέκτημα να διχάζουν το λαό.
ΥΓ Απαιτείται χ ω ρ ο α π ε ξ ά ρ τ η σ η.
Αντί τα κόμματα να προσπαθούν να καταλάβουν – με πολιτικάντικο ρεσάλτο – τους υφιστάμενους ΤΑΜΠΕΛΟΧΩΡΟΥΣ προτιμότερο και χρησιμότερο θα είναι να φροντίσουν (με γνήσια ταυτότητα, σαφή ιδεολογία, και συγκεκριμένο πρόγραμμα) να δημιουργήσουν τα ίδια πλαίσια /χώρους μέσα στους οποίους οι πολίτες να μπορούν ελεύθερα να δημιουργήσουν και να προκόψουν.
Όλα τα άλλα – το μια από τα ίδια- δεν οδηγούν πουθενά. Εκτός βέβαια από το σημερινό μας κατάντημα.