“I think the European Union is embodying neoliberalism. You see it in the way they humiliated the Greek people. It has caused hardship and poverty for millions of people and a great struggle for a lot of other people who are not desperate but they are having a hard time.”
Στον Κεν Λόουτς για το ”I, Daniel Blake” ο Χρυσός Φοίνικας
Ο Βρετανός σκηνοθέτης κέρδισε για δεύτερη φορά τον Χρυσό Φοίνικα του 69ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες μετά το 2006 με το ”Ο Άνεμος χορεύει το κριθάρι”.
Το ”I, Daniel Blake” θίγει το ζήτημα των επιδομάτων, της λιτότητας και της γραφειοκρατείας στην Μεγάλη Βρετανία.
Στις δηλώσεις που ακολούθησαν την βράβευση ο Κεν Λόουτς μίλησε για τον κίνδυνο του Νεοφιλελευθερισμού ο οποίος δημιουργεί φτώχεια και καταστροφή σε όλο τον πλανήτη, αλλά και για την ακροδεξιά στροφή της Ευρώπης.
Όταν ο Λόουτς ρωτήθηκε σε συνέντευξη Τύπου αν βλέπει την ταινία του ως κατηγορητήριο της ΕΕ, εκείνος απάντησε:
«Νομίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εκφράζει τον νεοφιλελευθερισμό. Το βλέπετε αυτό στον τρόπο με τον τρόπο που ταπείνωσαν τον ελληνικό λαό. Έχει προκαλέσει δεινά και φτώχεια σε εκατομμύρια ανθρώπους και μεγάλη δοκιμασία σε πολλούς ακόμη ανθρώπους που δεν είναι απελπισμένοι, αλλά περνούν δύσκολα».
«Έτσι μπορείτε απλά να διηγηθείτε μια μικρή ιστορία, μία από τις συνέπειες σε πολλά εκατομμύρια ανθρώπους, πείτε μια μικρή ιστορία, και απλά να ελπίζετε ότι αυτή συνδέει τους ανθρώπους».
«Είναι παράξενο το γεγονός ότι παραλαμβάνω αυτό το βραβείο αυτή τη στιγμή είναι παράξενο γιατί οι άνθρωποι που ενέπνευσαν αυτήν την ταινία, που δεν έχουν να φάνε, έχουν ευκαιρία να τους σκεφτούμε και να μιλήσουμε για αυτούς. Το σινεμά μας κάνει καμιά φορά να βλέπουμε καθαρότερα τον κόσμο κι ο κόσμος μας αυτή τη στιγμή κινδυνεύει, από τις ιδέες που αποκαλούμε νεοφιλελευθερισμό που απειλεί να μας φτάσει στην καταστροφή, στη δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων, από την Ελλάδα ως τη Βραζιλία.»
Το σινεμά έχει πολλές παραδόσεις. Μία είναι το σινεμά της διαμαρτυρίας, αυτό που δείχνει τους ανθρώπους ενάντια στην εξουσία. Ελπίζω η ταινία μας να συνεχίζει αυτήν την παράδοση. Κινδυνεύουμε να απελπιστούμε κι όταν υπάρχει τόση απελπισία, η ακροδεξιά το εκμεταλλεύεται – πρέπει να πιστέψουμε ότι ένας διαφορετικός κόσμος είναι εφικτός κι απαραίτητος»