Όλος ο διάλογος Παυλόπουλου – Μπαν Κι Μουν
ΒΑΝ ΚΙ-ΜΟΟΝ: Καλησπέρα! (στα ελληνικά)
ΠΡ. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Γενικέ Γραμματέα, σας υποδέχομαι με εξαιρετική χαρά στην Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας. Πριν απ’ όλα θέλω, τώρα που τελειώνει η θητεία σας, να σας συγχαρώ αναδρομικά για τον άψογο τρόπο με τον οποίον ασκήσατε τα καθήκοντά σας ως Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών, με τελευταίο δείγμα γραφής τον τρόπο που αντιμετωπίσατε το τεράστιο Προσφυγικό ζήτημα. Δηλαδή, το αντιμετωπίσατε και αυτό μ’έναν Ανθρωπισμό και μια Αλληλεγγύη, που ταιριάζει στις αρχές των Ηνωμένων Εθνών. Και αυτό ας είναι το κοινό μας μήνυμα σήμερα, ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας των Προσφύγων, που είναι τη Δευτέρα, στις 20 Ιουνίου.
Γνωρίζετε, κύριε Γενικέ Γραμματέα, ότι για την Ευρώπη η Συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας για το θέμα των προσφύγων είναι πολύ σημαντική. Πρέπει να στηριχθεί αυτή η Συμφωνία και η εφαρμογή της. Πρέπει καθένας να πράξει αυτό που του αναλογεί. Το κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ελλάδα το έχει κάνει με το παραπάνω, πρέπει και η Τουρκία να ασκήσει τα δικά της καθήκοντα, και να εκπληρώσει τις δικές της υποχρεώσεις, όπως επίσης και ορισμένοι Εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίοι δείχνουν φοβικά σύνδρομα, τα οποία πρέπει να τα εγκαταλείψουν. Και εδώ στην Ελλάδα υπολογίζουμε πάρα πολύ στη μεγάλη βοήθεια, την οποία μπορεί και πρέπει να δώσει στο πλαίσιο του ρόλου της η Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Επίσης, θέλω να σας ευχαριστήσω για όλες τις προσπάθειες που κάνετε για την επίλυση του Κυπριακού. Το Κυπριακό πρέπει να λυθεί σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, σύμφωνα με τις αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου, με βάση το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και επίσης, θέλω να τονίσω ότι είναι αδιανόητο μετά την επίλυση του Κυπριακού, να υπάρχουν πλέον εγγυήτριες δυνάμεις. Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο ακόμη και με βάση τις διατάξεις του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών.
Τέλος, και επειδή ξέρω πόσο προσηλωμένος είσαστε στην προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, θέλω να τονίσω ότι όταν βλέπουμε φαινόμενα παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου σχετικά με την προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, όλα τα αρμόδια fora θα πρέπει να αντιδρούν για την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου. Κανείς δεν μπορεί να παραμένει σιωπηλός μπροστά στα φαινόμενα αυτά.
Με αυτές τις σκέψεις και πάλι σας καλωσορίζω κι εύχομαι καλή περαιτέρω τύχη, σε ό,τι κι αν κάνετε στην πορεία σας, και ιδίως στην πατρίδα σας.
BAN KI-MOON: Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Είναι μεγάλη τιμή μου, που επισκέπτομαι και πάλι την Ελλάδα. Ευχαριστώ πολύ για την θερμή υποδοχή. Ο οιοσδήποτε επισκέπτης της Ελλάδος, έρχεται σε επαφή με τα θεμέλια του Πολιτισμού και της Ιστορίας όπως επίσης και της Ανθρωπότητας. Κάθε Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε πρέπει να αισθάνεται μεγάλη ευγνωμοσύνη απέναντι στην Ελλάδα, για την συνεισφορά της στην ειρήνη, την σταθερότητα, την ανάπτυξη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από τότε που ιδρύθηκε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Η Ελλάδα έχει συμμετάσχει και έχει συνεισφέρει επί 71 χρόνια, ακόμα και τώρα συνεισφέρετε στην Ειρηνευτική Δύναμη του Ο.Η.Ε. στον Λίβανο με ναυτικές δυνάμεις και έχετε πάντοτε υπάρξει ενεργοί στην συμμετοχή σας.
Σήμερα το απόγευμα, μόλις έφτασα στη Χώρα σας, επισκέφθηκα ένα Κέντρο Αλληλεγγύης όπου είδα πολλούς πρόσφυγες, παιδιά αλλά είδα και πολύ σκληρά εργαζόμενους εθελοντές, να προσπαθούνε να βοηθήσουνε τους ανθρώπους αυτούς. Αύριο θα επισκεφθώ την Λέσβο, όπου θα έρθω ακόμα πιο κοντά στους πρόσφυγες, όπου θα δω τι γίνεται και τι μπορεί να κάνει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών εκεί.
Γνωρίζω ότι η χώρα σας βρίσκεται σε περίοδο οικονομικών μεταρρυθμίσεων και αντιμετωπίζει κοινωνικά θέματα. Παρ΄όλα αυτά έχετε βρεθεί στην πρώτη γραμμή της αντιμετώπισης του τεράστιου αυτού προβλήματος των προσφύγων, το οποίο αποτελεί τεράστια πρόκληση για τη χώρα σας. Γι’ αυτό πιστεύω πως πρέπει να σας ευχαριστήσουμε για την παγκόσμιας κλίμακας αλληλεγγύη που έχετε δείξει. Ελπίζω πραγματικά ότι στη διάρκεια αυτής της επίσκεψής μου θα γνωρίσω περισσότερο τα πράγματα από κοντά, στο πεδίο και θα μπορέσω να συζητήσω περισσότερο σε βάθος μαζί σας, με τον Πρωθυπουργό, όπως και με τους Υπουργούς.
Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι δυνατόν να κλείσω την εισαγωγική μου αυτή παρέμβαση χωρίς ν’ αναφερθώ στην προσωπική μου σχέση με την Ελλάδα. Η Ελλάδα, όταν ήμουν νέος, έστειλε νέους ανθρώπους να πολεμήσουν στην Κορέα το 1950. Ήταν μια πράξη ουσιαστική, ευγενική. Οι άνθρωποι αυτοί προστάτευσαν, έσωσαν την χώρα μας από επίθεση, μαζί με τον ΟΗΕ. Έτσι, λοιπόν, ένα νεαρό, φτωχό αγόρι στην Κορέα που μεγάλωσε υπό την προστασία των Ηνωμένων Εθνών έφτασε στο σημείο να γίνει ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών. Πρέπει να πω ότι πάντοτε προωθώ και νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη για τις αρχές αυτές των Ηνωμένων Εθνών.-
