Απόσπασμα από ξεχείλισμα πόνου για την αγαπημένη μας πατρίδα….

ΕΛΛΑΔΑ!
 Ο τόπος που γεννήθηκα
Είν’ ευλογημένος
Και καταραμένος
Από θεούς και δαίμονες
 
Οι θεοί ευλόγησαν
Κάμπους, βουνά και δάση
Σε ήπειρο και σε νησιά
Σε θάλασσα και αέρα
 
Χάρις την ευλογία τους
Χιλιάδες χρόνια πριν
Γεννήθηκεν η γνώση μας
Σε τούτα εδώ τα μέρη
 
Πας επάνω στο βουνό
Μιλάς με το θεό σου
Στης μέρας γλυκοχάραμα
στη σκοτεινιά της νύχτας
 
το κάθ’ αγριολούλουδο
φιλί θεού έχει πάρει
κάθε δεντρί και σάτυρος
κάθε πηγή νεράιδα
 
στη θάλασσα κατέβηκες
στην αμμουδιά καθίζεις
δίπλα σου στέκει ο θεός
μπορείς να τον αγγίζεις
 
μα ζήλεψαν οι δαίμονες
την τόση ομορφάδα
πήραν κρυφά απόφαση
για την καταστροφή του
 
μα να το κάνουν μόνοι τους
που τους θεούς φοβούνται
και το θυμό τους τρέμουνε
τέτοιο κακό δεν το μπορούν
 
δώσαν λοιπόν κατάρα
στους κάτοικους του τόπου
που ‘Έλληνες τους λένε
αυτοί να τον χαλάσουν
 
 
 
μη τα βουνά πελέκησαν
μήπως τα δάση κάψαν
μήπως στις παραλίες άφησαν
αγνά παρθένα μέρη…
 
λίμνες και γάργαρα νερά
απόβλητα γεμίσαν
ζώα και σπάνια πουλιά
ψάρια και φίδια διώξαν
 
και κει που άλλοτε θεοί
χορεύαν και μεθούσαν
οι κάτοικοι του τόπου αυτού
βάλαν τσιμέντο κι άσφαλτο
 
χρόνια και χρόνια προσπαθούν
για την καταστροφή του
και να που φτάσαν τελικά
να τόνε λέν’ Ευρώπη…..
 
Ω! Κάτοικοι του τόπου αυτού
Το ξέρετε πως κάποτε
Οι ευρωπαίοι θέλανε
Έλληνες να λεγόνται;
 
Ανόητοι το ξέρετε
Τη γλώσσα που μιλάτε
Πως οι θεοί την έφτιαξαν
Για να συνεννοούνται
 
Ηλίθιοι γνωρίζετε;
Στον τόπο αυτό
έρχονται οι θεοί
να ζήσουν τη ζωή τους
 
Κάποτε ήταν ο Διόνυσος
Ύστερα ήρθε ο Δίας
Και τώρα κατοικεί ο Χριστός
Σε κάθε βουναλάκι
 
Και σεις για έν’ αυτοκίνητο
για λίγο ουισκάκι
τον τόπο σας διαλύετε
και τους θεούς πετάτε
 
 
Ανοίξτε πια τα μάτια σας
και δείτε την αλήθεια
Πως είναι δαίμονες οι Δυτικοί
μισούνε την Ελλάδα
 
Κι ό,τι μεγάλο έγινε
σε επιστήμη, τέχνη
Ελλάδα έχει σα βάση του
ακτινοβολεί Ελλάδα!
 
Μα σεις ανόητοι, μικροί,
τώρα και διεφθαρμένοι,
Σαν τις μαϊμούδες παίρνετε
από πίσω τους δαιμόνους
Γ. Καλαμαράς