“Ο τρόπος της διαχείρισης είναι πάντοτε συνέπεια του τρόπου αναρρίχησης.”

Η ανάλυση που ακολουθεί από το Antinews και τον Χ. Γιανναρά είναι ότι πιο δεικτικό έχει γραφτεί για την ποιότητα της Ελληνικής δημοκρατίας. Ο πνευματικός κόσμος της χώρας είναι πλέον στον κυβερνοχώρο.
Λένε ότι τα μεγαλύτερα λάθη του Καραμανλή (όχι κατά σειρά αξιολόγησης)  ήταν τα εξής:
Άφησε ανενόχλητους τους «νταβατζήδες» και αντί να τους στριμώξει όταν είχε την εντολή του ελληνικού λαού έβαλε τον ανεπαρκή αλλά πολύ φιλόδοξο Ρουσόπουλο να παίζει παιχνιδάκια μαζί τους που του γύρισαν μπούμερανγκ
Έβαλε τη Ντόρα υπουργό Εξωτερικών και της επέτρεψε να διαπραγματεύεται μαζί του ποσοστά εξουσίας, ενώ από πίσω το σύστημά της τον έθαβε κανονικά (λέγεται πχ ότι τα περισσότερα «σκάνδαλα που βγήκαν αυτήν την πενταετία προέρχονται από την Αγία Οικογένεια)
Στήριξε για ακατανόητους λόγους την Γιαννάκου με αποτέλεσμα να υποστεί μεγάλη ζημιά η ΝΔ από το βιβλίο της Ρεπούση η οποία μαζί με την ζημιά από τη Ντόρα στα εθνικά θέματα είχε ως αποτέλεσμα να φυλλορροεί συνεχώς η ΝΔ προς τον ΛΑΟΣ.
Αναλώθηκε σε άπειρα εσωκομματικά και μικροκομματικά παιχνίδια εξουσίας με διάφορους βαρόνους και βαρονίσκους του κόμματός του, ενώ γνωρίζοντας πόσο ανεξέλεγκτη ήταν η κατάσταση μέσα στη ΝΔ έπρεπε να είχε προχωρήσει στην επανίδρυσή της.
Αυτά και άλλα πολλά προσάπτουν στον Κ. Καραμανλή φίλοι και εχθροί, καλοπροαίρετοι και κακοπροαίρετοι. Και ενδεχομένως έχουν … όλοι δίκαιο, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο.
Η γνώμη μας είναι διαφορετική. Το μεγάλο λάθος του Κώστα Καραμανλή ήταν ότι δεν αντιλήφθηκε την σημασία και την δυναμική αυτού που ο Χρήστος Γιανναράς αποκάλεσε κάποτε επιγραμματικά «κοινωνικό μετασχηματισμό» που «ευθαρσώς προανάγγειλε και συνεπέστατα πραγματοποίησε στην προηγούμενη εικοσαετία το ΠΑΣΟΚ».
«Διέγνωσε καίρια ο Ανδρέας Παπανδρέου ότι για να στήσει ένα δικό του κομματικό κράτος κατά το πρότυπο του κάποτε εμφυλιοπολεμικού κράτους της Δεξιάς, χρειαζόταν ευρύτερο πλαίσιο, διευρυμένο στόχο: Επαγγέλθηκε λοιπόν «κοινωνικό μετασχηματισμό». Και τον πραγματοποίησε. … Μέσα σε ελάχιστους μήνες η ελληνική κοινωνία είχε αντιληφθεί ότι αξιολογικές διαβαθμίσεις προσώπων δεν υπάρχουν πια: Η καθαρίστρια πάρκαρε το αυτοκίνητό της στη θέση που άλλοτε προοριζόταν μόνο για τον διευθυντή της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής ή χαστούκιζε ατιμώρητα τη διευθύνουσα που τόλμησε να την ελέγξει. Καταργήθηκε η υπαλληλική ιεραρχία, ο έλεγχος (επιθεώρηση) της εργασίας, η αξιολόγηση της ποιότητας και της προσφοράς, τα σχολεία αριστούχων – σταμάτησε η λειτουργία πειθαρχικών συμβουλίων. Η ελληνική κοινωνία υποχρεώθηκε στην πιο ταπεινωτική προς τα κάτω ισοπέδωση που γνώρισε ποτέ στην ιστορία της.
Προστέθηκε βαθμιαία και η βεβαιότητα, συνειδητή ή ανεπίγνωστη, ότι τώρα πια «όλα επιτρέπονται», δεν υπάρχουν αντικοινωνικές συμπεριφορές. Δικαιούται ο κάθε ευνοημένος από το κόμμα διαχειριστής εξουσίας «να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του» ληστεύοντας το δημόσιο χρήμα, αρκεί να μην ξεπερνάει τα πεντακόσια (τότε) εκατομμύρια ο νοσφισμός. Επιτρέπεται το αχαλίνωτο ψεύδος («οι βάσεις φεύγουν» ενώ έχει υπογραφεί η παραμονή τους), επιτρέπονται όλα, αρκεί να προσπορίζουν ηδονή: εξουσίας, πλουτισμού, σεξουαλικότητας, δημαγωγίας, ακκισμών πρόκλησης της διεθνούς προσοχής.
Το αντίστροφο εγχείρημα, «επανίδρυσης του κράτους», αν ποτέ επιχειρηθεί, θα απαιτήσει και κοινωνικό μετασχηματισμό με αντεστραμμένους τους παπανδρεϊκούς όρους.»
Λίγοι θα μπορούσαν να περιγράψουν τόσο γλαφυρά, όσο ο Χρήστος Γιανναράς το «σύστημα ΠΑΣΟΚ».
Απέναντί του η ΝΔ όχι μόνο δεν αντιπαρέθεσε έναν άλλο κοινωνικό μετασχηματισμό προ το καλύτερο (μέσω και της «επανίδρυσης του κράτους») αλλά αντιθέτως η ηγετική ομάδα της εκμαυλίστηκε από το «σύστημα ΠΑΣΟΚ». Είδαμε έτσι να αναπαράγονται φαινόμενα ίδια με εκείνα που η ΝΔ καταδίκαζε ως αντιπολίτευση. Για παράδειγμα, τον κ. Ρουσόπουλο να διαχειρίζεται τα ΜΜΕ με ανθρώπους που αναδείχθηκαν επί «συστήματος ΠΑΣΟΚ» και την κ. Μπακογιάννη να προσπαθεί να μοιάσει στον Γιώργο Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών. Κι αφού όλοι προσπαθούσαν να μοιάσουν στ ΠΑΣΟΚ τότε γιατί να μην το κάνουν και οι κουμπάροι με τους διοικητές των Ταμείων; Τελικά, η ΝΔ ως κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα άλλο, από το να αποθεώνει το πασοκικό πρότυπο διακυβέρνησης.
Σήμερα είναι αυτό ακριβώς το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» που αγωνίζεται να επανέλθει στην εξουσία.
Το ΠΑΣΟΚ του κ. Παπανδρέου δεν προηγείται στις δημοσκοπήσεις επειδή παράγει πολιτική, κάνεις τομές και επιχειρεί σημαντικές παρεμβάσεις. Το ΠΑΣΟΚ πορεύεται προς μια εκλογική νίκη με κύριο όπλο του τις κυβερνητικές αποτυχίες της ΝΔ, αρκούμενο σε μια στρατηγική φθοράς και παρατεταμένης σκανδαλολογία. Και θα το έκανε αυτό , εκεί που οδήγησε τα πράγματα η ΝΔ, ακόμα και με έναν αρχηγό που δεν θα μιλούσε καν ελληνικά.
Ας μην αυταπατώνται λοιπόν και στη ΝΔ και στην Αριστερά. Δεν είναι ο Γιώργος εκείνος που τους απειλεί στην πραγματικότητα. Είναι το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» και το ότι οι ηγετικές ομάδες και των δυο γαλουχήθηκαν μαζί του.