Της Μαρίας Σεφέρου
Ακούσατε ότι στο παρελθόν η χώρα μας είχε βαφτιστεί από κάποιο Παπαδόπουλο – χτύπα ξύλο! – “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”, παρόλο που στην ουσία το όνομα που διαχρονικά της ταιριάζει καλύτερα είναι, “Ελλάς Ελλήνων Ανιάτων”. Ανίατοι γαρ είμαστε και μας φαίνεται. Η ανίατη ασθένεια που μας έχει προσβάλει είναι χρόνια κακοήθης κομματοκρατίτιδα – μια ασθένεια που αποχαυνώνει την κριτική σκέψη, διαβρώνει τη συνείδηση, υποθάλπει τον κατακερματισμό του κοινωνικού ιστού πυροδοτώντας φανατισμό και πολιτικά μίση, και παραλύει κάθε αίσθηση καθήκοντος προς το σύνολο και τη χώρα. Κι ενώ οι επιβήτορες της εξουσίας μας αποκαλούν κυρίαρχο λαό, εμείς συμπεριφερόμαστε ως θύματα, λόγω της ανίατης ασθένειας που μας έχει προσβάλλει.
Ημέρα οργασμού της Ελληνικής Δημοκρατίας σήμερα, έστω και υποτονικού, και οι ανίατοι πάσης Ελλάδος προσέρχονται εκόντες άκοντες, ή μάλλον από συνήθεια, στις απατηλές κάλπες για να σταυρώσουν εκείνον που από μεθαύριο θα τους σταυρώνει καθημερινά κι αυτοί θ’ αναθεματίζουν. Διότι όταν περνάει ο μήνας του μέλιτος, όλοι, ακόμη και οι πιο ενθουσιώδεις οπαδοί, θα προσγειωθούν στην αμείλικτη πραγματικότητα – μια πραγματικότητα που εμείς οι ανίατοι ιθαγενείς έχουμε χτίσει με επιμέλεια και μεράκι από καταβολής του νεότερου Ελληνικού κράτους.
Σήμερα, ο κουρασμένος και φυγόπονος πρώην “καταλληλότερος” θ’ αποκαθηλωθεί ως ακατάλληλος με τη βούλα των περιφερόμενων και εκδικητικών ψηφοφόρων ελευθέρας βοσκής, και θ’ αναλάβει επιτέλους στην πράξη την ευθύνη του Βα(λ)τοπεδίου – ευθύνη που θεωρητικά και με καθυστέρηση είχε αναλάβει με το στανιό όταν είχε φουντώσει το “ιερό” σκάνδαλο του ανόσιου Εφραίμ. Βλέπετε στις Δημοκρατίες όλα εδώ πληρώνονται στους πρωθυπουργούς, έστω κι αν και δεν πάνε φυλακή.
Παρομοίως και ο ανίατος λαός, που είναι ο μεγάλος ανευθυνο-υπεύθυνος για την κατάντια της χώρας και του εαυτού του, πληρώνει διαρκώς και στο πετσί του τα σπασμένα και τα κλεμμένα όλων των κυβερνήσεων που με την ψήφο του στέλνει στην εξουσία. Στην Ευρώπη κάποιοι μας αποκαλούν αυτιστική χώρα, και δε μας αδικούν. Μια ζωή χρεωμένοι, μια ζωή επαίτες, μια ζωή γκρινιάρηδες, μαγκούφηδες, κλαψιάρηδες, αλύτρωτοι! Μια ζωή καρπαζοεισπράκτορες και ραγιάδες, αχ και βαχ… Και πάντα κάποιοι άλλοι φταίνε για τη δυστυχία μας. Εμείς, ο λαός, ποτέ! Νοητικά και ψυχολογικά ανίατοι, ψάχνουμε μονίμως για λαοπλάνους σωτήρες-αλχημιστές, που θα κάνουν το θαύμα τους και ως δια μαγείας θα μετατρέψουν το μαύρο σε άσπρο, γεμίζοντας τα ταμεία του κράτους και τα στομάχια μας με αέρα κοπανιστό. Ανίατοι γαρ όντες, ανιάτως παραλογιζόμαστε…
Ο αυριανός “καταλληλότερος” πρωθυπουργός μας έταξε τα απαραίτητα ψίχουλα, και τώρα οι ανίατοι κάνουν όνειρα για το πώς θα τα διαθέσουν. Η γειτόνισσά μου, συνταξιούχος με 1000 ευρώ μηνιαία σύνταξη, θα πάρει αύξηση γύρω στο 1,8%, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, και δεν έχει βραδιάς ύπνο σχεδιάζοντας πώς θα τα κατανείμει. Διότι 18 ευρώ το μήνα είναι αυτά, δεν είναι παίξε γέλασε. Δηλαδή 60 λεπτά την ημέρα! Ολέεεε, ολέ! Κι όμως, αυτά τα 60 λεπτά κάνουν τη διαφορά και ανατρέπουν κυβερνήσεις, διότι ο Έλληνας ψηφίζει με το στομάχι. Με αυτά τα 60 λεπτά θα αυξηθεί, λένε, η κατανάλωση, κι επομένως θα αναθερμανθεί η οικονομία μας! Γελάστε κόσμε!!!
Όσο για τα υπόλοιπα, θα μας τα πουν οι ξένοι σύμβουλοι που θα φέρει ο αυριανός πρωθυπουργός. Έχει κάνει, λέει, πολλούς διάσημους φίλους ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, και θα έλθουν να μας συνδράμουν! Ποιος τη χάρη μας! Βλέπετε, αυτιστική χώρα είμαστε και δεν τα καταφέρνουμε μόνοι μας να βάλουμε σε τάξη τα του οίκου μας. Βρε σεις, τώρα που το θυμήθηκα, έχω κι εγώ κάτι φίλους οικονομολόγους στο εξωτερικό. Να σας τους στείλω κύριε Παπανδρέου; Μάλιστα αυτοί δε θα μας χρεώσουν ως golden boys διότι είναι ανθρωπιστές! Θα το κάνουν για μένα επειδή είμαστε φίλοι. Τι λέτε; Τζάμπα είναι!
«Και θέλω σήμερα να σας ανακοινώσω ότι, ως απόρροια των δικών μου, συστηματικών επαφών και συνεργασιών σε διεθνές επίπεδο, το οικονομικό επιτελείο της μελλοντικής μας κυβέρνησης θα έχει τη συνδρομή και τη στήριξη ομάδας διεθνών οικονομολόγων, τόσο για την άμεση ανάταξη της οικονομίας, όσο και για το νέο μοντέλο ανάπτυξης που χρειάζεται η χώρα, για να μεταβεί σε μια αναπτυξιακή προοπτική, αξιοποιώντας όχι μόνο την εμπειρία τους, αλλά και το κύρος τους, που παρέχουν και προς τις διεθνείς αγορές.» Αυτά ήταν τα λόγια του Γιώργου Παπανδρέου στη διακαναλική συνένευξη που έδωσε στις 30 Σεπτεμβρίου του 2009, στο Ζάππειο Μέγαρο. Δείτε εδώ.
Υπάρχει, σας ερωτώ, μεγαλύτερη ομολογία ανικανότητας της χώρας μας από τα χείλη του αυριανού Πρωθυπουργού; Και ποιοι είναι άραγε αυτοί οι σοφοί που δεν τους είχε πάρει είδηση η διεθνής κοινότητα για να έχουν προλάβει και αποτρέψει την κατάρρευση των οικονομιών άλλων κρατών, όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία; Πού ήταν κρυμμένοι και δεν τους είχαν ανακαλύψει; Μόνο το Γιώργο Παπανδρέου είναι πρόθυμοι να συνδράμουν; Τον Obama δεν τον αγαπάνε για να συνδράμουν και να στηρίξουν και αυτόν; Συμπαθητικό παιδί είναι κι αυτός, και σοσιαλιστικών αντιλήψεων. Γιατί δεν τον βοηθάνε;
Σύμφωνα με το βιβλίο “Economic Contractions in the United States: A Failure of Government”, των C. K. Rowley, καθηγητή οικονομικών στο George Mason University και γενικού διευθυντή στο “The Locke Institute” και N. Smith, ερευνητή οικονομικών στο ίδιο πανεπιστήμιο και ανώτερο ερευνητή στο ινστιτούτο Locke, δείτε εδώ , «Οι οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης Obama επαναλαμβάνουν πολλά από τα λάθη που έγιναν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης.» Μάλιστα οι θέσεις αυτές των συγγραφέων υιοθετούνται και από τον νομπελίστα οικονομολόγο James M. Buchanan.
Ποιους λοιπόν θα φέρει ο πράσινος κύριος Παπανδρέου για ν’ αλωνίσουν μέσα στα “άγια των αγίων” (αμαρτωλά των αμαρτωλών) του κράτους μας, και να μας μετρήσουν ακόμη και τα εσώρουχα; Ποιοι είναι αυτοί, και ποιοι είναι πίσω τους; Σε ποιους θα μεταφέρουν τα μυστικά της οικονομίας μας; Όταν είμαστε μέλος της Ευρώπης και έχουμε πάρει συγκεκριμένες οδηγίες από τον Αλμούνια και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα για το τι πρέπει να κάνουμε για να μειωθούν τα ελλείμματα του κράτους και να ορθοποδήσουμε, τι τους χρειαζόμαστε τους “φίλους” οικονομολόγους; Λυπάμαι, αλλά πριν καν αρχίσει την πρωθυπουργία του ο κ. Παπανδρέου παρασύρεται σε παιδαριώδεις, ολισθηρούς και άκρως επικίνδυνους δρόμους.
Κύριε Παπανδρέου, αν, λαού θέλοντος, όπως λέτε κι εσείς, είστε ο αυριανός πρωθυπουργός, τότε γνωρίζετε, οφείλετε να γνωρίζετε, τι πρέπει να κάνετε και δε χρειάζεστε τους “φίλους” οικονομολόγους εκ του εξωτερικού. Πιάστε τη φοροδιαφυγή. Τσακίστε τη διαφθορά. Περιορίστε τις σπατάλες στο Δημόσιο τομέα, αρχίζοντας από τις κρατικές επιχορηγήσεις των κομμάτων και από τις παχυλές αμοιβές των βουλευτών και των golden boys, αυξήστε τις δημόσιες επενδύσεις, έστω με δανεικά, ελέγξτε την αισχροκέρδεια, φορολογήστε, αφού δε γκρεμίζετε, όλα τα αυθαίρετα, και ακολουθήστε τις υποδείξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς το ασφαλιστικό και τα όρια συνταξιοδότητης. Απλά πράγματα είναι αυτά, που τα καταλαβαίνει και μια νοικοκυρά. Άλλωστε νοικοκύρεμα δεν υποσχεθήκατε να κάνετε; Οι ξένοι θα μας πουν πώς θα νοικοκυρέψουμε το σπίτι μας;
Αφήστε, λοιπόν, τους επικίνδυνους πειραματισμούς με “φίλους” που μπορεί ν’ αποδειχτούν φίδια και στρωθείτε στη δουλειά. Δεν έχει η Ελλάδα οικονομολόγους; Ποιος ξέρει καλύτερα την ελληνική νοοτροπία και τα χούγια του λαού μας από τους ίδιους τους Έλληνες; Ποιος ξέρει καλύτερα πού πονάει και γιατί πονάει η οικονομία μας; Μήπως εσείς, κ. Παπανδρέου, όντως δεν ξέρετε κατά “πού παν τα τέσσερα”, και ονειρεύεστε να μας κουβαλήσετε ένα νέο Όθωνα για να μας σώσει; Αυτή είναι η περήφανη Ελλάδα που μας τάξατε;
Εξάλλου, εσείς δεν κατηγορούσατε τη ΝΔ ότι έκανε την απογραφή της οικονομίας το 2004 για να διασύρει την Ελλάδα στο εξωτερικό; Τώρα, λοιπόν, εσείς ο ίδιος θα βάλετε ξένους στα άδυτα του κράτους κατά το μπάτε σκύλοι αλέστε, για να κάνουν εκείνοι την απογραφή της οικονομίας και να μας διασύρουν; Σας υπενθυμίζω τι είπατε στη ΔΕΘ: «Απογραφή, σαν αυτή που έκανε η Νέα Δημοκρατία, ποτέ. Γιατί εμείς θα προστατεύσουμε το κύρος και την αξιοπιστία της χώρας μας.» Δείτε εδώ. Αφήστε που η δήλωση αυτή καθεαυτή είναι γελοία. Πώς δηλαδή θα ανορθώσετε μια οικονομία χωρίς να κάνετε απογραφή για να ξέρετε σε τι φάση βρίσκεται; Πώς θα θεραπεύσετε έναν ασθενή χωρίς να γνωρίζετε την ασθένειά του;
Άντε και καλά κρασιά απόψε, λαού θέλοντος. Και από αύριο κλαίνε! Όχι, βέβαια, πως με τον κουρασμένο δε θα κλαίγαμε… Είπαμε, είμαστε λαός ανιάτων θυμάτων που ξέρουμε μόνο τα δικαιώματά μας ενώ αγνοούμε παντελώς τις υποχρεώσεις μας προς το κοινωνικό σύνολο και τη χώρα, όπως αγνοούμε και τις δυνατότητές μας. Γι αυτό οι άσπονδοι φίλοι μας αποκάλεσαν αυτιστικούς!
Άραγε, δεν απέμεινε ίχνος φιλότιμο και νεύρο σε τούτο το λαό, ώστε ν’ αποδείξουμε κάποτε στους εαυτούς μας και στους άσπονδους φίλους μας ότι όχι μόνο αυτιστικοί δεν είμαστε αλλά διαθέτουμε και γνώση και θέληση και αποφασιστικότητα να τους βάλουμε τα γυαλιά και να τους υποχρεώσουμε να μας σέβονται και να μας υπολογίζουν;
Υ.Γ. Φρέσκια επιβεβαίωση του τίτλου του άρθρου αυτού βρήκα εδώ.