Η επιβεβαίωση επανυποψηφιότητας Παπούλια δείχνει προσυμφωνημένο "χαλί".

Το θέμα είναι εάν αυτό το χαλί που ως φαίνεται έστησε ο Καραμανλής στον Γιώργο Παπανδρέου θα είναι προς όφελος της χώρας ή θα οδηγήσει σε ένα “χάλι” άνευ προηγουμένου.
Η αποδοχή Παπούλια είναι το μόνο ενθαρρύντικό στοιχείο στην όλη υπόθεση. Η προσωπικότητα του και η εντιμότητα απορρίπτουν την πιθανότητα κάποιας υπόγειας συναλλαγής με σκοπό την εξυπηρέτηση άνομων συμφερόντων εις βάρος του συνόλου.
Άλλωστε η παντοδυναμία Παπανδρέου είναι ξεκάθαρη, τώρα εξασφαλίζεται και η αδιάσπαστη ηγεμονία στο πολιτικό σκηνικό. Μία απόλυτη δύναμη που όμως δεν άρχισε με τις καλύτερες προοπτικές. Ασχέτως εάν τα γκάλοπ φασιστικού τύπου δείχνουν αποδοχή… Αδόλφου πριν καλά καλά μάθουν οι κυβερνώντες τις πόρτες των υπουργείων.
Για πρώτη φορά λοιπόν στη μεταπολιτευση, μία χώρα βρίσκεται πραγματικά “στο έλεος” μιας εξουσίας. Απομένει να δούμε εάν αυτή η εξουσία θα την ελεήσει ή θα ζήσουμε αλγεινά σενάρια του παρελθόντος. Γιατί δυστυχώς η Ελλάδα έχει πολύ κακή εμπειρία από εξουσιαστικές παντοδυναμίες και βέβαια από Μεσσίες οποιουδήποτε πολιτικού χώρου.
Μπορεί ο Καραμανλής να ήθελε να αποχωρήσει με κάθε κόστος. Ο Παπούλιας όμως δεν έχει κανένα λόγο να γίνει θεραπαινίδα αντιλαϊκών μεθοδεύσεων. Αυτό είναι και το μόνο καλό στοιχείο των τελευταίων ημερών. Απομένει να το δούμε στη πράξη απευχόμενοι την οποιαδήποτε “τραγική” έκπληξη.