Οι κινηματογραφικές ταινίες του Χόλυγουντ έχουν αποτυπώσει εδώ και χρόνια την απειλή εξαφάνισης της Γης από έναν αστεροειδή, μόνο και μόνο για να αποτραπεί η καταστροφή της από Αμερικανούς ήρωες.
Καθώς το Γραφείο Συντονισμού της Πλανητικής Άμυνας της NASA χρησιμοποιεί τον αστεροειδή «2012 TC4» για να δοκιμάσει την ικανότητά του να ανταποκρίνεται στην υπαρξιακή απειλή που δημιουργούν τα κοντινά στη Γη αντικείμενα (Near Earth Objects – NEOs), εξετάζονται οι τέσσερις μέθοδοι που η διεθνής κοινότητα ελπίζει ότι θα βοηθήσουν μία μέρα να αποφύγουμε την εξάλειψη.
https://youtu.be/9S887HzjNIs
1.Ελκυστήρας βαρύτητας
Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν γνωστά όπλα αρκετά ισχυρά για να καταστρέψουν έναν αστεροειδή σε σύντομο χρονικό διάστημα, η NASA πιστεύει ότι ο ασφαλέστερος τρόπος αποφυγής ενός κατακλυσμιακού συμβάντος, είναι η ανάπτυξη του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης.
Ένας αστεροειδής με πορεία προς τη Γη θα πρέπει να εντοπιστεί δεκαετίες εκ των προτέρων, εάν οι επιστήμονες πρόκειται να έχουν την ευκαιρία να σταματήσουν μια καταστροφή. Πράγματι, οι επιστήμονες θα χρειάζονταν ένα παρόμοιο χρονικό διάστημα μόνο για να εκτιμήσουν τη σύνθεση του αντικειμένου και να αποφασίσουν ποιες από τις θεωρητικές τεχνικές εκτροπής του θα χρησιμοποιούσαν, πριν ξεκινήσουν μια αποστολή που θα μπορούσε ίσως να μετακινήσει μόνο το βράχο λιγότερο από μια ίντσα ανά δευτερόλεπτο από την πορεία.
Εάν ένας αστεροειδής εντοπιστεί αρκετά νωρίς, θα μπορούσε να είναι δυνατή η εκτροπή της πορείας του χρησιμοποιώντας τη βαρύτητα από ένα διαστημικό σκάφος σε τροχιά, σύμφωνα με τη NASA.
Σε κάποια μελλοντική αποστολή, ένας ελκυστήρας βαρύτητας θα μπορούσε να πετάξει μαζί με το βράχο για μια περίοδο δεκαετιών, τραβώντας τον αργά σε μια ασφαλή περιοχή του διαστήματος, όπου το αντικείμενο θα μπορούσε να μελετηθεί, ή να εξορυχθεί για εμπορικούς σκοπούς.
Το δυνητικά δαπανηρό και χρονοβόρο έργο παραμένει στα στάδια προετοιμασίας.
2.Διάλυση με λέιζερ
Τον Φεβρουάριο του 2013, ο μετεωρίτης Chelyabinsk έδωσε μια έγκαιρη υπενθύμιση της απειλής των ΝΕΟ’s όταν το αντικείμενο εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης χωρίς να εντοπιστεί και εξερράγη πάνω από τη δυτική Ρωσία με δύναμη 20-30 φορές ισχυρότερη από τη βόμβα της Χιροσίμα.
https://youtu.be/hGuMPj5bajA
Στο μέλλον, αντικείμενα όπως το Chelyabinsk θα μπορούσαν να υποβληθούν σε «Διάλυση με Λέιζερ», μια τεχνική στην οποία τα λέιζερ χρησιμοποιούνται για να ακτινοβολήσουν την επιφάνεια ενός αστεροειδούς, μετατρέποντάς τον από μια στερεή μάζα σε αέριο.
Έρευνα από το Εργαστήριο Προηγμένων Διαστημικών Αντιλήψεων του Πανεπιστημίου Strathclyde, δείχνει ότι θεωρητικά είναι εφικτή η εκμετάλλευση των ηλιακών ακτινών για την τροφοδοσία ενός σμήνους διαστημικών σκαφών που φέρουν λέιζερ.
Η μετατροπή του πετρώματος σε αέριο θα εξαλείψει τον θρυμματισμό που θα μπορούσε να αποτελέσει μια περαιτέρω απειλή για τη Γη. Δεν θα υπήρχε επίσης ανάγκη να εκτελεστεί ο τεχνικά δύσκολος ελιγμός προσγείωσης στην επιφάνεια του κινούμενου αντικειμένου.
3.Κινητικό κρουστικό εκκρεμές
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ένα «κινητικό κρουστικό εκκρεμές», ουσιαστικά ένας πύραυλος που χρησιμοποιείται για τον εκτροχιασμό ενός αστεροειδούς από την πορεία του, θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό εναντίον μεγαλύτερων αντικειμένων με πορεία προς τη Γη. Υπάρχει ακόμη και μια αποστολή προγραμματισμένη να ξεκινήσει στο εγγύς μέλλον για να ελέγξει την πρακτικότητα της τεχνικής.
Προγραμματισμένη για τον Οκτώβριο του 2020, η κοινή αποστολή Εκτίμησης Αντίκτυπου και Εκτροπής Αστεροειδών της NASA-ESA, θα στείλει δύο σκάφη στο διάστημα για να αναχαιτίσουν τον αστεροειδή «Didymos», καθώς αυτός θα πλησιάσει στη Γη το 2022.
Κατ ‘αρχάς, η Διπλή Δοκιμή Ανακατεύθυνσης Αστεροειδούς (DART), υπό τη NASA, θα συντριβεί στον αστεροειδή, ενώ το δεύτερο διαστημικό σκάφος, η Αποστολή Αντίκτυπου Αστεροειδούς (AIM) της ESA, θα περιστρέφεται γύρω από το βράχο και θα εκτελεί ανάλυση της κινητικής επίδρασης της σύγκρουσης.
Ελπίζεται ότι η AIM θα επιστρέψει πολύτιμες νέες πληροφορίες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν μια μελλοντική αμυντική προσπάθεια του πλανήτη.
Οποιαδήποτε μετατόπιση του αστεροειδούς «Didymos» που μπορεί να συμβεί, θα σηματοδοτήσει επίσης την πρώτη φορά που η ανθρωπότητα θα έχει αλλάξει σημαντικά την πορεία ενός σώματος στο Ηλιακό Σύστημα.
4.Πυρηνικά
Θεωρούμενο ως έσχατη λύση, η πυρηνική επιλογή να απομακρυνθούν οι αστεροειδείς από τη Γη θα αποτελούσε μια ηθική και πολιτική πρόκληση. Φοιτητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), που εργάζονται σε ένα ταξικό πρόγραμμα, ανέπτυξαν την πρώτη δημόσια μελέτη για τη μέθοδο του πυρηνικού κρουστικού εκτοξευτήρα το 1967.
Σε αυτό που έγινε γνωστό ως «Project Icarus», οι φοιτητές πρότειναν ότι η NASA θα έπαιρνε τις πρώτες έξι ρουκέτες Saturn V που προορίζονται για το πρόγραμμα φεγγαριών και θα προσέθετε πυρηνική κεφαλή 44.000lb στην κάθε μία.
Σύμφωνα με το Wired, η ομάδα καθόρισε ένα σύστημα παράδοσης στο οποίο θα εκτοξευόταν ο πρώτος πύραυλος Saturn-Icarus στον αστεροειδή 13 ημέρες πριν από την πρόσκρουση με τη Γη και ο δεύτερος, 10 ημέρες πριν – και ούτω καθεξής.
Το έργο λέγεται ότι έχει 71% πιθανότητα να προστατεύσει εντελώς τη Γη και 86% πιθανότητα να μειώσει τις ζημιές μιας πλήρης πρόσκρουσης.
Ωστόσο, η Συνθήκη για το Διάστημα του 1966 απαγορεύει τη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής στο διάστημα, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει πρώτα να επιτευχθεί διεθνής συναίνεση πριν από την εκτόξευση μιας δέσμης πυρηνικών κεφαλών σε οποιοδήποτε βράχο που οδεύει προς τη Γη.