Ποια ελληνική ταινία είναι υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα;

Νικήτρια του βραβείου FIPRESCI στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ως το Καλύτερο Δράμα, η «Πλατεία Αμερικής» (Amerika Square) αντικατοπτρίζει το επίκαιρο ζήτημα της μετανάστευσης, το οποίο έφερε την Ευρώπη στο χείλος μιας ανθρωπιστικής και πολιτικής κρίσης.

Σε σκηνοθεσία του Γιάννη Σακαρίδη, είναι η ελληνική είσοδος στις Χρυσές Σφαίρες στην κατηγορία Καλύτερο ξενόγλωσσο δράμα. Η εκδήλωση και η τελετή της απονομής των βραβείων θα διεξαχθεί στις 7 Ιανουαρίου 2018 στο Μπέβερλι Χιλς.
Η ταινία ακολουθεί την ιστορία του Νάκο (Μάκης Παπαδημητρίου), ενός απογοητευμένου άντρα χωρίς δουλειά, που ζει ακόμα στο σπίτι των γονιών του και πιστεύοντας ότι το παρελθόν ήταν πάντα καλύτερο.
Η απογοήτευσή του για το νέο κύμα μεταναστών που συρρέουν στην πλατεία όπου μεγάλωσε, έχει συνέπειες στην ψυχική του κρίση, όταν σκέφτεται τρόπους να ανακουφίσει αυτό που βλέπει ως ασθένεια.
Ο καλύτερος φίλος του από την παιδική ηλικία, ο Μπίλι (Γιάννης Στάνκογλου) έχει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στην ίδια ομάδα, βοηθώντας έναν Αφρικανό τραγουδιστή νυχτερινών κέντρων διασκέδασης (Ksenia Dania) να ξεφύγει από τον προστάτη γκάνγκστερ.
Στην αφήγηση είναι ο Ταρέκ (Βασίλης Κουκαλάνη), ένας Σύρος μετανάστης που θέλει απλώς μια νέα αρχή στη Γερμανία, μακριά από τον πόλεμο και μαζί με την κόρη του.
Αυτή είναι η δεύτερη ταινία του Σακαρίδη ως σκηνοθέτης, μετά από μια μακρά καριέρα ως εκδότης. Η πρώτη του ταινία, “Wild Duck” (2013), ήταν ένα δράμα τηλεφωνικής πειρατείας με πολιτικές αντιλήψεις. Αυτή τη φορά, η «Πλατεία Αμερικής» διατηρεί τον πολιτικό τόνο, αλλά προτιμά να επικεντρωθεί στην ανθρώπινη πτυχή της ιστορίας και την αντίδραση στην πλημμύρα της μετανάστευσης την οποία βιώνει η Ευρώπη.
Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, ο οποίος έκανε επίσης τη δική του επιμέλεια σε αυτή την ταινία, «η Ελλάδα θεωρείται σήμερα ως ένα χωνευτήρι, όπου όλος ο αφρός βγαίνει στην επιφάνεια όταν η κρίση των προσφύγων φτάνει στο σημείο βρασμού».
Με τα λόγια του, η «Πλατεία Αμερικής» είναι ένα «γρήγορο τρίπτυχο» που του έδωσε την ευκαιρία να δείξει τις αντίθετες δυνάμεις των σημερινών ανθρωπιστικών προκλήσεων. «Οι τρεις κύριοι ηθοποιοί δημιούργησαν τους ρόλους τους, πιστεύοντας σε αυτούς, προσθέτοντας κάτι δικό τους σε αυτούς και παίζοντας τους προσωπικά. Ο σκοπός της ταινίας είναι να αντλήσει αξιόλογους χαρακτήρες σε ένα αναγνωρίσιμο περιβάλλον χωρίς να χάσει τη θέα της μεγάλης κοινωνικής εικόνας», πρόσθεσε ο σκηνοθέτης.
https://youtu.be/kIkr9yXzN7Q