Προκόπης Παυλόπουλος: Ευθύνη όλων και των ακαδημαϊκών η ανακοπή της φυγής των νέων μας.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ.ΠΡΟΚΟΠIOY ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
ΤΗΣ 86ΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ
ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ ΜΕΓΑΡΟ
15.12.2017
Κύριε Πρόεδρε,
Κύριοι Πρυτάνεις,
Ασμένως αποδέχθηκα την τόσο τιμητική πρόσκλησή σας να κηρύξω την έναρξη των εργασιών της 86ης Συνόδου των Πρυτάνεων των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Οι λόγοι για τους οποίους το έπραξα είναι δύο. Ο πρώτος έχει την μεγαλύτερη σημασία φυσικά: Θεωρώ ότι εμπίπτει αυτονοήτως στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας να στηρίξει, με όλες του τις δυνάμεις, την κορυφαία, κυριολεκτικώς, αποστολή των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της Χώρας, ιδίως σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς για τον Τόπο μας και για τον Λαό μας. Και κυρίως για την νεολαία μας, αυτή την ελπίδα του Λαού και του Έθνους μας, η οποία μέσα από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα μπορεί και πρέπει να βρει την διέξοδο εκείνη, η οποία θα της επιτρέψει να προσφέρει στον Τόπο αυτά που μπορεί να προσφέρει.
Ο δεύτερο λόγος είναι ότι όποια πολιτικά καθήκοντα κι αν άσκησα, και τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ουδέποτε αποκόπηκα από το Πανεπιστήμιο και την ακαδημαϊκή μου σταδιοδρομία. Ούτε καν τώρα που και τυπικά συμπλήρωσα το 67ο έτος ηλικίας φέτος. Όπως τόνισα σε ομιλία μου, στην alma mater, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ακόμη και ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας ασκώ τα καθήκοντά μου με δείκτη πορείας και την ακαδημαϊκή μου σταδιοδρομία και δεοντολογία.
Δεν είμαι εγώ εκείνος, ο οποίος θα σας υποδείξει τα καθήκοντά σας. Τα γνωρίζετε. Έχετε αποδείξει με το ήθος σας το ακαδημαϊκό και με την εκλογή σας σε αυτό το ύψιστο πρυτανικό αξίωμα, ότι γνωρίζετε  πολύ καλά ποιο είναι εκείνο το οποίο πρέπει να πράξετε. Συνεπώς περιορίζομαι στις εξής δύο παρατηρήσεις:
Παρατήρηση πρώτη: Το ποια είναι η αποστολή σας το καθορίζει το ίδιο το Σύνταγμα, με μια λακωνικότητα -imperatoria brevitas- η οποία όμως είναι άκρως εύγλωττη ως προς όλες τις θεσμικές εγγυήσεις που αφορούν τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Ως προς τις θεσμικές εγγυήσεις της ακαδημαϊκής ελευθερίας, ως προς τις θεσμικές εγγυήσεις που αφορούν την φύση του Πανεπιστημίου ως νομικού προσώπου δημόσιου δικαίου το οποίο αυτοδιοικείται πλήρως και ως προς τις θεσμικές εγγυήσεις του δικαιώματος το οποίο καθιερώνει το Σύνταγμα, να ενισχύεται οικονομικώς το Πανεπιστήμιο από την Πολιτεία.
Το δεύτερο που θέλω να τονίσω, συνδέεται αμέσως με αυτό που είπα ευθύς εξαρχής, σχετικά με τη νέα γενιά, τους νέους επιστήμονες. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, είναι το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας, η οποία περνάει από τα Πανεπιστήμια είτε, τελειώνοντας το Πανεπιστήμιο και παρά την πολύ μεγάλη αξία των σπουδών και των δυνατοτήτων, δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, είτε εγκαταλείπει την Χώρα. Είναι τεράστιο το πρόβλημα της φυγής των νέων στο εξωτερικό και ιδίως των αρίστων. Βεβαίως και διαπρέπουν όταν φεύγουν στο εξωτερικό. Αυτό είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια, το ξέρετε όλοι σας. Άλλωστε και εσείς σπουδάσατε στο εξωτερικό, οι περισσότεροι τουλάχιστον, και γνωρίζετε τι σημαίνει να διαπρέπεις. Αλλά άλλοι καιροί τότε και άλλοι καιροί οι σημερινοί, που αυτή τη νεολαία την χρειαζόμαστε εδώ.
Σας παρακαλώ, στην κυριολεξία -και σας λέω ότι όλοι μας, εγώ, η Κυβέρνηση, οι Δημοκρατικές Πολιτικές Δυνάμεις, είμαστε δίπλα σας στον αγώνα αυτό- να βρούμε την διέξοδο μέσα από το Πανεπιστήμιο. Είτε μέσα από τις θέσεις μελών ΔΕΠ που πρέπει να πολλαπλασιασθούν ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση, είτε κυρίως μέσα από τη διευκόλυνση της πρόσληψης ερευνητών, σε όλο το μήκος και το πλάτος της έρευνας, εντός του Δημοσίου Πανεπιστημίου. Ξέρω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε και ιδίως σε ό,τι αφορά το δεύτερο, αλλά να ξέρετε ότι θα είμαι δίπλα σας σε αυτή την προσπάθεια και όχι μόνον εγώ, όλοι.
Με αυτές τις σκέψεις κηρύσσω την έναρξη των εργασιών της 86ης Συνόδου σας. Ξέρω τις οικονομικές δυσκολίες μέσα στις οποίες εργάζεσθε. Ξέρω πόσο το χρέος σας είναι βαρύ. Ξέρω όμως ότι δεν πρόκειται να κάνετε πίσω. Γνωρίζω το ψυχικό σας σθένος, γνωρίζω το ακαδημαϊκό σας ήθος και σας λέω: Θα προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτή την κρίση -όπως και άλλες κρίσεις στο παρελθόν- θα την ξεπεράσουμε. Και ο ρόλος του Πανεπιστημίου είναι κορυφαίος προς αυτή την κατεύθυνση. Γι΄ αυτό βρίσκομαι σήμερα εδώ. Καλή δύναμη, καλή επιτυχία στις εργασίες σας και σας ευχαριστώ πολύ για την μεγάλη τιμή την οποία μου περιποιήσατε.