Νικος Παππάς στη «ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ»: Αντίδοτο στην ξενοφοβία και στον λαϊκισμό, η εμβάθυνση της δημοκρατίας στην Ευρώπη!

«Ας μην εφησυχάζουμε, απέναντί μας θα έχουμε έναν ακροδεξιό λαϊκισμό που ριζώνει στον φόβο: φόβο για την μετανάστευση, φόβο για την τρομοκρατία, φόβο για το μέλλον, φόβο για το διπλανό. Μόνο αντίβαρο του φόβου είναι η ελπίδα και αυτήν οφείλουμε να ξαναδώσουμε στους Ευρωπαίους πολίτες», επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, Νίκος Παππάς σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Νέα Σελίδα», με τίτλο «Το 2018 να φράξουμε το δρόμο στον απομονωτισμό με μεγάλες συμμαχίες».
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης
«Καμία Πυθία δεν χρειάζεται ν’ αποφανθεί ότι το 2018 θα είναι μια κρίσιμη χρονιά για την Ευρώπη.
Οι διχασμοί είναι πασιφανείς και εκδηλώνονται σε διαφορετικά επίπεδα. Ήδη όμως αναδεικνύεται και η δυνατότητα προωθητικής σύνθεσης σε προοδευτική κατεύθυνση. Η φωνή των λαών, των ευρωπαίων πολιτών βρίσκει πλέον ανοιχτά αυτιά και σε επίπεδο κυβερνήσεων και κομμάτων.
Υπάρχουν στην κεντρική Ευρώπη τα φαινόμενα της αναδίπλωσης, με τελευταίο τη συμμετοχή ενος ακροδεξιού κόμματος στην κυβέρνηση Αυστρίας.
Οι ευρωπαίοι αριστεροί χαρακτηριζόμαστε όμως από την αισιοδοξία της βούλησης. Πρέπει, άρα μπορούμε, να οικοδομήσουμε την βιώσιμη, κοινωνικά δίκαιη και αναπτυξιακή προοπτική για την ΕΕ.
Ένα μεγάλο ζητημα είναι το Brexit. Λίγα χρόνια πριν, κανείς δεν θα πίστευε ότι θα βρισκόμασταν μπροστά σε μία τέτοια «αποχώρηση». Το μήνυμα για τον υπόλοιπο κόσμο δεν είναι θετικό. Αυτό καθ αυτό ενισχύει τις τάσεις οικονομικού προστατευτισμού και οχύρωσης στα κρατικά σύνορα.
Το δικό μας σχέδιο για την Ευρώπη είναι να αποτελεί μια πολιτική ένωση δημοκρατίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας, σ’ ένα πλαίσιο ασφάλειας και σταθερότητας, με στόχο την ανάπτυξη από τη μία αλλά και την προσωπική ευημερία και την φροντίδα για τον πλανήτη από την άλλη.
Αυτά όλα γίνονται ακόμη πιο σημαντικά μέσα σ’ ένα κόσμο ο οποίος είναι συνεχώς και πιο επισφαλής. Νέες εστίες φτώχειας, πολέμου και ανθρωπιστικής κρίσης ανάβουν.
Το Brexit δίνει την ευκαιρία στους οπαδούς του απομονωτισμού ώθηση στην προσπάθεια να επιβάλλουνένα διαφορετικό αφήγημα: ένα αφήγημα για την διχόνοια, για την ανάγκη επιστροφής στην εξουσία αποκλειστικά των εθνικών κυβερνήσεων, για την κακή Ευρώπη που αφήνει τους μετανάστες να την κατακλύζουν. Ένα αφήγημα που κρύβει για παράδειγμα ότι η ξενοφοβία στη Βρετανία έχει στόχο κυρίως τους μετανάστες από την πρώην Ανατολική Ευρώπη οι οποίοιδήθεν αποσπούν τις θέσεις ειδικευμένης εργασίας.
Αυτό το πρόταγμα του απομωνοτισμού είναι που πρέπει ν’ αποφύγουμε με κάθε θυσία και να αφήσουμε για το μέλλον ανοιχτή την πόρτα της ΕΕ στους Βρετανούς εταίρους μας.
Οι ίδιες ξενοφοβικές φωνές επιχειρούν να δημιουργήσουν νέα προβλήματα και με το μεταναστευτικό, όπως εκδηλώθηκαν στην τελευταία Σύνοδο με την απαράδεκτη πρόταση για κατάργηση των ποσοστώσεων, δηλαδή κατάργηση της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Αποκρούστηκαν όμως και αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις που υπερασπίζονται τις ανθρωπιστικές ιδρυτικές αξίες της Ένωσης. Με την ελληνική κυβέρνηση στην πρώτη γραμμή.
Πέρα από το να λύνουμε τα προβλήματα της συγκυρίας, ως Ευρωπαίοι θα πρέπει ταυτόχρονα να κοιτάμε προς το μέλλον. Το μέλλον που για μας περνάει μέσα από την εμβάθυνση της δημοκρατίας και του κοινωνικού πυλώνα της ΕΕ. Ευτυχώς δεν είμαστε οι μόνοι που το πιστεύουμε. Ο Εμμανουέλ Μακρόν πιστεύει στην Ευρώπη, το τόνισε στην Πνύκα, το επανέλαβε στη Σορβόννη κι έχει και την δύναμη να επηρεάσει και άλλους. Μάρτιν Σουλτς, ο ηγέτης των Σοσιαλιστών στην Γερμανία θέτει το όραμα της πολιτικής ένωσης της Ευρώπης στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων για να σχηματιστεί κυβέρνηση στη Γερμανία. Η Άνγκελα Μέρκελ δεν δείχνει να συμμερίζεται τις αντιδράσεις της υπερσυντηρητικής πτέρυγας του κόμματος της, αντίθετα συμφώνησε με την Γαλλία να φέρουν στην Σύνοδο του Μαρτίου κοινή πρόταση για ένα καινούργιο κεφάλαιο: την τραπεζική ένωση. Ο πυρήνας της προοδευτικής λογικής για την ΕΕ βρίσκεται σ’ αυτή τη συζήτηση, στην αναγκαία σύνδεση ανάμεσα στην πολιτική ένωση, την εμβάθυνση της δημοκρατίας και την αναβάθμιση της κοινωνικής συνοχής. Μια σειρά από αλλαγές και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, αποτελουν τον πυρήνα ενος επίκαιρου φεντεραλισμου, ο οποίος μπορεί να είναι το σοβαρό και αποτελεσματικό αντίβαρο στην Ακροδεξιά και τον απομονωτισμό. Η θέσπιση θέσεων υπουργών για την οικονομία και την κοινωνική συνοχή, η σύγκλιση των οικονομιών μέσα από νέους κοινούς θεσμούς, η αύξηση του προϋπολογισμου, η τραπεζική ένωση, το ευρωπαϊκό επίδομα ανεργίας είναι μόνο μερικές από τις αλλαγές οι οποίες συγκροτούν ένα τέτοιο σχέδιο.
Στο Γκέτεμποργκ, στην Κοινωνική Σύνοδο για την δίκαιη απασχόληση και την ανάπτυξη, η Ευρώπη επανενώθηκε με τις κοινωνικές της ρίζες υιοθετώντας την Χάρτα των κοινωνικών δικαιωμάτων. Πρόκειται για 20 αρχές που αφορούν τις δίκαιες συνθήκες εργασίας, την ίση πρόσβαση στην αγορά εργασίας και την κοινωνική προστασία. Σήμερα δεν είναι ακόμα δεσμευτικές και κάποιοι από τους εταίρους μας ακόμα διστάζουν. Είναι όμως μια επιβεβαίωση της στηριξηςσημαντικών δυνάμεων στην Ευρώπη μιας προοπτικής με κοινωνικό πρόσωπο. Κι αυτός ο αγώνας θα είναι δύσκολος αλλά θα έχουμε την ευκαιρία να τον δώσουμε.
Ας μην εφησυχάζουμε, απέναντί μας θα έχουμε έναν ακροδεξιό λαϊκισμό που ριζώνει στον φόβο: φόβο για την μετανάστευση, φόβο για την τρομοκρατία, φόβο για το μέλλον, φόβο για το διπλανό. Μόνο αντίβαρο του φόβου είναι η ελπίδα και αυτήν οφείλουμε να ξαναδώσουμε στους Ευρωπαίους πολίτες.
Η Ευρώπη, για να προχωρήσει, χρειάζεται ευρωπαϊκές λύσεις. Δεν μπορεί απλώς να μένουμε Ευρώπη.
Πρέπει να πούμε σε ποια Ευρώπη θέλουμε να μείνουμε. Αλλιώς θα μείνει η Ευρώπη ως έχει και μάλιστα όχι για πολύ. Τώρα έχει έρθει η ώρα. Το παλιό μοντέλο διακυβέρνησης έχει δείξει τα όριά του. Χρειάζεται δράση και συντονισμός ενός ευρύτατου φάσματος δυνάμεων για να φράξουμε το δρόμο στον απομονωτισμό.
Καθώς βγαίνει με σταθερά βήματα από την κρίση, η χώρα μας έχει σημαντικό ρόλο να παίξει στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Όχι πια Σύνοδοι για την Ελλάδα αλλά Σύνοδοι με την Ελλάδα. Έχει ιδέες, έχει όραμα, έχει συμμάχους, έχει ακόμα και εμπειρίες που άλλοι εταίροι μας δεν έχουν. Το 2018 μπορεί να φέρει την Ευρώπη ένα βήμα πιο κοντά σ’ αυτό που ονειρευόμαστε.Ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό που έχουν ανάγκη οι λαοί της».