ΤΖΕΙΜΣ ΚΑΛΛΑΧΑΝ : Ο ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΡΓΆ Η ΓΡΗΓΟΡΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙ…
 
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΟΝ ΕΤΣΕΒΙΤ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΕΙ…
Αποδεσμεύθηκαν σήμερα στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο πέραν των 2,000 φακέλων που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων και περιλαμβάνονται σε φακέλους του Υπουργικού, Πρωθυπουργών, Υπ. Εξωτερικών και Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας και που καλύπτουν χρονολογίες από το 1953 αν όχι και πιο πίσω μέχρι το 1992.
Περιέργως για το Κυπριακό μόνο ένας φάκελος περιλαμβανόταν στους καταλόγους για αποδέσμευση σήμερα, αλλά, όταν πήγαμε για το preview στις 13 Δεκεμβρίου βρήκαμε ότι τον δέσμευσαν εκ νέου. Προσωρινά, μας είπαν. Ο φάκελος είναι πρωθυπουργικός και φέρει τον  τίτλο ‘ Κύπρος. Επισκέψεις  στο Ηνωμένο Βασίλειο του Προέδρου Βασιλείου της Κύπρου μεταξύ 1989 – 1992’. Σημειώνω ότι στις  21/7/2016  μας αποδέσμευσαν, και τα δημοσίευσα την ίδια μέρα στην Σημερινή,   πρακτικά συναντήσεων του Γ. Βασιλείου με την τότε βρετανίδα Πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ για το έτος 1988. Στο φάκελο αυτό που επανα-δέσμευσαν προσωρινά θα είχαμε, προφανώς τα πρακτικά των συναντήσεών του που ακολούθησαν.
http://www.sigmalive.com/simerini/simerini/pdf/archive/201607    Σημερινή 21.7.2016
 
Παρόλα ταύτα ερευνώντας εν τροχάδι τους  2,000 φακέλους βρήκαμε και ένα που αναφέρεται σε διάφορες αλληλογραφίες του Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας κατά τις δύο τουρκικές εισβολές, του διαβόητου Τζέιμς Κάλλαχαν της Εργατικής Κυβέρνησης Χάρολτ Γουίλσον το 1974. Η οποία είχε αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας με κυβέρνηση μειοψηφίας στις 4 Μαρτίου 1974.
Στο φάκελο αυτό λοιπόν, βρήκαμε επιστολή ημερ. 25 Ιανουαρίου 1976, του Τζέιμς Κάλλαχαν προς την Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή του βρετ. Κοινοβουλίου που είχε συσταθεί για να ερευνήσει το ρόλο της βρετανικής κυβέρνησης κατά τις δύο τουρκικές εισβολές. Και εδώ ο Κάλλαχαν έγραψε στην Επιτροπή ότι δεν ήθελε να τους αποκαλύψει τι είχε μεσολαβήσει μεταξύ εκείνου και του Μπουλέτ Ετσεβίτ όταν είχε έλθει στο Λονδίνο, εννοείται στις 17 Ιουλίου 1974. Η Επιτροπή ήθελε από τον Κάλλαχαν να τους πεί «τι είχε λεχθεί μεταξύ του ιδίου και του Ετσεβιτ όταν ο τελευταίος του είχε ζητήσει να δώσει το ελεύθερο στους Τούρκους».   «What Mr. Ecevit had said to the Secretary of State about giving the Turks a free hand».
Ο Κάλλαχαν διαφώνησε με το αίτημα της Επιτροπής και τους είπε ότι δεν ήταν διατεθειμένος να τους αποκαλύψει ότι του ζητούσαν και δεν ήταν διατεθειμένος να τους πει περισσότερα απ΄ότι μπορούσε να πει στη Βουλή. ‘Εγραψε συγκεκριμένα :
« Θα αντισταθώ κάθε απόπειρας να καλέσω φακέλους για το τι διαμείφθηκε διπλωματικά μεταξύ μου και της τότε τουρκικής κυβέρνησης περιλαμβανομένων των διαπραγματεύσεων μας με την τουρκική κυβέρνηση. Δεν είμαι διατεθειμένος να δώσω μαρτυρία για το τι λέχθηκε μεταξύ μου και του Ετσεβίτ όταν ήταν πρωθυπουργός». ΄Ηταν,  τους έγραψε, με την εντύπωση ότι η  θέση του αυτή είχε γίνει αντιληπτή από την προηγούμενη Επιτροπή και δεν θα καλούσε φακέλους του υπουργείου για το σκοπό αυτό. (Η Επιτροπή δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 1975 και διαλύθηκε το Νοέμβριο του 1975 και ξανα-συγκροτήθηκε, λεπτομέρειες στο άρθρο μου 10.9.2015 σύνδεσμος στο τέλος).
Το έγγραφο αυτό μας πήρε πίσω στον Ιανουάριο του 1976, όμως ήδη έχω στα χέρια μου από το 2015,  νεότερα έγγραφα που βρήκα στο Αρχείο, και τα οποία δημοσιεύσαμε,  με τα οποία αποκαλύφθηκε ότι τελικά η Επιτροπή κατάφερε και της αποκάλυψε ο Κάλλαχαν τι είχε συμφωνήσει με τον Ετσεβίτ όταν όντως του έδωσε το ελεύθερο να έκανε όπως ήθελε με τις δύο εισβολές σχετικά στο αποκλειστικό δημοσίευμά μου στην Σημερινή στις  10 Σεπτεμβρίου 2015.
Έτσι ο Κάλλαχαν δεν τους αρνήθηκε. Τουναντίον  στη κατάθεσή του στις 19 Φεβρουαρίου 1976 (λίγες μέρες μετά την επιστολή του προς την Επιτροπή 25.1.1976) τους ομολόγησε τους λόγους. Αλλά η Επιτροπή προτίμησε να καλύψει την κυβερνητική ενοχή με ένα επιτήδειο λεκτικό, για να ικανοποιηθούν όλες οι πλευρές και να καλυφθούν οι ευθύνες της Εργατικής Κυβέρνησης Ουίλσον/Κάλαχαν, που ακόμα κυβερνούσε. Όλα δείχνουν ότι η Επιτροπή κατάφερε τον Κάλλαχαν να πεί την αλήθεια με την προϋπόθεση ότι θα τον κάλυπταν στο πόρισμά τους όπως κα έκαναν.
Η Επιτροπή κάλυψε τις αποκαλύψεις και ομολογίες του Τζέιμς Κάλλαχαν,  όταν περιορίστηκε  να γράψει στο πόρισμά της  πως ««η Βρετανία είχε το νομικό δικαίωμα να επέμβει, είχε την ηθική υποχρέωση να επέμβει. Δεν επενέβη για λόγους που η κυβέρνηση αρνείται να δώσει». 
Ο ηθικός αυτουργός της κυπριακής τραγωδίας Τζέιμς Κάλλαχαν
Τους ομολόγησε ο Κάλλαχαν τα εξής (Σημερινή 10.9.2015) :
1) Η βρετανική κυβέρνηση θεωρούσε ότι το Σύνταγμα του 1960 είχε αποτύχει και δεν λειτουργούσε (δηλαδή συμφωνούσε με τις τουρκικές θέσεις
2) Θεωρούσε ότι ήταν αδύνατη η επαναφορά στη συνταγματική τάξη ενός Συντάγματος που είχε αποτύχει να λειτουργήσει τα «τελευταία 15 με 16 χρόνια».
3) Επεδίωκε (μέσω της τουρκικής εισβολής) αλλαγή της συνταγματικής τάξης στην Κύπρο (όπως ακριβώς και η Τουρκία).
4) Θεωρούσε ότι η Συνθήκη Εγγυήσεως ήταν και αυτή ξεπερασμένη και είχε αντικατασταθεί από τα Ηνωμένα Έθνη (τα δύο μέτρα και δύο σταθμά των ηθικών αυτουργών, εφόσον στην περίπτωση της Τουρκίας στις 17 Ιουλίου 1974 ο Ετζεβίτ ήταν βάσει της ίδιας Συνθήκης που ζήτησε να επέμβουν μαζί, αλλά η Βρετανία αρνήθηκε, λόγω βάσεων).
5) Είπε ψέματα στην Επιτροπή για το 1963/64, και την αλήθεια για τις πραγματικές θέσεις και προθέσεις της κυβέρνησής του το 1974.
Ο Τζέιμς Κάλλαχαν, όμως, με το νέο αυτό αποδεσμευμένο έγγραφο, γραμμένο από τον ίδιο ημερ. 25 Ιανουαρίου 1976, πέραν των πιο πάνω, μας αποκάλυψε  ότι απέκρυψε την αλήθεια  ΚΑΙ από το Βρετανικό Κοινοβούλιο -για το τι διαπραγματεύθηκε εις βάρος της Κύπρου με τον Μπουλέτ Ετσεβίτ. Όπως ισχύει παράλληλα και με την Επιτροπή του ιδίου του Κοινοβουλίου που είχε αναλάβει να ερευνήσει το ρόλο της βρετανικής κυβέρνησης όταν τον κάλυψε στο πόρισμά της…
 
Ο ηθικός αυτουργός της κυπριακής τραγωδίας, ο άνθρωπος που έδωσε το ελεύθερο στο Ετσεβιτ να σφάξει την Κύπρο,  πέθανε στις  23.3.2005…
Γκάρτιαν:  H εφημερίδα Γκάρτιαν στις 27.12.2017 αποκάλυψε ότι πέραν των 1000 φακέλων εξαφανίστηκαν από το Εθνικό Αρχείο στα χέρια των διαφόρων δημοσίων υπαλλήλων των τμημάτων της κυβέρνησης όταν ανακαλούν τους φακέλους αυτούς οι οποίοι δεν επιστρέφονται στο Αρχείο και «χάνονται» δίχως επιστροφή.  Τα έγγραφα αυτά αναφέρονται στο αποικιακό παρελθόν της Βρετανία, σε σχέση με τη Βόρειο Ιρλανδία, τη Παλαιστίνη, διαφορές μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και Αργεντινής και άλλα.  Η Διεθνής Αμνηστία έγραψε η εφημερίδα,  κάλεσε την πρωθυπουργό Τερέζα Μέι να διατάξει επείγουσα έρευνα για τα έγγραφα αυτά.
Ανταπόκριση της γράφουσας στο Ράδιο Πρώτο 29.12.2017 Πρώτη Εκπομπή, Λάζαρου Μαύρου και Μάριου Πούλλαδου.
 
Οι πραγματικές προθέσεις του Λονδίνου
10 Σεπτέμβριος 2015, ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ
http://www.sigmalive.com/simerini/politics/265312/oi-pragmatikes-protheseis-tou-londinou
 
Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Λονδίνο 29.12.2017