Οι γεωμετρικές γνώσεις στην αρχαία Βαβυλώνα

Οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι αστρονόμοι, με την προσεκτική παρατήρηση των κινήσεων του Ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών που διέσχιζαν τον ουρανό της ερήμου, είχαν τη δυνατότητα να προβλέπουν, με τη χρήση της απλής αριθμητικής, τις θέσεις των ουράνιων σωμάτων.
Πριν από λίγες μέρες, παρουσιάστηκαν νέα στοιχεία που αποκαλύπτουν ότι οι Βαβυλώνιοι αστρονόμοι αξιοποιούσαν, πολύ νωρίτερα από ότι νομίζαμε, εξελιγμένες γεωμετρικές μεθόδους που σχετίζονται με μια πρώιμη ανάπτυξη του λογισμού. Οι ιστορικοί πίστευαν, λανθασμένα μέχρι τώρα, ότι οι τεχνικές αυτές είχαν ανακαλυφθεί 1400 χρόνια αργότερα, στην Ευρώπη του 14ου αιώνα. H νέα μελέτη του καθηγητή Mathieu Ossendrijver από το πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου δίνει διαφορετική διάσταση στην ιστορία της αστρονομίας και της επιστήμης.
 
https://www.youtube.com/watch?time_continue=30&v=Rx-5dCXx1SI
Τα νέα δεδομένα ήρθαν στο φως ύστερα από την πολύχρονη και επίμονη έρευνα του Ossendrijver, βασισμένη στις πήλινες πλάκες που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Εξετάζοντας όλες τις βαβυλωνιακές πλάκες σφηνοειδούς γραφής, κατάλαβε ότι τα τραπεζοειδή σχήματα χρησίμευαν στον υπολογισμό της χρονικής στιγμής που θα εμφανιζόταν ο Δίας στον ουρανό, της ταχύτητας αλλά και της απόστασης που θα διένυε. Οι υπολογισμοί που αναγνωρίζονται στις πλάκες καλύπτουν μια περίοδο 60 ημερών, με αφετηρία την ημέρα κατά την οποία ο γιγαντιαίος πλανήτης πρωτοεμφανιζόταν στον νυχτερινό ουρανό, λίγο πριν από την αυγή.
Το ενδιαφέρον των αρχαίων Βαβυλωνίων για τις κινήσεις και τη συμπεριφορά του Δία δεν ήταν τυχαίο: ο Δίας ήταν ιδιαιτέρως αγαπητός σε αυτούς, αφού αντιπροσώπευε τον κορυφαίο θεό τους, τον Μαρδούκ.
Πηγή: περιοδικό Science
 
infiltr8or