Εορτάζοντες την 8ην του μηνός Φεβρουαρίου

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Στρατηλάτης

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ
0Ι ΑΓΙΕΣ ΜΑΡΘΑ, ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΛΥΚΑΡΙΩΝ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ και ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ και ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ επίσκοπος Πάφου
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΡΓΕΤΗΣ
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Στρατηλάτης
Από τα γενναιότερα και άθλητικότερα παραστήματα της χριστιανικής παράταξης. Ήταν από τα ΕύχάΪτα της Γαλατίας και κατοικούσε στην Ηράκλεια του Ευξείνου Πόντου. Στρατιωτικός στο επάγγελμα, διακρίθηκε γρήγορα και προήχθη στους μεγαλύτερους βαθμούς της στρατιωτικής Ιεραρχίας. Ήταν γενναίος και συγχρόνως σεμνότατος, σαν γνήσιος χριστιανός. Όταν ο Λικίνιος (307-323) επισκέφθηκε την Ηράκλεια, είδε και θαύμασε το Θεόδωρο. Τότε ζήτησε περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτόν, πού, όμως, ήταν δυσάρεστες. Ναι μεν ανδρείος ο Θεόδωρος, αλλά… χριστιανός. ο βασιλιάς διατάζει και τον φέρνουν μπροστά του. Είσαι χριστιανός; του λέει. -Είμαι. -Και επιμένεις να είσαι; – Μέχρι θανάτου. – Τότε δεν μπορείς να είσαι στρατιώτης. – Γιατί δεν μπορώ; Κανένας συνάδελφος μου δεν με κατηγόρησε γι’ αυτό. – Σε κατηγορώ εγώ, φώναξε οργισμένος ο βασιλιάς. Ένας πιστός στρατιώτης ακολουθεί τη θρησκεία του κράτους και του στρατού και συ λατρεύεις το Ναζωραίο; – Δηλαδή τον αληθινό Θεό, είπε σεμνά και τολμηρά ο Θεόδωρος. Αμέσως τότε, αφού τον καθαίρεσαν απ’ το βαθμό του, τον μαστιγώνουν άγρια με μαστίγια πού στις άκρες είχαν μολυβένια σφαιρίδια. Έπειτα, του μπήγουν στα πλευρά σιδερένια νύχια και στις πληγές του βάζουν αναμμένα δαδιά. Τελικά, τον σταυρώνουν, αλλά επειδή κι από ‘κει με το θείο λόγο κάνει πολλούς χριστιανούς, τον αποκεφαλίζουν. Απέδειξε έτσι, ότι ήταν απ’ αυτούς πού τολμούν “άφόβως τον λόγον λαλεϊν”1, πού με τόλμη, δηλαδή, κηρύττουν άφοβα το λόγο του Ευαγγελίου και ομολογούν την αγία πίστη τους. (Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, εικάζεται ότι ο “Αγ. Θεόδωρος Στρατηλάτης είναι το ϊδιο πρόσωπο με αυτό του ‘Αγ. Θεοδώρου του Τήρωνος, -(-17 Φεβρουαρίου).
1. Προς Φιλιππησίους, α’ 14.
Απολυτίκιο. Ηχος δ’. ο υψωθείς εν τω Σταυρω.
Στρατολογία άληθεϊ Αθλοφόρε, του ουρανίου στρατηγός βασιλέως, περικαλλής γεγένησαι Θεόδωρε· όπλοις γαρ της πίστεως, παρετάξω έμφρόνως, και κατεξωλόθρευσας, των δαιμόνων τα στίφη, και νικηφόρος ώφθης Αθλητής· όθεν σε πίστει, αεί μακαρίζαμεν.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ
Είναι ο ενδέκατος της σειράς των μικρών λεγομένων προφητών της Παλαιάς Διαθήκης. Ήταν γιος του Βαραχίου και εγγονός του Άδδή. Γεννήθηκε (στη Γαλαάδ) στα χρόνια της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας των Ιουδαίων. ο Ζαχαρίας, ήταν αυτός πού με τον προφήτη Άγγαΐο, διήγειραν τους Ιουδαίους, όταν αυτοί το 537 με 536 επέστρεψαν στην Ιουδαία, να ανοικοδομήσουν το ναό της Ιερουσαλήμ. Υπάρχει ή άποψη, ότι ο προφήτης Ζαχαρίας ανήκε σε Ιερατικό γένος και ήταν ιερεύς και ο ίδιος. Κατά την Ιουδαϊκή παράδοση, ο Ζαχαρίας και ο Άγγαίος ήταν μέλη της Μεγάλης Συναγωγής, ή οποία ώρισε τον Κανόνα των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης. Ασχολήθηκαν δε και με την τακτοποίηση της ιεράς λειτουργίας, και συνέθεσαν ή αναθεώρησαν ψαλμούς. ο Ζαχαρίας προφήτευσε την είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ για την Κυριακή των Βαΐων, και για το ποσό πού πλήρωσαν οι Αρχιερείς στον Ιούδα σαν τίμημα για την προδοσία του Διδασκάλου.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Την κλήσιν κατάλληλον, δείξας τοις έργοις σοφέ, ταμεϊον έπάξιον, της έπιπνοίας Θεού, Ζαχαρία γεγένησαί’ έχων γαρ εν τω βίω, συλλαλοΰντας Αγγέλους, ώφθης των έσομένων, θεηγόρος Προφήτης και νυν ημών τάς αιτήσεις, άνωθεν πλήρωσαν.
0Ι ΑΓΙΕΣ ΜΑΡΘΑ, ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΛΥΚΑΡΙΩΝ
Δεν πρόκειται, βέβαια, για τις ομώνυμες αδελφές του Λαζάρου των χρόνων του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Πρόκειται για άλλες χριστιανές αδελφές της χρονικής περιόδου, πού οι χριστιανοί καταδιώκονταν από τους ειδωλολάτρες για την πίστη τους στον Χριστό. Οι αδελφές λοιπόν Μάρθα και Μαρία κρίθηκαν ένοχες, διότι είχαν αφιερώσει τη ζωή τους στη διάδοση της χριστιανικής πίστης μεταξύ του γυναικείου κόσμου. ο έπαρχος προσποιήθηκε ότι τις εύσπλαχνίζεται κατά τη δίκη τους και τις εξόρκιζε να λυπηθούν τη νεότητα τους. Εκείνες του απάντησαν ότι τη ζωή τους θα τη χάσουν όλοι, άλλοίμονο όμως, σ’ όποιον χάσει την ψυχή του. Διότι, κατά τον Ιωάννη “ό πιστεύων εις τον υιόν έχει ζωήν αίώνιον. ο δε άπειθών τω υιω ουκ όψεται ζωήν, άλλ’ ή οργή του Θεού μένει έπ’ αυτόν” και οι δύο παρθένες, μαρτυρικές ήρωίδες της πίστης, επισφράγισαν την ομολογία τους με το αίμα τους. (Σέ μερικούς Συναξαριστές άναφέρεται την ήμερα αυτή, μαζί με τις δύο προαναφερθείσες παρθένες και ο άγιος Λυκαρίων. ο Άγιος αυτός, φέρεται ότι ήταν παιδί πού μόναζε μαζί με τις αδελφές Μαρία και Μάρθα. Σταυρώθηκε μαζί μ’ αυτές και κατόπιν αποκεφαλίστηκε).
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ και ΣΤΕΦΑΝΟΣ
Μαρτύρησαν αφού τους έγδαραν ζωντανούς.
ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΣ και ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ
Απεβίωσαν ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ επίσκοπος Πάφου
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΡΓΕΤΗΣ