Η Ελληνική Διήρης

Οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν πλοία με δύο σειρές κουπιά (δίηρης) από την 2η χιλιετία π.χ. Δεν χρησιμοποιούσαν τις ορολογίες “μονήρης” ή “δίηρης”. Τα έλεγαν “ΔΙΚΡΟΤΑ” γιατί έκαναν τον διπλό κρότο σε σχέση με τα άλλα καράβια με μία σειρά κουπιά. Την μόνη ορολογία που χρησιμοποιούσαν ήταν για την ΤΡΙΗΡΗ.

Το όφελος ήταν ο διπλασιασμός της κινητήριας ισχύς του πλοίου γιατί προσθέτανε μία σειρά κουπιά, επιπλέον χωρίς να αλλάξει σχεδόν καθόλου το μήκος του.
Ανάλογα την κατασκευή, τις απαιτήσεις ή τον ναυπηγό, άλλαζε το ύψος ή το πλάτος. Αυτό εξαρτιόταν από το που θα τοποθετούσε την σειρά με τους κωπηλάτες, επάνω ή δίπλα από τους προηγούμενους, αυξάνοντας βέβαια το βάρος του, αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν θετικό, κυρίως η αύξηση της ταχύτητας.
Άλλο μεγάλο πλεονέκτημα ήταν το μήκος. Μία Πεντηκόντορος με μονή σειρά κουπιών και μία Πεντηκόντορος δίηρης, η δίηρης θα έχει σχεδόν το μισό μήκος, που σημαίνει μεγαλύτερη ευελιξία, κάτι που ήταν πολύ αναγκαίο κατά την ναυμαχία.
Στην ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.χ. ο Ελληνικός στόλος αποτελούντο από 300 τριήρεις και 7 πεντηκόντηροι. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε αν ήταν απλά ή δίκροτα.
http://www.naftotopos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=74:2012-01-28-17-16-50&catid=88&Itemid=478&lang=el