Να θυμηθούν την Βιέννη

Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
Ο αταβισμός ακαλλιέργητων, πρωτόγονων ανθρώπων, σε συνδυασμό με την εγγενή τάση αυτοχειριασμού  οδηγεί σε τραγικές καταστάσεις.
Χαρακτηριστικό το άκρως ανησυχητικό – και από ψυχιατρικής πλευράς – παράδειγμα του μεγαλομανούς Σουλτανίσκου ο οποίος επιθυμεί σφόδρα να προκαλέσει πολεμικές συγκρούσεις με τους γείτονές του, κατ ‘εξοχήν με την Ελλάδα βέβαια, και – ει δυνατόν- τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο (;).
Αδιαφιλονίκητα ο γείτονας Πρόεδρος πάσχει από … ασύνορη μεγαλοκαρδία και σοβαρή ανεπάρκεια αντίληψης της πραγματικότητας  με αποτέλεσμα να “παρασύρεται” και να προσπαθεί να επεκτείνει τα σύνορα της χώρας του σε έκταση τέτοια ώστε να … συναντήσουν /συμπέσουν με εκείνα της καρδιάς του (Σ.Σ τα οποία εκτείνονται πέραν της πάλαι ποτέ κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας!).
Δεν γνωρίζω αν ο Αλλάχ θα θελήσει να τον ελεήσει για την ανθρωπιστική προσφορά του. Γεγονός πάντως είναι πως οι μεν ειδικοί -ιατροί  αδυνατούν να τον θεραπεύσουν, οι δε απλοί άνθρωποι να τον κατανοήσουν και να τον συγχωρήσουν.
Όλες οι προσπάθειες που καταβάλλονται (πολλαχόθεν και πολλαχώς) προκειμένου να ερμηνεύσουν την αλλοπρόσαλλη, αλλοπαρμένη, πρωτόγονη, μισάνθρωπη συμπεριφορά του πέφτουν σε κενό (λογικής).
(Σ.Σ … Κινδυνεύει -ισχυρίζεται – από επίβουλους γείτονες, λέγε με Ελλάδα, και επομένως θέλει να εξοπλιστεί ωσάν αστακός προκειμένου να τους αντιμετωπίσει). Ο αξιοθρήνητος πονηρός  Ανατολίτης όχι μόνον προπαγανδίζει, σχεδιάζει, εξωθεί σε πόλεμο, αλλά ετοιμάζει και … αθωωτικό άλλοθι αυτοπροστασίας -“αμάρτησα /πολέμησα για να προστατευθώ”!…
Δεν παραθεωρώ την σοβαρότητα της κατάστασης του.  Ο δυστυχής Τούρκος Πρόεδρος υποφέρει /βασανίζεται από μικρονοικών διαστάσεων Μεγαλοϊδεατισμό. Έμμονες ιδέες μεγαλείου τον ωθούν σε επεκτατισμό που θα του διασφαλίσει – όπως φαντασιώνεται – δάφνες κατακτήσεων και υστεροφημία. Δυστυχώς, το μόνο που θα επιτύχει θα είναι να καταστρέψει άλλες όμορες χώρες, κυρίως όμως την δική του!
Ίσως ξενίσω κάποιους αν ισχυριστώ ότι οι πολεμικές ιαχές/αλαλαγμοί, οι παραβάσεις, παραβιάσεις, οι εμβολισμοί και οι … “προφητικές”  προβλέψεις του πολεμόχαρου Τούρκου Ηγέτη περί επελαύνοντος 3ου Παγκοσμίου Πολέμου, δεν είναι το μείζον, αλλά το έλασσον.
Αποτιμώ ως μείζον και ιδιαιτέρως ανησυχητικό, την αμφιλεγόμενη, ανεύθυνη στάση των ηγετών (κατ’ εξοχήν των “Μεγάλων” Δυνάμεων).
Συνοπτικά παραθέτω τους βασικούς λόγους στους οποίους (κατ’ εμέ) οφείλεται η ανεκδιήγητη αποκαρδιωτική αντιμετώπιση του Τούρκου Προέδρου :
– Άγνοια Ιστορίας = Ανιστόρητοι.
– Aγνόηση / παραθεώρηση των Τουρκικών απειλών περί κατακλυσμού της Ευρώπης από Ισλαμιστές.
– Έλλειψη ιστορικής μνήμης (οφειλόμενη σε υπερβολική κατανάλωση λωτών;).
-Συμφεροντολογική προσέγγιση /εναγκαλισμός των Τούρκων (μεγάλη αγορά γαρ συνήθων καταναλωτικών προϊόντων και εξοπλισμών) .
– Αποχαύνωση, μακαριότητα, αδιαφορία τρυφηλών καλοπερασάκηδων, που ζουν απαθείς, σε νιρβάνα ευδαιμονίας!
– Ανάστημα : τα θαμνώδη /νανώδη/πυγμαία πολιτικά τους αναστήματα δεν τους επιτρέπουν να υψωθούν στο ύψος των περιστάσεων. Να πάρουν γενναίες αποφάσεις. Δέχονται προσβολές, απειλές, εκβιασμούς από εκείνον αδιαμαρτύρητα, φοβισμένα (!).  Υιοθετούν το “σφάξε με Αγά μου ν’ αγιάσω”. Ενώ διαθέτουν την ισχύ να συμμορφώσουν, να εξουδετερώσουν κάθε περιφερόμενο – δίκην mανerick (= αδέσποτο ζώο) διεθνή ταραξία /τρομοκράτη .
– Στην Βάρνα οι ψοφοδεείς ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης  δεν ψέλλισαν -προφανώς για να μην εξαγριώσουν  τον “ηγεμόνα” – ούτε λέξη για την κατοχή της Κύπρου, χώρας -μέλους, της Ε.Ε. Ντροπή!
-Εξασθένηση των αισθήσεων όρασης και ακοής, με συνέπεια δυσχέρεια να διακρίνουν τα οφθαλμοφανή και να ακούσουν τα εκκωφαντικά τύμπανα του πολέμου που τα χτυπούν χτυπημένοι /βαρεμένοι “πολεμόχαροι”.
ΥΓ1 Υ π ά ρ χ ε ι τ ο ι σ τ ο ρ ι κ ό π ρ ο η γ ο ύ μ ε ν ο τ η ς
Β ι έ ν ν η ς.
    Ε υ ε λ π ι σ τ ώ π ω ς ο ι ε κ φ υ λ ι σ μ έ ν ο ι Χ ρ ι σ τ ι α ν ο ί
    Η γ έ τ ε ς δ ε ν  η δ ο ν ί ζ ο ν τ α ι σ τ η σ κ έ ψ η ν α (ξ α ν α)               δ ο υ ν τ ο υ ς Ο θ ω μ α ν ο ύ ς π ρ ο τ ω ν π υ λ ώ ν τ η ς ή               μ έ σ α σ τ α   κ ρ ε β ά τ ι α τ ο υ ς.
ΥΓ2 Καλή Ανάσταση και χαρούμενο παραδοσιακό ελληνικό Πάσχα.