Μαθήματα οικονομικής διαχείρισης δίνουν οι Τούρκοι, όταν Ελλάδα και Κύπρος ξοδεύουν εκατομύρια για να υπερασπιστούν τα αυτονόητα.

Δεν χρειάζονται “προφητικές” ικανότητες για να προβλέψεις τη φυσική ροή των πραγμάτων στην καπιταλιστική πραγματικότητα, οπότε ήταν επόμενο να δικαιωθούμε για τη θέση μας σχετικά με το βιβλίο Γκουρογιάννη. Στο άρθρο μας “Το σύγχρονο Επιχειρείν και τα ανθρώπινα δικαιώματα“, είχαμε στοχεύσει στο έξυπνο concept του βιβλίου, ιδιαίτερα τους χαλεπούς καιρούς κρίσης που περνά ο εκδοτικός τομέας και ο συγγραφικός κλάδος.
Για άλλη μία φορά λοιπόν ένας Έλληνας έδειξε το επιχειρηματικό του δαιμόνιο βάζοντας τα γυαλιά σε πολλούς. Η δε Τουρκία, κατάφερε να εξοικονομήσει πολύτιμους πόρους σε μία δύσκολη διεθνή συγκυρία. Έτσι, ενώ Ελλάδα και Κύπρος, ιδιώτες και οικογένειες αγνοουμένων και προσφύγων ξοδεύουν κολοσσιαία ποσά για να προσκομίσουν μελέτες, να καλέσουν διεθνείς επιτροπές, να αναδείξουν ομαδικούς τάφους και να προσφύγουν σε διεθνή δικαστήρια, η Τουρκία αρκείται σε έναν Γκουρογιάννη ως κύριο πυλώνα άμυνας.
Έτσι, με ελάχιστο κόστος, η Τουρκία αποκτά μία υπερασπιστική γραμμή, ένα ισχυρό επιχείρημα που θα την βοηθήσει να γλιτώσει τα δισεκατομύρια που πρέπει να καταβάλλει ως αποζημιώσεις. Όλα αυτά, κραδαίνοντας δύο σελίδες ενός βιβλίου γραμμένου από Έλληνα υπό μορφή μυθιστορήματος.
Success story που σίγουρα κάποια μέρα θα το δούμε στο Forbes αλλά υποδειγματική επένδυση από μία χώρα που επιμένουμε να θεωρούμε “υποανάπτυκτη”.
Μετάφραση άρθρου του Τούρκου δημ. Ντεντέ από τη Τούρκικη εφημερίδα ¨ TRAKYA ΄ΝΙΝ SESI ¨ 27. 07. 2009 και αφορά την εκπομπή της ΕΤ-1 για το βιβλίο του Βασίλη Γκουρογιάννη .
O Τούρκος δημ. Ντεντέ γράφει:
Σε αξιόλογη εκπομπή της ΕΤ-1 ο 58 χρονος Ηπειρώτης συγγραφέας Βασίλης Γκουρογιάννης , παρουσίασε το καινούργιο του βιβλίο με τίτλο «Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή».
Ο Γκουρογιάννης ήταν φαντάρος στην Κύπρο το Καλοκαίρι του 1974, έζησε και τις δύο φάσεις του «Αττίλα », ξέρει πρόσωπα και πράγματα και «τα πέρασε » στο εν λόγω μυθιστόρημα (Ο Βασίλης Γκουρογιάννης δεν ήταν στην Κύπρο το 1947). Αναφέρει ξεκάθαρα ότι την ειρήνη στην Κύπρο είχαν διαταράξει οι – αποβλακωμένοι από την Μεγάλη Ιδέα – Έλληνες εθνικιστές….
Μεταφέρω επί λέξει μερικά απ’ όσα είπε στην ΕΤ-1 ο Γκουρογιάννης:
1) « Εμείς οι έλληνες δεν θέλουμε να μιλάμε για το τι εγκλήματα έχουμε κάνει στους άλλους. Φροντίζουμε να τα αποσιωπούμε, ώστε να φαινόμαστε ότι εμείς είμαστε οι άσπιλοι και αμόλυντοι. Η έρευνα που έκανα για το βιβλίο μου, με κάνει να πιστεύω ότι οι Τούρκοι είναι περισσότερο αυτοκριτικοί στις αμαρτίες τους. Για πρώτη – ίσως – φορά , αποκαλύπτω στο βιβλίο ότι ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΚΤΕΛΕΣΑΜΕ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ Τουρκοκύπριους , ακόμη και γυναικόπαιδα. Κι εμείς εκτελέσαμε Τούρκους στρατιώτες. Πριν λίγο καιρό, εμφανίστηκε στην τηλεόραση ένας Τούρκος βετεράνος και είπε ότι έκανε εκτελέσεις αιχμαλώτων. Αυτό συγκλόνισε την Ελλάδα. Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Έχουμε κι εμείς αποσιωπημένα Εγκλήματα Πολέμου ».
2) « Η λεγόμενη Τραγωδία της Κύπρου δεν είναι μια τυχαία Στρατιωτική Ήττα της Ελλάδος. Είναι μια νομοτελειακή κατάληξη της Ελληνικής Παιδείας. Είναι ένα κατάλοιπο του Μεγαλοϊδεατισμού. Διότι είχαμε την εντύπωση – στηριζόμενοι στα βιβλία της σχολικής Ιστορίας , ότι οι Τούρκοι μόλις βλέπουν Έλληνα, το βάζουν στα πόδια. Και είχαμε την εντύπωση ότι πρέπει ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΔΑΦΗ ΜΑΣ από κάθε τι ξένο και μιαρό που συνήθως θεωρούμε τους άλλους. Αλλά και οι Κύπριοι, γαλουχημένοι κι αυτοί όπως όλοι οι Έλληνες, πίστευαν ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν είχαν καμία θέση στο Νησί. Νομίζω πως έτσι ξεκίνησαν τα γεγονότα, με αποτέλεσμα ΠΡΩΤΟΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΧΕΙΡΩΝ ΑΔΙΚΩΝ, με αποτέλεσμα να συσπειρώσουμε αυτούς τους πληθυσμούς και να ζητήσουν την συνδρομή της Μητέρας Τουρκίας».
3) «Μπορώ να πω ότι τα μηνύματα από την κυκλοφορία του βιβλίου είναι πολύ ενθαρρυντικά. Οι συμπολεμιστές μου το υποδέχονται με ευγνωμοσύνη που ένας Έλληνας συγγραφέας τους θυμήθηκε και το δράμα τους το έκανε Τέχνη». (Α.D.)http://egersis.blogspot.com/2009/12/blog-post_591.html