Δημοψήφισμα για την υιοθεσία και την αναδοχή προτείνει ο Ν. Νικολόπουλος

Ομιλία στην ολομέλεια της Βουλής  στο Ν/Σ “Μέτρα για την προώθηση των Θεσμών
της Αναδοχής και Υιοθεσίας”
Πλήθος πειστικών επιχειρημάτων παρέθεσε ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος, για να καταδείξει ότι το άρθρο 8 του νομοσχεδίου για την αναδοχή και την υιοθεσία παιδιών, προσβάλλει την ευαγγελική διδασκαλία, την ανθρώπινη φύση και τις αξιακές παραδόσεις των Ελλήνων.
Από το βήμα της Βουλής, ευθύς εξ αρχής  ξεκαθάρισε, ότι θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο, παρότι πρόκειται για ένα ενδιαφέρον, κατά τ’ άλλα νομοθέτημα με αρκετές θετικές προβλέψεις.
Ακολούθως, ο Aνεξάρτητος βουλευτής υποστήριξε:
«Ο γάμος, κατά την Χριστιανική Εκκλησία, είναι Θείο Μυστήριο. Και η οικογένεια για την Ελλάδα, είναι ο πιο ισχυρός, αξιόπιστος και ακλόνητος θεσμός, που μάλιστα κράτησε την κοινωνία όρθια στα σκληρά χρόνια της κρίσης. Το γνωρίζω… Θα με κατηγορήσουν πάλι ως οπισθοδρομικό, σκοταδιστή, ομοφοβικό.  Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια. Και ας έχω πει χίλιες φορές ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του, ασφαλώς και στον τομέα του σεξουαλισμού του. Όμως ενώ εγώ κατηγορούμαι ως ομοφοβικός, αυτοί που χτίζουν απέναντι στους Έλληνες Χριστιανούς ένα ψηλό τείχος μίσους, χαρακτηρίζονται ως… «προοδευτικοί». Και όχι, για παράδειγμα, ως ομομανιακοί».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Νίκος Νικολόπουλος υπογράμμισε:
«Και ειλικρινά απορώ και εξίσταμαι από το γεγονός πως όσοι υπερασπιζόμαστε τις Ελληνορθόδοξες αρχές μέσα στο κοινοβούλιο πρέπει να αισθανόμαστε ως μειοψηφία, όταν στην ελληνική κοινωνία ξέρουμε ότι οι ελληνορθόδοξες αρχές αποτελούν μία τρομερή πλειοψηφία. Υπάρχει μεγαλύτερος εκσυγχρονισμός με μεγάλη κοινωνική αξία από το να καταφέρουν εκατοντάδες οικογένειες να υιοθετήσουν ένα παιδί που τόσο θέλουν αλλά δεν μπορούν ή για να το κάνουν πρέπει να καταφύγουν στην παρανομία;
Η κυβέρνηση, πραγματικά δεν είχε καμία ανάγκη να επιδιώξει σκανδαλισμούς και διχασμούς στο συγκεκριμένο θέμα. Όμως το κάνει. Και ασφαλώς θα υποστεί τις συνέπειες από το σύνολο των Ελλήνων που πιστεύει πως κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να μεγαλώνει με το πρότυπο του πατέρα και της μητέρας και όχι με το πρότυπο των “δύο πατεράδων” ή των “δύο μητέρων”».
Από την κριτική του Χριστιανοδημοκράτη Bουλευτή δεν «γλύτωσε» και η αξιωματική αντιπολίτευση. Συγκεκριμένα, τόνισε:
«Επίσης, οφείλω να ομολογήσω ότι για μία ακόμα φορά εκπλήσσομαι δυσάρεστα από την αμφίθυμη στάση της Νέας Δημοκρατίας που παραβιάζει εκ νέου τις διαχρονικές αξίες της κοινωνικής και πατριωτικής κεντροδεξιάς και γι’ αυτό έχει πάψει πλέον να αποτελεί τη «στέγη» πολλών αγωνιστών της, αλλά και νέων ανθρώπων που δεν προσκυνούν τις αριστερές, αλλά ούτε και τις νεοφιλελεύθερες ιδέες και ιδεοληψίες, που όπως αποδεικνύεται, τελικά συγκλίνουν σε πολλά. Ας είναι….  Ο καθείς και το χρέος του. Προσωπικά, το έχω αναλάβει απέναντι στους αγνούς, ορθοδόξους Έλληνες πατριώτες».
Ακολούθως, ο Νίκος Νικολόπουλος προσέγγισε τους τρόπους αντιμετώπισης του θέματος από διάφορες άλλες χώρες, λέγοντας ενδεικτικά:
«Γνωρίζετε, άραγε, ότι πολίτες που μεγάλωσαν σε γκέι οικογένειες στις ΗΠΑ, έχουν καταφύγει μέχρι και στη Δικαιοσύνη, περιγράφοντας τις δικές τους εμπειρίες και ζητώντας να ακυρωθεί το δικαίωμα υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια; Γνωρίζετε, επίσης, ότι στη Σλοβενία, ομάδα πολιτών ξεκίνησε μια αναφορά ενάντια στο νόμο και προσέφυγε στα δικαστήρια για να τεθεί το θέμα σε δημόσια ψηφοφορία, η οποία και πραγματοποιήθηκε; Σε αυτή, λίγο πάνω από το 63% των ψηφοφόρων απέρριψε το νομοσχέδιο του επαναπροσδιορισμού του γάμου ως ένωσης μεταξύ «δύο συναινούντων ενηλίκων», παρά ρητώς μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Τα αναφέρω αυτά μόνο ως παραδείγματα, για να ότι δεν υπάρχουν θέσφατα.
Και ότι, εν πάση περιπτώσει, η παιδικές ψυχές δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως… πειραματόζωα. Αν και, προσωπικά τουλάχιστον, θα ευχόμουν να μπορούσαν να γίνουν δημοψηφίσματα για τέτοιου είδους θέματα. Αν γινόταν δημοψήφισμα για το συγκεκριμένο θέμα, ποιο πιστεύετε ότι θα ήταν το αποτέλεσμα; Τι θα έλεγαν οι Έλληνες; Μήπως θα συμφωνούσαν με τις αναδοχές και υιοθεσίες από ομοφύλους γονείς; Η απόρριψη θα ήταν συντριπτική. Και τότε θα έβλεπα, ποιοι… δημοκράτες και αριστερο-δέξιοι προοδευτικοί από εδώ μέσα θα τολμούσαν να σταθούν απέναντι στην ετυμηγορία των πολιτών…»