Ανδρέας Λοβέρδος: Ποιος φόβος τον σπρώχνει όλο και πιο χαμηλά;

Του Γ. Λακόπουλου
 
Αν  Φώφη Γεννηματά ήθελε να  θεωρείται σοβαρή αρχηγός σοβαρού κόμματος, θα είχε πετάξει  ήδη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κινάλ τον Ανδρέα Λοβέρδο. Για λόγους  πολιτικού ήθους. Χαρακτηρίζοντας «αρχισυμμορίτη» τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό, δεν κυλιέται μόνος του στο βούρκο. Σπιλώνει και την ίδια γιατί είναι κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος.  Ότι το ανέχεται είναι λάθος και μειονέκτημά της.  Κατά τις αρχές της Δημοκρατικής Παράταξης αυτά τα άτομα αποβάλλονται… 
Ο Λοβέρδος από τότε που αναφέρθηκε το όνομά του, από μάρτυρες, ως  δωρολήπτη της  Novartis,  είναι εκτός εαυτού. Προσπαθεί να πείσει ότι κάποιοι έστησαν σκευωρία σε βάρος του με εγκέφαλο τον… Πρωθυπουργό.  Άλλη δουλειά δεν είχε ο Τσίπρας από το ασχολείται με έναν περιφερειακό πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ.
Η συμπεριφορά Λοβέρδου προκαλεί απορίες. Δεν είναι κατηγορούμενος. Προς το παρόν τουλάχιστον. Απλώς αναφέρθηκε το όνομά του σε μια δικαστική έρευνα που δεν ολοκληρώθηκε ακόμη. Λόγω της άθλιας ρύθμισης, που επέβαλαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ παλιότερα, το όνομά του πήγε μαζί με τους άλλους πρώην υπουργούς στη Βουλή και έτσι τα μάθαμε. Αλλά ευτυχώς επιστρέφει στη Δικαιοσύνη και η παραγραφή πάει περίπατο…
Κατηγορία εναντίον του δεν έχει διατυπωθεί. Αν γίνει αυτό θα γίνει μετά την τακτική ανάκριση. Η υπόθεση βρίσκεται πάντα στην Εισαγγελία Διαφθοράς. Συνεπώς η ένταση της αντίδρασής του δεν είναι φυσιολογική.  Άλλο να λέει κάποιος ότι είναι αθώος και άλλο να προσπαθεί να πολιτικοποιήσει το θέμα ή να ανοίγει το στόμα του και να μην ξέρει τι λέει.
Η απάντηση στις απορίες ίσως βρίσκεται στο φόβο που ενδεχομένως προκύπτει από την  ιδιότητα του. Είναι νομικός και ξέρει ότι όσα λέει προς υπεράσπισή του και όσα κάνει -μηνύσεις κ.λ.π.- είναι ανυπόστατα.
Η δικαιοσύνη απονέμεται -και- με  μάρτυρες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί ο ίδιος να λέει, όπως οι άλλοι, ότι είναι «κουκουλοφόροι»,»ψευδομάρτυρες» αλλά ξέρει ότι  δεν είναι έτσι. Είναι νόμιμοι  μάρτυρες.
Η Πολιτεία τους γνωρίζει και αξιολογεί σαν αξιόπιστη τη μαρτυρία τους για να τους θέσει  σε καθεστώς προστασίας. Το ίδιο ισχύει και για τους μάρτυρες που πήγαν στις αμερικάνικες αρχές. Και στις δυο περιπτώσεις είναι μάρτυρες που παίρνουν μέρος σε μια νόμιμη εισαγγελική έρευνα για ένα σκάνδαλο. Και η μαρτυρία τους αξιολογείται από τους αρμοδίους δικαστικούς λειτουργούς.  Όχι από τους εμπλεκόμενους ή τα κόμματά τους.
Από νομική άποψη, αν υπάρχουν δυο τουλάχιστον μάρτυρες που καταθέτουν κάτι για κάποιον, αυτό είναι αρκετό για να αρχίσει ανάκτηση. Ενδεχομένως είναι αρκετό για να διατυπωθεί κατηγορία και να υπάρξει στο δικαστήριο καταδίκη. Αλλά είμαστε πολύ μακριά από εκεί.  Όταν ο Λοβέρδος ασχημονεί κατά του Πρωθυπουργού δεν υπερασπίζεται τον εαυτό του. Αποκαλύπτει την ψυχολογική του κατάσταση.
Η Πολιτεία έχει δικαίωμα να ελέγχει οποιανδήποτε. Κανείς δεν εξαιρείται. Στην περίπτωση Λοβέρδου και των άλλων εννέα, διενεργείται έρευνα. Κανείς δεν είπε ότι δεν είναι αθώοι -αυτή τη στιγμή. Κανείς.  Όλοι όμως αποδέχονται την αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης να το διαλευκάνει. Όλοι. Εκτός από τον  Λοβέρδο, τον Σαμαρά και τον Άδωνι που εκτρέπονται σε διατυπώσεις καταγωγίων.
Κανείς δεν έχει ακαταδίωκτο. Ο Λοβέρδος θα ερευνηθεί κανονικά και αν είναι αθώος δεν θα τον ενοχλήσει κανείς ξανά γι΄ αυτή την υπόθεση. Μέχρι τότε όμως πρέπει να βρεθεί κάποιος στο Κινάλ να τους εξηγήσει ότι έχουν και τα κόμματα ήθος και αξιοπρέπεια. Θα τα χάσουν συνολικά όσο επιτρέπουν σε έναν μεταξύ τους να συμπεριφέρεσαι σαν τον Λοβέρδο.
Τα περί «αρχισυμμορίτη Πρωθυπουργού» δεν είναι πολιτικός χαρακτηρισμός. Σε τελευταία ανάλυση δεν τραβολογούν τον Τσίπρα οι δικαστικοί λειτουργοί για να δώσει εξηγήσεις για τις μίζες της Novartis.
https://www.anoixtoparathyro.gr/
 
infiltr8or