Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι άνθρωποι που πεθαίνουν γνωρίζουν ότι είναι νεκροί αφότου η καρδιά τους έχει σταματήσει να χτυπάει!
Αυτό υποδηλώνει ότι ο εγκέφαλος και η συνείδηση εξακολουθούν για μερικά λεπτά να λειτουργούν, ακόμη και αφότου το σώμα έχει σταματήσει.
Ο δρ. Sam Parnia, διευθυντής της έρευνας για την κριτική φροντίδα και αναζωογόνηση στην Ιατρική Σχολή Langone του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, και η ομάδα του, εξέτασαν ανθρώπους που είχαν καρδιακή ανακοπή και στη συνέχεια ανένηψαν με επιτυχία. Η μελέτη τους δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Resuscitation.
Πώς έγινε η έρευνα
Οι ερευνητές μελέτησαν τις μαρτυρίες 2.060 ασθενών, που έφτασαν “κοντά στον θάνατο”. Από αυτούς, τα 330 άτομα επέζησαν μετά από ανάνηψη. Και από αυτούς τους 330, οι 140 ασθενών μπορούσαν να ανακαλέσουν μνήμες από την εμπειρία τους αυτή. Έτσι, συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο που ρίχνει φως στο τι συμβαίνει όταν η καρδιά έχει σταματήσει να λειτουργεί, αλλά όχι και ο εγκέφαλος. Παλαιότερα, πολλές από αυτές τις περιγραφές, ανέφεραν λάμψεις φωτός και “τούνελ με φως” κλπ., Ήταν, ως επί το πλείστον, ανέκδοτες. Αυτή είναι η πρώτη και μεγαλύτερη μελέτη που δείχνει ακριβώς τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου.
Η μελέτη, που ονομάζεται AWARE, επικεντρώθηκε στο αν οι συμμετέχοντες είχαν αίσθηση του τι συνέβαινε κατά τη διάρκεια της ανάνηψης. Προκύπτει, ότι οι ασθενείς που έφτασαν κοντά στον θάνατο, μπορούσαν ακόμη και να ακούσουν τους γιατρούς να ανακοινώνουν τον θάνατό τους! Οι ερευνητές ανέλυσαν τις απαντήσεις των συμμετεχόντων σε διάφορες ερωτήσεις σχετικά με τις στιγμές εκείνες. Κατάφεραν να διακρίνουν τις πραγματικές εμπειρίες από τις παραισθήσεις, που συχνά εμφανίζονται σε αυτούς τους ασθενείς.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 39% των ασθενών είχε κάποια μορφή συνειδητοποίησης πριν ξεκινήσει η ανάνηψή τους και αφότου οι καρδιές τους σταμάτησαν να χτυπούν. Αρκετοί ασθενείς είχαν μνήμες να αισθάνονται πολύ ήρεμοι, ή πολύ φοβισμένοι και “σαν να βυθίζονται σε νερό”.
Το ένα τρίτο των ασθενών ανέφερε υπερβολική επιβράδυνση, ή επιτάχυνση του χρόνου. Κάποιοι ανέφεραν να “βλέπουν” έντονα φώτα και οφθαλμαπάτες. Αυτές οι μνήμες φάνηκε να εξασθενούν γρήγορα. Ένας σημαντικός αριθμός συμμετεχόντων ανέφερε ότι είχε πλήρη επίγνωση του τι συνέβαινε γύρω του, τις προσπάθειες ανάνηψης και τις συνομιλίες. Οι λεπτομέρειες που αποκάλυψαν επαληθεύτηκαν από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που ήταν μέλη της ομάδας ανάνηψης.
Ο εγκέφαλος “ζει” και μετά τον θάνατο;
Σύμφωνα με τον δρ. Sam Parnia, ο θάνατος ορίζεται ως η στιγμή που η καρδιά σταματάει να χτυπάει. Το αίμα από την καρδιά δεν καταφέρνει να φτάσει στον εγκέφαλο για να τον διατηρήσει. Αυτό σημαίνει ότι όλα τα αντανακλαστικά της βάσης του εγκεφάλου χάνονται σχεδόν αμέσως. Αλλά αυτή η μελέτη αποκαλύπτει ότι η ενέργεια του εγκεφάλου μπορεί να μην εξαντλείται εντελώς.
Ο εγκεφαλικός φλοιός του εγκεφάλου, που είναι υπεύθυνος για την σκέψη και την επεξεργασία των πληροφοριών από τις πέντε αισθήσεις, δείχνει μηδενική δραστηριότητα μέσα σε 2 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα από το σταμάτημα της καρδιάς. Επομένως δεν μπορούν να ανιχνευθούν κύματα εγκεφάλου εκεί. Αυτό ξεκινάει τον αργό θάνατο των εγκεφαλικών κυττάρων. Ο πραγματικός χρόνος για να ολοκληρωθεί ο θάνατος του εγκεφάλου μπορεί να διαρκέσει λίγες ώρες μετά τη διακοπή της καρδιάς, πρόσθεσε ο δρ. Parnia.