Με τυμπανοκρουσίες και σε πνεύμα Εθνικής έπαρσης ετοιμάζεται η συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο -κολυμβήθρα του Σιλωάμ- Κάρολο Παπούλια για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Μία συνάντηση που την περιμένει όλη η Ελλάδα με ισχυρές ονειρώξεις για ένα διάφανο αύριο, χωρίς “ανομία” και “ατιμωρησία”.
Ξεκινά λοιπόν ο αγώνας ενάντια στην “Διαφθορά” την “ανομία” και “ατιμωρησία“. Παλιός προπονητής έλεγε ότι στο γήπεδο (μαζί με τους διαιτητές) παίζουν 25. ΕΝΑΣ να είναι στημένος, τότε όλο το ματς θεωρείται στημένο και ας είναι οι υπόλοιποι 24 οι τιμιότεροι άνθρωποι του κόσμου. Εξηγούμε:
Διαφθορά: Η συνδιαλλαγή κατά την οποία ένα “μέλος” επιχειρεί να διαφθείρει ένα άλλο “μέλος” προκειμένου να τελεσθεί παράνομη ή ανήθικη πράξη με άνομα ανταλλάγματα. Η γενίκευση αυτού του φαινομένου όταν εν προκειμένω η μεθόδευση αυτή γίνεται συστηματικά και κατά συρροήν γεννά αυτό που λέμε “διαφθορά”
Ανομία: (μεταφορικά, γιατί νόμοι υπάρχουν). Η επικράτηση της διαφθοράς έχει ως αποτέλεσμα την συνεχή καταστρατήγηση των νόμων με άνομες μεθοδεύσεις όπου οι παρανομούντες ασελγούν έναντι των νομίμων.
Ατιμωρησία: Οι φορείς της διαφθοράς και των άνομων πρακτικών παραμένουν ατιμώρητοι διαιωνίζοντας αυτές τις μεθοδεύσεις αφού η έλλειψη τιμωρία λειτουργεί ενθαρρυντικά για την διόγκωση των διεφθαρμένων και τω άνομων πρακτικών εις βάρος των υπολοίπων πολιτών, κυρίως των μη προνομιούχων.
Ο κύριος Τσίπρας λοιπόν, παραδέχτηκε ότι χρησιμοποίησε “βίσμα” για να έχει ειδική μεταχείριση κατά τη στρατιωτική του θητεία. Δηλαδή ο κύριος Τσίπρας τέλεσε και τις τρεις πράξεις που ευαγγελίζονται οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί να πατάξουν.
Ο κύριος Τσίπρας είναι μέλος της διαφθοράς γιατί χρησιμοποίησε μία μέθοδο των ανήθικων προνομιούχων για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του έναντι των μη προνομιούχων ή ηθικά φερόμενων.
Ο κύριος Τσίπρας είναι φορέας ανομίας διότι απέφυγε τη θεσμοθετημένη οδό τέλεσης ενός κοινωνικού καθήκοντος.
Ο κύριος Τσίπρας είναι δείγμα ατιμωρησίας διότι έμεινε ατιμώρητος παρά την κυνική παραδοχή του.
Κοινώς, ο “αριστερός” κύριος Τσίπρας, ως γνήσιο τέκνο της νεόπλουτης μπουρζουαζίας, φρόντισε να μείνει στη χλιδάτη, αυτιστική ζεστασιά του υποχρεώνοντας προφανώς κάποιο μη προνομιούχο παιδάκι του χωριού να κάνει τις σκοπιές του, τις αγγαρείες του, την “ξενιτιά” του. Κάποιο παιδάκι που οπωσδήποτε θα είχε περισσότερη ανάγκη να κάτσει στον τόπο του και να δουλέψει, από τον καλοπερασάκια βολεμένο αστό Τσίπρα.
Το χειρότερο; Ο κύριος Τσίπρας διατυμπάνισε τη διεφθαρμένη συμπεριφορά του, νομιμοποιώντας τη στα μάτια του συνόλου.
Με αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν, θα κάτσουν οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί να συζητήσουν για την διαφθορά, την ανομία και την ατιμωρησία.
Αυτό που δεν θα μάθεις ποτέ κύριε Τσίπρα με την αιώνια κουτοπονηριά σου, προσωπική και κομματική, είναι η γλύκα που έχει το νυχτερινό τσιγάρο στο κρύο του βουνού παρέα με τα άλλα παιδιά “του χωριού”. Μία γλύκα που σου μένει μία ζωή. Άδολη και αέναη όπως η διάθεση της προσφοράς. Όπως το ατσάλινο νήμα που σε δένει με τον Τρικαλινό, τον Κρητικό, τον Σαλονικιό που η μοίρα σας έφερε χειμώνα κάτω απ’ τα αστέρια. Η νοσταλγία της μάνας και της κοπέλας που σε προσμένει.
Η πραγματική φιλία, η πραγματική αγάπη. Πόσο σε λυπάμαι.
Α.Π.