Ο άσπιλος Κάρολος Παπούλιας ξορκίζει τη διαφθορά

Εντοπίστηκε, λοιπόν, από τον κ. Παπούλια ο κοινός εχθρός που ευθύνεται για την τρισαθλιότητά μας. Είναι η αναξιοκρατία και το πελατειακό κράτος! Όταν γκρεμίσουμε αυτό, οι νέοι θα ζήσουν τα όνειρά τους! Έτσι απλά! Αυτά ακούει καθημερινά, για ευνόητους λόγους, από την πράσινη κυβέρνηση, αυτά λέει κι ο ίδιος!

–Ώστε με το που θα εκλείψει το πελατειακό κράτος, αμήν και πότε, αυτόματα οι παχυλόμισθοι δημόσιοι λειτουργοί με τα διδακτορικά, επειδή μπήκαν “αξιοκρατικά”, θα πάψουν να παίρνουν μίζες από κρατικές προμήθειες και αναθέσεις δημοσίων έργων!
–Με το που θα εκλείψει το πελατειακό κράτος, αμήν και πότε, θα πάψουν οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι να υπερχρεώνουν τα δημόσια ταμεία με πλαστές υπερωρίες, με ατέλειωτα επιδόματα επί επιδομάτων, με πλαστά οδοιπορικά, προκλητικές εκτός έδρας αποζημιώσεις με παραμονή σε πεντάστερα ξενοδοχεία, δωρεάν τηλέφωνα, και δε συμμαζεύεται…
–Με το που θα εκλείψει το πελατειακό κράτος, αμήν και πότε, αυτομάτως ο υπάλληλος της Πολεοδομίας θα πάψει να παίρνει τις φακελάρες για να κάνει τα στραβά μάτια στις παρανομίες του κατασκευαστή ή του ιδιώτη, ων ουκ έστιν αριθμός ούτε τέλος…
–Με το που θα εκλείψει το πελατειακό κράτος, αμήν και πότε, ο επίορκος εφοριακός θα πάψει να τα παίρνει από τον φοροδιαφεύγοντα μεγαλοεπιχειρηματία για να τον βγάλει λάδι…
–Με το που θα εκλείψει το πελατειακό κράτος, αμήν και πότε, οι επίορκοι γιατροί του ΕΣΥ θα πάψουν να ζητούν τις φακελάρες από τους τρομοκρατημένους ασθενείς, και θα πάψουν να συνταγογραφούν μετά μανίας άχρηστα, και συχνά επικίνδυνα, φάρμακα για να κερδίζουν από τις φαρμακοβιομηχανίες δωρεάν ταξίδια σε πολυτελή ξενοδοχεία στο εξωτερικό…

–Με το που θα εκλείψει το πελατειακό κράτος, αμήν και πότε, θα πάψει η συναλλαγή και η διαπλοκή μεταξύ Εξουσίας και ΜΜΕ, ενώ οι επίορκοι λειτουργοί της Θέμιδος θα γίνουν ως δια μαγείας αδέκαστοι!

Όλα αυτά, βέβαια, κατά τον κ. Παπούλια, ο οποίος εστιάζει εκεί όλα τα κακά της μοίρας μας, διότι εγώ έχω διαφορετική άποψη. Πιστεύω ότι και αν ακόμη το πελατειακό κράτος εξέλιπε (ανέκδοτο) η διαφθορά είναι πια θεσμός στη χώρα μας κι έχει περάσει στο DNA του λαού μας από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Και αυτή η διαφθορά δεν θεραπεύεται παρά μόνο με μια καθολική επανάσταση συνειδήσεων και επαναφορά στην καθημερινότητά μας των αρχών και αξιών που έχουν ποδοπατηθεί, από την κορυφή πρώτα.

Είναι απογοητευτικό που τα μηνύματα του Κ. Παπούλια είναι τόσο ρηχά και γλυκανάλατα. Θα περίμενε κανείς από έναν άνθρωπο της ηλικίας του, που έχει φτάσει στο ύπατο αξίωμα της Δημοκρατίας, να διαθέτει και σοφία και τόλμη να πει τα πράγματα με τ’ όνομά τους, χωρίς να λογαριάζει κανένα κόστος. Θα περίμενε κανείς ο κ. Παπούλιας να καταδικάσει πρωτίστως το νόμο περί ευθύνης υπουργών, και τον άλλο της βουλευτικής ασυλίας, ζητώντας από τη Βουλή να τους καταργήσει εδώ και τώρα. Τι είχε να φοβηθεί; Το πολύ-πολύ να μην τον ξαναψήφιζαν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και τι μ’ αυτό; Δεν έχει χορτάσει πια δόξες και τιμές;

Πρωτίστως, όμως, θα περίμενε κανείς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να ζητήσει να βγει στη δημοσιότητα ο αμαρτωλός Προϋπολογισμός της Βουλής και οι προκλητικές δαπάνες για δήθεν καυσόξυλα ή για απορρυπαντικά και κηπουρούς, και να καταδικάσει την αλόγιστη σπατάλη και τις παχυλές βουλευτικές αποζημιώσεις με τα ατέλειωτα προνόμια των βουλευτών.
Και βεβαίως θα ανέμενε κανείς, στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, ο κ. Παπούλιας να εκδώσει ένα πιο ουσιαστικό μήνυμα κατά της διαφθοράς, επέτειος που είναι. Δεν το έκανε όμως, δυστυχώς για όλους εμάς, δυστυχώς για την Ελλάδα! Δεν θέλησε και δεν μπόρεσε. Διότι αν ήθελε, θα μπορούσε…
Πατριώτες, τι νομίζετε ότι θυμήθηκα τώρα, με το συμπάθιο; Ότι στη βρώμικη περίοδο του 1989, όταν η Μιμή είχε βάλει το μαχαίρι στο λαιμό του αείμνηστου ΑΓΠ για να την προικίσει με τη χλιδάτη βίλα της Εκάλης (“κωλόσπιτο” κατά το Βαγγέλη Γιαννόπουλο), στην κατάπτυστη λίστα, που δόθηκε τότε στη δημοσιότητα για να καλύψει το πόθεν έσχες του πρωθυπουργού, ένας από τους δήθεν δανειστές του Ανδρέα ήταν και ο κ. Παπούλιας! Αν θυμάμαι καλά, φερόταν να του έχει δανείσει 10 εκατομμύρια δραχμές, σοβαρό ποσό για την εποχή εκείνη. (Ας με διορθώσει παρακαλώ κάποιος αν το ποσόν ήταν διαφορετικό, αν και η ουσία της πράξης δεν μεταβάλλεται.)

Κύριε Παπούλια, η καταπολέμηση της διαφθοράς πρέπει ν’ αρχίσει από ψηλά, πρώτα-πρώτα από όλους εσάς που διατελέσατε βουλευτές και υπουργοί και μας εμπαίζετε κάθε χρόνο βγάζοντας στη δημοσιότητα τα προκλητικά τι έσχες, βαφτίζοντάς τα πόθεν έσχες, χωρίς να μας εξηγείτε το πώς έσχες. Αν η βουλευτική “αποζημίωση” είναι τόοοσο μεγάλη ώστε να περισσεύουν τόοοσα πολλά που να έχετε οι περισσότεροι από σας αμύθητες κινητές και ακίνητες περιουσίες, τότε ας μειωθεί στο ένα πέμπτο ή και λιγότερο. Ή μήπως τα προκλητικά τι έσχες που μας επιδεικνύετε προέρχονται από “δωράκια” κι όχι από τις αποταμιεύεσεις από τις “αποζημιώσεις” σας;
Τι να σας πω, κύριε Παπούλια, εγώ δεν θα καταδεχόμουνα να κατέχω ένα δημόσιο διακοσμητικό αξίωμα, όπως το δικό σας, και να χρυσοπληρώνομαι από το υστέρημα ενός υποσιτιζόμενου λαού χωρίς να προσφέρω τίποτα το ουσιαστικό. Εσείς, σοβαρός άνθρωπος, πώς το καταδέχεστε;