Στις καταδύσεις αναψυχής «το μέλλον ανήκει στην Ελλάδα»

Την εκτίμηση ότι στις καταδύσεις αναψυχής “το μέλλον ανήκει στην Ελλάδα”, η οποία έχει μόλις αγγίξει την επιφάνεια των δυνατοτήτων της, εκφράζει ο δύτης Κώστας Μαυροχωρίδης, επαγγελματίας εκπαιδευτής καταδύσεων, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ, “Πρακτορείο 104,9 FM”, περιγράφοντας τις δυνατότητες που έχει στη χώρα μας ένας τομέας, που κυρίως ανθεί σε μακρινές χώρες του Ειρηνικού Ωκεανού.

“Το μέλλον λοιπόν και οι προοπτικές και σε θέσεις εργασίας και σε ανάπτυξη επιχειρήσεων όσον αφορά την καταδυτική βιομηχανία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα” τόνισε ο κ.Μαυροχωρίδης, ο οποίος έχει “γράψει” χιλιάδες ώρες καταδύσεων και εκπαίδευσης και μετά από 25 χρόνια εμπειρίας δηλώνει πεπεισμένος πως υπάρχουν σημαντικότατες προοπτικές.
“Αυτή τη στιγμή οι μελέτες που έχουν γίνει μέσα από την Ένωση Επαγγελματιών Εκπαιδευτών Κατάδυσης έχουν δείξει ότι θα (μπορούσαν να) δημιουργηθούν 3.000 καταδυτικά κέντρα, τα οποία με τον νόμο και τα θαλάσσια πάρκα, που θα γίνουν στο μέλλον θα έχουν αντικείμενο εργασίας” προσέθεσε ο Έλληνας δύτης που τόνισε πως σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να διαχωρίζουμε αυστηρά τις διαφορετικές τεχνικές και εξειδικεύσεις. Ο ίδιος διευκρίνισε ότι στις καταδύσεις (αναψυχής) μπορεί να εμφανιστούν κίνδυνοι μόνον όταν δεν τηρείται το σύνολο των προδιαγραφών.
“Σε ό,τι αφορά τις εξειδικευμένες καταδύσεις υπάρχει κίνδυνος, ενώ ταυτόχρονα αυτοί που ασχολούνται με τα τεχνικά θέματα είναι συγκεκριμένα άτομα και σε ό,τι αφορά την ηλικία αλλά και σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση” εξηγεί ο κ. Μαυροχωρίδης, ορμώμενος και από τα γεγονότα της Ταϊλάνδης.
“Πιστεύω ότι πολλές φορές και σε πολλές καταστάσεις η αιτία για δυσκολίες που εμφανίζονται είναι ότι γίνονται πράγματα που δεν θα έπρεπε. Επί παραδείγματι στον Όλυμπο μπορεί να βρεθούν άτομα τον χειμώνα, που δεν είναι ειδικά εκπαιδευμένα για την ορειβασία, ή όπως συνέβη στην Ταϊλάνδη, μπορεί να πηγαίνουν άτομα στις σπηλιές, που δεν θα έπρεπε να βρεθούν εκεί” προσθέτει.
Κατά τον κ.Μαυροχωρίδη, οι καταδύσεις είναι επιλογή αναψυχής με αυξητικές τάσεις. “Αλλάζουμε λοιπόν ρότα κατά 180 μοίρες και πηγαίνουμε προς έναν καταδυτικό τουρισμό ο οποίος φέρνει αναβάθμιση στις θέσεις εργασίας, στον ποιοτικό τουρισμό και σε ότι αφορά το συνάλλαγμα” τόνισε με έμφαση για την Ελλάδα ο επαγγελματίας εκπαιδευτής καταδύσεων.
Ερ. Ποιοι τύποι καταδύσεων υπάρχουν και πόσο διαφορετικές είναι οι απαιτήσεις;
Η κατάδυση ως όρος και σε ό,τι αφορά την κατάδυση αναψυχής δεν εγκυμονεί κινδύνους. Η κατάδυση αναψυχής αγγίζει όλες τις ηλικίες, από παιδιά 10 ετών μέχρι και τα 70 ή 75 χρόνια, αρκεί κάποιος να είναι υγιής, ενώ από εκεί και πέρα υπάρχουν προγράμματα κατάδυσης όπου δίνεται η δυνατότητα σε κάποιον να εξελιχθεί και να φτάσει όπου μπορεί να φτάσει. Το όριο καταδύσεων αναψυχής ξεκινάει από τα 18 μέτρα και φτάνει τα 40, ενώ μετά τα 40 μέτρα βάθος δεν μιλάμε για αναψυχή αλλά για τεχνική κατάδυση που προϋποθέτει άλλη εκπαίδευση και συγκεκριμένο λόγο για να την κάνεις. Η αναψυχή δίνει τη δυνατότητα στον μελλοντικό αυτοδύτη να ακολουθήσει τη σταδιοδρομία του εκπαιδευτή καταδύσεων. Εκεί πραγματικά δεν δημιουργούνται ποτέ ατυχήματα και ως παράδειγμα στα 25 χρόνια λειτουργίας της δικής μας σχολής, με περισσότερες από 100.000 καταδύσεις δεν είχαμε ποτέ καταδυτικό ατύχημα. Αυτό είναι ένα στατιστικό στοιχείο με το οποίο όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε ότι η κατάδυση είναι διασκέδαση, είναι αναψυχή, μπορούμε και “ταξιδεύουμε”, ανακαλύπτουμε διαφορετικούς βυθούς, ναυάγια, ξέρεις, βλέπουμε ψάρια τα οποία ποτέ δεν θα μπορούσαμε να διανοηθούμε πως θα τα δούμε εμείς οι ίδιοι, ενώ όπως είπαμε, από εκεί και πέρα μπορούμε να ακολουθήσουμε το δρόμο ως επαγγελματική σταδιοδρομία.
Ερ. Σε ποιες περιπτώσεις μιλάμε για τεχνική κατάδυση;
Εδώ βρισκόμαστε στα άλλα παρακλάδια που έχουν να κάνουν με την κατάδυση, όπως όταν μιλάμε για την σπηλαιοκατάδυση. Αυτοί οι οποίοι θέλουν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο αντικείμενο πρέπει να σπουδάσουν, κατά κύριο λόγο, γεωλογία, αρχαιολογία ή θαλάσσια βιολογία και από πολύ μικροί να ασχοληθούν με το αντικείμενο, αρχικά ως αναψυχή και στη συνέχεια να περάσουν στην τεχνική κατάδυση που είναι διαφορετικές συσκευές, διαφορετικά αέρια κ.ο.κ. Ένα άλλο αντικείμενο δε, που και πάλι ορίζεται ως είδος κατάδυσης, είναι οι επαγγελματικές εργασίες, οι επαγγελματίες δύτες που επίσης εκπαιδεύονται σε ειδικά κολέγια στο εξωτερικό κατά κύριο λόγο, και αναλαμβάνουν δράση σε συγκεκριμένες εργασίες όπως σε εξέδρες πετρελαίου, σε εργασίες που έχουν να κάνουν με υποβρύχια καλώδια και σε άλλες γενικότερα εργασίες σε βάθος. Βλέπουμε λοιπόν ότι η λέξη κατάδυση ως ορισμός έχει να κάνει με πάρα πολλές ειδικότητες, ενώ πρέπει να ορίσουμε αν κάποιος ορίζεται ως δύτης OYK ή SEALS (σ.σ όρος που σημαίνει Sea Air Land και περιγράφει επίλεκτες στρατιωτικές ομάδες ειδικών μεικτών αποστολών), αυτό δεν σημαίνει πως είναι πάρα πολύ καλός εκπαιδευτής καταδύσεων ή ότι ένας σπηλαιοδύτης είναι πολεμιστής. Βλέπουμε, άρα, πως ο κάθε ένας εκπαιδεύεται μια ολόκληρη ζωή για ένα πράγμα και σε αυτό μπορεί να αποδώσει.
Ερ. Είναι ή μπορεί να αποτελέσει η κατάδυση αναψυχής έναν χώρο με μεγάλα έσοδα για μια χώρα;
Το μέλλον ανήκει στην Ελλάδα. Αυτό γιατί από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60 η Ελλάδα είχε έναν απαρχαιωμένο νόμο περί καταδύσεων και το κράτος απαγόρευε στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας τις καταδύσεις λόγω της αρχαιοκαπηλίας. Το 2005 υπάρχει πλέον και στην Ελλάδα ο πρώτος ευρωπαϊκός νόμος που επιτρέπει τις καταδύσεις σε όλη την επικράτεια με μερικές μόνο περιοχές να εξαιρούνται από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, κάτι που σωστά γίνεται. Αυτή τη στιγμή οι μελέτες που έχουν γίνει μέσα από την Ένωση Επαγγελματιών Εκπαιδευτών Κατάδυσης έχουν δείξει ότι θα δημιουργηθούν 3.000 καταδυτικά κέντρα, τα οποία με το νόμο και τα θαλάσσια πάρκα που θα γίνουν στο μέλλον θα έχουν αντικείμενο εργασίας. Ήδη μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα πιστεύουμε πως θα δούμε το πολεμικό ναυτικό, μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση της Κρήτης, να βυθίζει δύο πολεμικά πλοία τα οποία θα γίνουν θαλάσσια πάρκα. Ταυτόχρονα στις Σποράδες υλοποιείται το θαλάσσιο πάρκο των Σποράδων.
Αλλάζουμε λοιπόν ρότα κατά 180 μοίρες και πηγαίνουμε προς έναν καταδυτικό τουρισμό ο οποίος φέρνει αναβάθμιση στις θέσεις εργασίας, στον ποιοτικό τουρισμό και σε ότι αφορά το συνάλλαγμα. Δεν είναι άλλωστε μόνο οι Ευρωπαίοι που θα ενδιαφερθούν, θα έρθουν και άλλοι επισκέπτες που θα δώσουν τα δολάρια για να καταδυθούν στις ελληνικές θάλασσες. Οι οποίες ελληνικές θάλασσες είναι πανέμορφες, μπορεί να μην είναι κοραλλιογενείς αλλά είναι και ένας τόπος ιστορικός, με την μήτρα του πολιτισμού να είναι ουσιαστικά υποθαλάσσια. Το μέλλον λοιπόν και οι προοπτικές και σε θέσεις εργασίας και σε ανάπτυξη επιχειρήσεων όσον αφορά την καταδυτική βιομηχανία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.
Ερ. Θα έχουμε όμως τον αριθμό “πελατών” που θέλουμε με την ανάπτυξη της υποδομής;
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Ελλάδα 400 πιστοποιημένα από την PADI (σ.σ Professional Association of Diving Instructors) Καταδυτικά Κέντρα κάτι που σημαίνει πως το μέλλον ανήκει στην αυτόνομη κατάδυση ενώ μέσα από τις μελέτες που έχουμε κάνει βλέπουμε πως οι κεντροευρωπαίοι είναι κύρια εκείνοι που έχουν την αθλητική κουλτούρα, δηλαδή από πολύ μικρή ηλικία ασχολούνται με τα σπορ, είτε μιλάμε για παράδειγμα για τον ορεινό τουρισμό, είτε για τον καταδυτικό τουρισμό. Βλέπουμε μικρά παιδιά να εκπαιδεύονται συνέχεια αλλάζοντας επίπεδο ανάπτυξης και ειδικοτήτων, συνεπώς η προσέγγιση αυτού του τουρισμού είναι ικανοποιητική για την Ελλάδα, διότι αναβαθμίζει της παροχές και τις υπηρεσίες της και φέρνει πολύ υψηλότερα έσοδα. Υπάρχει άλλωστε διαφορά στην κουλτούρα που φέρνει νέους ενδιαφερόμενους. Χαρακτηριστικά στη Γαλλία παιδιά από 8 ετών διδάσκονται, το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης τα στέλνει για μαθήματα κολύμβησης και από μια ηλικία μετά τους μαθαίνει και ακόμη και σκι. Σε ότι αφορά λοιπόν τη χώρα μας, άρα πρέπει αρχικά ο Έλληνας να μάθει να κολυμπάει πρώτα, είναι αδιανόητα στη χώρα μας να έχουμε πνιγμούς, απαγορεύεται, είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να συμβαίνει σε καμία περίπτωση. Η θάλασσα προσφέρει πολλά σπορ και η αυτόνομη κατάδυση αναψυχής είναι ένα από αυτά…
Σωτήρης Κυριακίδης
ΑΠΕ-ΜΠΕ