Αυτό είναι το αυτοκίνητο του συζύγου μου. Πρέπει να αποδεχτώ πως είναι νεκρός.

«Τον έχω δηλώσει στη λίστα των αγνοουμένων. Έχω πάει σε όλα τα νοσοκομεία, έχω δώσει δείγμα DNA, αλλά τίποτε».

Λίγες ώρες μετά τη φονική πύρινη λαίλαπα που χτύπησε το Μάτι, ο δημοσιογράφος του People, Γιώργος Πράτανος, επισκλεφθηκε την περιοχή για ένα ρεπορτάζ που όλοι οι δημοσιογράφοι απεύχονται να ζήσουν. Οι περιγραφές του και οι μαρτυρίες των ανθρώπων που βίωσαν τον εφιάλτη είναι σοκαριστικές…
Έχουμε διανύσει εκατοντάδες μέτρα κατά μήκος της παραλιακής οδού, αφήνοντας πίσω την Αργυρά Ακτή, όταν συνειδητοποιούμε πως δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στην ακτή –που βρίσκεται κάποιες δεκάδες μέτρα μακριά– εξαιτίας των περιφράξεων που δεν αφήνουν καμία δίοδο διαφυγής. Αυτή, άλλωστε, ήταν μία από τις αιτίες της εκατόμβης των νεκρών: οι παγιδευμένοι δεν κατάφεραν να φτάσουν στο γιαλό. Μοιάζει με ειρωνεία της τύχης το γεγονός πως υπάρχουν λωρίδες βιβλικής καταστροφής και δίπλα λωρίδες που η φωτιά έχει προσπεράσει. Υπάρχουν σπίτια αλώβητα και σπίτια σκελετωμένα, σε απόσταση μόλις λίγων μέτρων μεταξύ τους.
Συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο, μια κυρία γύρω στα 55 κάνει κύκλους σκυμμένη πάνω από ένα καμένο αυτοκίνητο. Φοράει χειρουργική μάσκα και δείχνει ταλαιπωρημένη. «Μπορούμε να σας βοηθήσουμε;» τη ρωτάω. «Αυτό είναι το αυτοκίνητο του συζύγου μου. Επέστρεφε από το αεροδρόμιο…» μας απαντά και όταν της λέμε πως είμαστε δημοσιογράφοι ξεκαθαρίζει πως δεν θέλει να τη φωτογραφίσουμε ή να γράψουμε το όνομά της. «Αγνοείται» μας λέει. «Τον έχω δηλώσει στη λίστα των αγνοουμένων. Έχω πάει σε όλα τα νοσοκομεία, έχω δώσει δείγμα DNA, αλλά τίποτε» προσθέτει. Εκείνη τη στιγμή έρχονται δύο άντρες που της δίνουν ένα κινητό χτυπημένο, γεμάτο εξογκώματα, και ένα κλειδί αυτοκινήτου που μοιάζει να ταιριάζει με τη μάρκα. «Μπορεί να είναι του συζύγου σας;» τη ρωτάνε. Εκείνη αναγνωρίζει στην αρχή το κλειδί και μετά το κινητό, «ήταν δικό μου και του το έδωσα. Άρα πρόλαβε να φύγει και προσπάθησε να πάει προς τη θάλασσα» λέει προσπαθώντας να πιστέψει στο βολικό σενάριο που δείχνει αληθινό. Της λέμε να πάει και πάλι στους αγνοούμενους, να ρωτήσει και πάλι ανθρώπους που βρίσκονται στα γύρω ξενοδοχεία. Το ευνοϊκό σενάριο μοιάζει όμως να μην την πείθει. «Θεωρώ πως πρέπει να αποδεχτώ πως είναι νεκρός. Όσο πιο γρήγορα το κάνω, τόσο καλύτερα θα είναι» μας λέει με κυνική ειλικρίνεια. «Μακάρι να μην έχει συμβεί το μοιραίο!» ευχόμαστε καθώς απομακρυνόμαστε για να πάμε στην Αργυρά Ακτή.
Πηγή: Έθνος της Κυριακής