Γράφει ο Μαγια
Γιατί έπρεπε να παρέλθουν έντεκα μέρες από την εθνική τραγωδία για να ανοίξει ο κύκλος των καρατομήσεων κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων;
Γιατί επιχείρησαν, μετερχόμενοι κάθε τρόπο και μέσο, να θολώσουν τις ευθύνες τους, να αλλάξουν την ατζέντα με βλακώδεις έως και αποτρόπαιες δηλώσεις και με κουτοπονηριές, χαρακτηριστικές κονκλαβίων, γεγονός που πυροδότησε τη γενικευμένη κοινωνική κατακραυγή;
Γιατί υιοθέτησαν το «παπικό αλάθητο», την ύβρι της αλαζονείας, δυναμώνοντας τη φωτιά της αμφισβήτησης, της οργής, της απόρριψης;
Γιατί ολιγωρούν ν΄ αποτυπώσουν την ανάληψη της «πολιτικής ευθύνης», του πρωθυπουργού, στη σύνθεση του κυβερνητικού σχήματος και του κρατικού μηχανισμού;
Γιατί άφησαν την εθνική τραγωδία, με τον βαρύ φόρο αίματος, να ακυρώσει τους μεταμνημονιακούς σχεδιασμούς του κυβερνητικού επιτελείου, καθιστώντας ανεφάρμοστους τους περισσότερους από τους χειρισμούς που είχε προγραμματίσει προκειμένου να «γυρίσει» τον συσχετισμό στο πολιτικό παιχνίδι;
Όσο περνάνε οι μέρες και το πολιτικό κλίμα παραμένει πιο βαρύ από ποτέ για την κυβέρνηση, μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ καθίσταται ηγεμονική η άποψη ότι, χρειάζονται «τομές» που να στείλουν σαφή μηνύματα στην οργισμένη κοινή γνώμη.
Ο δρόμος διαφυγής, στην Ελλάδα των καταπατητών, των αυθαιρέτων, της διαφθοράς, της ποικιλόμορφης διαπλοκής και της πελατειακής αντίληψης, που παράγει τραγωδίες, είναι μόνο ένας: Το μέτρο των κατεδαφίσεων των παράνομων κτισμάτων πρέπει να συνδυαστεί με την κατεδάφιση των νοσηρών αντιλήψεων του παρελθόντος.
Κι εδώ ξαναμπαίνουμε στα δύσκολα.
Θ΄ αντιληφθεί η κυβέρνηση, κατά πως επεσήμανε κι ο Γιάν. Πανούσης, ότι, «συνεργαζόμενα λαμόγια», …έντιμοι μιζαδόροι, ανίκανοι «χρήσιμοι ηλίθιοι», κομπάρσοι και γελωτοποιοί δεν χωράνε στις τάξεις της;
ΥΓ 1. Εύστοχη η παρατήρηση της «Αυγής»: Η κυβέρνηση θα κριθεί από την αποφασιστικότητά της, από τον σχεδιασμό της επόμενης ημέρας, από τον σεβασμό που θα δείξει στην κοινωνία. Οι φωνές από τα ντουλάπια του χθες δεν τρομάζουν κανέναν…
ΥΓ 2. Λετε να προετοιμάζεται η δεξιά παρένθεση;…