Ο Άκης είναι ένας από τους τρεις-τέσσερις πιο παλιούς μου φίλους. Παρότι πήγα να τον δω αυτές τις μέρες που ήταν στην εντατική και οι φίλοι μεταξύ μας είχαμε διαρκή τηλεφωνική αλληλοενημέρωση για την κατάστασή του, σήμερα πήγα και τον είδα στο δωμάτιο που τον έχουν μεταφέρει εκτός εντατικής. Και ακολουθώ την παραίνεση του φίλου μου.
«Μάκη, γράψε πέντε-δέκα σειρές εσύ αsπό πρώτο χέρι». Αυτό μου είπε ο Άκης την ώρα που έφευγα. Όλη την ώρα ήταν εκεί ο γιος του Ορέστης και κάποια στιγμή ήρθε ο άλλος φίλος, Στέλιος Μάινας.
«Το μόνο που ξέρω είναι ότι κινδύνεψε η ζωή μου σοβαρά και ότι στην εντατική αυτό που συνέβη ήταν ότι κοιμόμουν συνεχόμενα δέκα μέρες» μου λέει.
«Δεν είχα συναίσθηση ούτε για ένα λεπτό, ούτε είδα όνειρα αυτές τις δέκα μέρες, είτε μου έλεγαν ότι κοιμόμουν δέκα μέρες είτε ότι κοιμόμουν δέκα λεπτά θα μου φαινόταν το ίδιο λογικό».
Είπαμε και ως κολλητοί φίλοι και πολλά άλλα, αλλά δεν γράφονται.
Υ.Γ. Μου άρεσε πάρα πολύ που ενθουσιάστηκε τόσο με το δώρο μου. Η απόδειξη ότι δεν άλλαξε καθόλου ο χαρακτήρας του μετά από αυτή την περιπέτεια.
Πηγη: athensvoice.gr