Αν είσαι γονιός, δάσκαλος, προπονητής ή συναναστρέφεσαι γενικότερα με παιδιά είναι πολύ πιθανόν να έχεις αναρωτηθεί γιατί ορισμένα παιδιά, όταν αποτυγχάνουν σε κάτι, επιμένουν μέχρι να πετύχουν, ενώ άλλα με την πρώτη αποτυχία παραιτούνται.
Ο λόγος δεν είναι ούτε θέμα ταλέντου ούτε θέμα χαρακτήρα ούτε κληρονομικότητας. Και ούτε βέβαια τεμπελιάς ή έλλειψης κινήτρου. Ο λόγος έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με το πώς ένα παιδί επεξεργάζεται και αιτιολογεί την αποτυχία στο μυαλό του. Ποια είναι, επομένως η διαφορά μεταξύ των παιδιών που δεν απογοητεύονται με μια ήττα και συνεχίζουν να προσπαθούν με εκείνα που καταβάλλονται από την αποτυχία;
Ποια παιδιά επιμένουν
Τα παιδιά που επιμένουν μέχρι να πετύχουν δεν θεωρούν ότι η όποια αποτυχία αντανακλά το πόσο ταλαντούχα ή έξυπνα είναι. Η μόνη τους έγνοια είναι να εντοπίσουν τα σημεία στα οποία δεν ήταν ακόμα αρκετά προετοιμασμένα ή ενημερωμένα για να πετύχουν το στόχο τους. Θεωρούν επομένως ότι με ακόμα μία ή περισσότερες προσπάθειες μπορούν να εξοπλισθούν με τα εφόδια και τις και τις προϋποθέσεις που την επόμενη φορά που θα τους εξασφαλίσουν την επιτυχία.
Και ποια τα παρατούν
Αντιθέτως, τα παιδιά που παραιτούνται αντιμετωπίζουν κάθε δοκιμασία με μια εφ’ όλης της ύλης αξιολόγηση της ευφυΐας τους και της ποιότητάς τους ως άτομα. Συνεπώς δεν θεωρούν ότι μπορούν να δουλέψουν για να μετατρέψουν μια αποτυχία σε επιτυχία, αφού νιώθουν ότι είτε έχουν γεννηθεί για να επιτύχουν είτε για να αποτύχουν. Σε αυτά τα παιδιά ακόμα και εάν έχουν επιτυχίες σε έναν τομέα, η αυτοπεποίθησή τους είναι τόσο εύθραυστη που μια αποτυχία είναι ικανή να τα κάνει να παραιτηθούν από επένδυση χρόνων.
Ο τροπος αντιμετώπισης της αποτυχίας δεν είναι ούτε θέμα ταλέντου ούτε θέμα χαρακτήρα ούτε κληρονομικότητας.
Πώς να αντιδράσεις αν είσαι γονιός
Η αντίδρασή σου, στην περίπτωση που το παιδί σου αποτύχει σε κάτι, είναι ιδιαίτερα σημαντική. Γι’ αυτό:
1.Απόφυγε να δείξεις συντριβή, αλλά αντίθετα δείξε ψυχραιμία.
2. Μην ασκείς κριτική. Μην αποδίδεις τα αίτια της αποτυχίας σε θέματα που σχετίζονται με τη ευφυΐα, τον χαρακτήρα, το ταλέντο ή την κληρονομικότητα.
3. Προτίμησε μια εντελώς αντικειμενική ανάλυση των συνθηκών και των παραγόντων που οδήγησαν σε αυτή την αποτυχία.
4. Συμβούλεψε το παιδί να ξαναπροσπαθήσει με σκοπό να βελτιωθεί, αλλάζοντας τη μεθοδολογία του και επενδύοντας στην καλύτερη προετοιμασία του.
5. Προσπάθησε να το καθοδηγήσεις να βρει τη μεθοδολογία αυτή σαν να είσαι προπονητής του, χωρίς όμως να το πιέζεις ή να αισθάνεται το παιδί ότι του δίνεις εντολές με αυταρχικό τρόπο.
6. Δήλωσε με σιγουριά ότι μόλις βρει τη μεθοδολογία και επενδυθεί χρόνος ότι ο στόχος του θα επιτευχθεί. Να θυμάσαι ότι η εμπιστοσύνη που του δείχνεις είναι πολύ σημαντική.