Η φωτογραφία είναι από το antiparos blog
Νομίζω πως η ουσία της υπόθεσης Ρόβλια μας έχει διαφύγει. Κι αυτό γιατί, άν κάποιος πίστεψε τις περί διαφάνειας εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης είναι απλά αδαής. Ο κόσμος, τώρα περισσότερο από ποτέ, έχει ανάγκες και προσπαθεί να τις ικανοποιήσει με κάθε τρόπο, επομένως και μέσω των βουλευτών του. Έτσι γινόταν, έτσι γίνεται, έτσι θα γίνεται. Τίποτα πιο φυσικό και πιο συνηθισμένο από έναν βουλευτή και υπουργό που ρουσφετολογεί. Αν κάποιος εξ αυτών ισχυρίζεται το αντίθετο είναι ή ανίκανος ή ψεύτης. Το πρόβλημα λοιπόν βρίσκεται αλλού. Όπως ισχυρίστηκε ο κ. Ρόβλιας τα έγγραφα που είδαν το φως της δημοσιότητας, αν και υπαρκτά, «δεν έφυγαν ποτέ από το γραφείο του». Επίσης, φέρεται να δηλώνει πως «τέτοια αιτήματα κατατίθενται σε όλα τα πολιτικά γραφεία, αλλά αυτό δε σημαίνει και ότι ικανοποιούνται». Ο κύριος υφυπουργός επίσης, εμμέσως πλην σαφώς, άφησε να εννοηθεί πως ο διευθυντής του γραφείου του διαχειρίστηκε, όπως τη διαχειρίστηκε, αυτήν την υπόθεση. Εν ολίγοις, ο άτεγκτος αυτός εθνοπατέρας λειτουργούσε, στην καλύτερη των περιπτώσεων, όπως ο ΜΑΥΡΟΓΥΑΛΟΥΡΟΣ της Ελληνικής ταινίας. Στο ίδιο μοτίβο, ο ιδιαίτερος του ήταν κάτι μεταξύ των επίσης κινηματογραφικών ΓΚΡΟΥΕΖΑ και ΨΕΥΤΟΘΟΔΩΡΟΥ. Δηλαδή, όπως ο ίδιος ο κος Ρόβλιας ομολογεί, κατέγραφε τα αιτήματα για ρουσφέτια των “πελατών” του υποσχόμενος την συνδρομή του, και στην συνέχεια δεν έκανε τίποτα. Τα πετούσε στον κάλαθο των αχρήστων. Το ομολογεί απλά και ανερυθρίαστα. Δεν ήταν επομένως υποκριτής μόνον απέναντι στον αρχηγό και το κόμμα του, αλλά κυρίως απέναντι στους δόλιους τους ψηφοφόρους του τους οποίους και δούλευε κανονικά. Αυτοί οι τελευταίοι, αν έχουν μνήμη και φιλότιμο, θα πρέπει στις επόμενες εκλογές να τον στείλουν στο σπίτι του. Ή στα κινηματογραφικά πλατώ όπου σίγουρα θα διαπρέψει ως κωμικός ολκής. Η παραίτηση του Ντίνου Ρόβλια θα είναι απώλεια για το έθνος, ίσως όμως, και το ευχόμαστε, να είναι κέρδος για την έβδομη τέχνη. Κι αυτό διότι πιθανόν να αναδείξει ένα μεγάλο κωμικό-υποκριτικό ταλέντο, που μέχρι τώρα παραμένει αναξιοποίητο.
Αναρτήθηκε από naxio