Η ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ, η Μεγαλομάρτυς
Η ΑΓΙΑ ΜΕΛΙΤΙΝΗ
Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΝΤΜΙΛΑ (Τσέχα μάρτυς)
Ο ΟΣΙΟΣ ΔΩΡΟΘΕΟΣ, ο εν Αιγύπτω Ερημίτης (+ 4ος αϊ.)·
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ, Μητροπολίτης Κιέβου, Ρώσος (+ 1406).
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΝΙΑΝ (Βρετανός)
Η ΑΓΙΑ EDITHA (Αγγλίδα).
Αναλυτικά
Η ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ, η Μεγαλομάρτυς
Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, στη Χαλκηδόνα. Οι γονείς της, Ψιλόφρων και Θεοδωριανή, ήταν ευγενείς και θεοφοβούμενοι άνθρωποι. Το ίδιο και η κόρη τους Ευφημία, που διακρινόταν για την υπέροχη ομορφιά της και για τα σπάνια πνευματικά της χαρίσματα. Κάποτε, λοιπόν, ο ανθύπατος Μικράς Ασίας, Πρίσκος, εξέδωσε διαταγή που υποχρέωνε όλους τους κατοίκους της Χαλκηδόνας να παρουσιαστούν στη γιορτή του θεού Άρη και να θυσιάσουν προς τιμήν του. Η Ευφημία, μαζί με άλλους χριστιανούς που δεν παρουσιάστηκαν, συνελήφθησαν και κλείστηκαν στη φυλακή. Όταν μετά 20 μέρες χωρίς νερό και ψωμί τους έβγαλαν και τους ρώτησαν αν εμμένουν στην πίστη τους, αυτοί αποκρίθηκαν θετικά. Τότε κράτησαν μόνο την Ευφημία, που με διάφορα δελεαστικά μέσα προσπάθησαν να την πείσουν να αρνηθεί τον Χριστό. Όμως στο μυαλό της Ευφημίας επικρατούσε ο λόγος του ευαγγελιστή Ιωάννη, που λέει: “ός αν ομολογήσει ότι Ιησούς εστίν ο υιός του Θεού, ο Θεός εν αύτω μένει και αυτός εν τω Θεώ”1. Όποιος δηλαδή ομολογήσει με όλες τις δυνάμεις του ότι ο Ιησούς είναι ο ενανθρωπήσας Υιός του Θεού, ο θεός μένει σ’ αυτόν και αυτός μένει μέσα στη χάρη του Θεού. Και η Ευφημία, παρά τα φρικτά βασανιστήρια που υπέστη, απ’ τα όποια με τη βοήθεια του Θεού βγήκε άθικτη, έμεινε σταθερή στην ομολογία της στον Χριστό. Τελικά την έριξαν στα θηρία και μια αρκούδα της έδωσε το θανατηφόρο χτύπημα.
1. Α’ επιστολή Ιωάννου, δ’ 15.
Απολυτίκιο. τΗχος γ’. Την ωραιότητα.
Τω θείω έρωτι, Λαμπρώς άθλήσασα, εις όσμήν έδραμες, Χριστού πανεύφημε, οία νεάνις παγκαλής, και Μάρτυς πεποικιλμένη’ όθεν είσελήλυθας, είς παστάδα ούράνιον, κόσμω διανέμουσα, ιαμάτων χαρίσματα, και σώζουσα τους σοί έκβοώντας· χαίροις θεόφρον Ευφημία.
Η ΑΓΙΑ ΜΕΛΙΤΙΝΗ
Ή μεγάλη της πίστη κατόρθωσε να νικήσει τους ισχυρότερους που ανέλαβαν να τη νικήσουν. Η αγία Μελιτινή έζησε κατά το έτος 160 μ. Χ., όταν βασιλιάς ήταν ο Αντωνίνος, ο επονομαζόμενος ευσεβής. Ο τότε λοιπόν ηγεμόνας της Θράκης Αντίοχος, σκληρός πολέμιος των χριστιανών, διέταξε να συλληφθεί και η Μελιτινή από τη Μαρκιανούπολη, που καταγγέλθηκε ότι εργαζόταν δραστήρια για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Επειδή οι απειλές δεν μπόρεσαν να τη φοβίσουν, ανέλαβε η ίδια η σύζυγος του ηγεμόνα να την αλλαξοπιστήσει. Γι’ αυτό τη δέχτηκε στο σπίτι της και χρησιμοποίησε επιδέξια όλα τα σαγηνευτικά και ύπουλα γυναικεία μέσα. Αλλά αυτή που ανέλαβε να νικήσει, νικήθηκε. Υπέστη όμως μια ήττα, από ‘κείνες που συγχρόνως είναι και ένδοξη νίκη. Θέλησε δηλαδή να κάνει ειδωλολάτρισσα τη Μελιτινή, και κατέληξε στο να γίνει η ίδια χριστιανή. Κατόπιν και οι δυο γυναίκες μαζί, αφού απέκρυψαν το γεγονός από τον Αντίοχο, συνεργάστηκαν και έφεραν πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική πίστη. Μανιώδης ο Άντίοχος, όταν έμαθε την αλήθεια, αποκεφάλισε τη Μελιτινή, η οποία βάδισε με θάρρος στο θάνατο και συγχρόνως στην αιώνια τρυφή και δόξα.
Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΝΤΜΙΛΑ (Τσέχα μάρτυς)
Γεννήθηκε πιθανώς το έτος 856 μ. Χ. από γονείς ευγενείς, αλλά ειδωλολάτρες. Σε ηλικία 16 χρονών ήλθε σε γάμο με τον ηγεμόνα των Τσέχων Μποριβόϊα. Έγιναν χριστιανοί την εποχή που οι δύο μεγάλοι Ιεραπόστολοι των Σλάβων, Μεθόδιος και Κύριλλος, βρίσκονταν στην Τσεχία. Τότε οι δύο βασιλείς, με θερμό χριστιανικό ζήλο, έκτισαν πολλές εκκλησίες και κάλεσαν Ιερείς για τον πλήρη εκχριστιανισμό του λαού που κυβερνούσαν. Όμως ο Μποριβόϊα, μόλις 36 χρονών, απεβίωσε. Τότε η νεαρή χήρα Λουντμίλα, μητέρα τριών αγοριών και μιας κόρης, αφιέρωσε όλη της τη ζωή στον Χριστό και την Εκκλησία. Αλλά όταν αργότερα ανέλαβε την ηγεμονία ο εγγονός της, Βιατσεσλάβος, η νύφη της, Δραγομίρα, προσπάθησε να επαναφέρει την ειδωλολατρία. Η Λουντμίλα όμως την εμπόδισε παντοιοτρόπως και η Δραγομίρα ορκίστηκε να την εκδικηθεί ακόμα και με θάνατο. Για να γλιτώσει η Λουντμίλα, αποσύρθηκε σ’ ένα πύργο κοντά στην πόλη της Βοημίας Τέτσιν. Εκεί ακριβώς τη βρήκαν οι απεσταλμένοι της Δραγομίρας, όπου τη θανάτωσαν με αγχόνη το έτος 717 σε ηλικία 62 χρονών. Αργότερα ο εγγονός της, Βιατσεσλάβος, μετέφερε το Ιερό της λείψανο στην Πράγα, όπου φυλάσσεται μέχρι σήμερα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΔΩΡΟΘΕΟΣ, ο εν Αιγύπτω Ερημίτης (+ 4ος αϊ.)·
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ, Μητροπολίτης Κιέβου, Ρώσος (+ 1406).
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΝΙΑΝ (Βρετανός) – Η ΑΓΙΑ EDITHAC Αγγλίδα).
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτών των αγίων της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων”, του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985. 828
http://www.pigizois.net/index2.php