Αυτό θα πει ρηξικέλευθη επικοινωνιακή πολιτική. Ενώ όλοι ψάχνονταν στη Ρηγίλλης για το ποιός “δίνει” στοιχεία σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις, ήρθε η αποκάλυψη.
“Διέρευσε” λοιπόν σε ιστοτόπους διαχρονικής διαροής ότι ο Παναγιωτόπουλος για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία της ΝΔ κατάφερε να σταματήσει τις διαροές. Ακολούθησε μία σύντομη “αγιογραφία” του Παναγιωτόπουλου και αμέσως μετά μία νέα διαροή άκρως εσωκομματική.
Μετά τον σάλο που προκλήθηκε στη Ρηγίλλης και παρενέβει ο ίδιος ο Σαμαράς με πολύ έντονο ύφος, η νέα διαροή αυτοδιαψεύσθηκε ως κακή αντιγραφή από δημοσίευση που πρόλαβαν να διαβάσουν τουλάχιστον δύο άνθρωποι. Για τέτοια δημόσια πηγή μιλάμε. Το θέατρο του παραλόγου αφού κάποιοι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι που τίμησαν τον Σαμαρά με την ψήφο τους αλλά και τους υπολοίπους υποψηφίους είναι ζώα…
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι σε κάθε κόμμα υπάρχουν παλαιολιθικοί εγκέφαλοι με ξύλινο λόγο και μεθόδους. Η περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας όμως είναι διαφορετική. Ας αναλογιστούμε το μέγεθος των “διαροών” όταν η ΝΔ ήταν κυβέρνηση. Στις συγκεκριμένες κατευθύνσεις, από συγκεκριμένα πρόσωπα και ένα κονκλάβιο περιφερόμενων κλόουν που λάμβαναν “ενισχύσεις” από βαρώνους (κύριε Τραγάκη, κάποτε πρέπει να μιλήσεις, δεν έχεις λόγο να καλύπτεις τέτοια υποκείμενα) επειδή είχαν “νυχτερινές ανάγκες”.
Αν ρωτήσετε τους μάστορες της φωτογραφίας θα σας πουν ότι η διαροή προέρχεται από τον ίδιο σωλήνα και
καταλήγει στον ίδιο λάκο. Ακριβώς αυτό φαίνεται να συμβαίνει και με τη ΝΔ. Ίδιοι σωλήνες, ίδιος λάκος. Τότε και τώρα. Το θέμα είναι πως όποιος ανακατεύεται με τις βρωμιές αποκλείεται να είναι καθαρός. Το μυστικό με τις διαροές είναι να τις σταματάς πριν ο λάκος γίνει βόθρος.
Τώρα λοιπόν, με νωπή λαϊκή εντολή ο Σαμαράς έχει όλη την ευχέρεια να κόψει τον ομφάλιο λώρο των προσωπικών παιχνιδιών του κάθε καιροσκόπου γιατί το τελευταίο που χρειάζεται η ΝΔ και η χώρα είναι αυτές οι εσωκομματικές “ισορροπίες” που πρέπει να τηρηθούν. Ε λοιπόν, δεν χρειάζεται καμμία εσωκομματική ισορροπία, αφού η εκλογή δεν έγινε με εσωκομματικές διαπραγματεύσεις ή χτυπήματα κάτω από τη μέση όπου χρησιμοποιήθηκαν γνωστοί παπαγάλοι (τουλάχιστον από την πλευρά Σαμαρά).
Εμείς δε, που τρώμε τις ώρες μας στα πληκτρολόγια (από λόξα και μόνο), γνωρίζουμε την τακτική των διαροών, των εσωκομματικών μαχαιρωμάτων και από τα δύο κόμματα και πως ο γενιτσαρισμός έχει καταντήσει κοινή πρακτική. Ας ζυγίσει ο Σαμαράς τις συνθήκες τώρα που ο κουβάς είναι άδειος. Άμα γεμίσει θα γίνει ασήκωτος και η χώρα θέλει ξεκούραστους ηγέτες, όχι κουρασμένους αυτόχειρες “ισορροπιών”.