Εορτάζοντες την 28ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Ο ΟΣΙΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ, ο Ομολογητής
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΒΑΡΟΥΧ, ο Δίκαιος
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΟΣ ο ποιμένας, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΑΛΦΕΙΟΣ και ΖΩΣΙΜΟΣ τα αδέλφια, ΝΙΚΩΝ, ΝΕΩΝ, ΗΛΙΟΔΩΡΟΣ και λοιπές ΠΑΡΘΕΝΕΣ και ΠΑΙΔΙΑ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ο Ρωμαίος και ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και οι μαζί μ’ αυτόν μαρτυρήσαντες 30 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ ο Μοναχός, που ασκήτευσε στην Κύπρο
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΕΙΡΗΝΗ & ΣΟΦΙΑ
Εύρεσις Ιερών Λειψάνων οσίου Νεοφύτου, του εν Κύπρω Εγκλείστου (14ος αϊ.)
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ, ο Ομολογητής
Κατείχε μεγάλη κοινωνική θέση στο Ικόνιο αλλά και μεγάλες χριστιανικές αρετές. Όταν, λοιπόν, ο αυτοκράτωρ Αυρηλιανός (270-275) εξέδωσε διάταγμα κατά των χριστιανών, ο έπαρχος Ικονίου συνέλαβε το Χαρίτωνα από τους πρώτους. Τα βασανιστήρια που υπέστη ήταν σκληρά. Όμως ο Χαρίτων έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Στο διάστημα που βρισκόταν στη φυλακή, ο Αυρηλιανός δολοφονήθηκε. Ο διάδοχός του, Πρόβος, σταμάτησε το διωγμό κατά της Εκκλησίας και ο Χαρίτων απελευθερώθηκε. Αποφάσισε, τότε, να πάει προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα. Αλλά στο δρόμο συνελήφθη από ληστές, που τον οδήγησαν στο κρησφύγετό τους. Όταν έφθασαν στη σπηλιά τους, έφαγαν και ήπιαν. Αλλά το κρασί ήταν δηλητηριασμένο και πέθαναν όλοι. Τότε, η σπηλιά εκείνη των ληστών μετατράπηκε από τον όσιο σε εκκλησία του θεού. Η φήμη του Χαρίτωνα έφερε κοντά του πολλούς μαθητές. Τους κυβερνούσε με στοργή και τους προήγαγε σε υψηλές βαθμίδες αρετής. Ποθώντας, όμως, περισσότερη ησυχία, όρισε διάδοχό του στο μοναστήρι και αναχώρησε στην έρημο, όπου ασκήτεψε μέσα σε διάφορα σπήλαια. Όταν πλησίασε το τέλος του, επέστρεψε στο αρχικό του μοναστήρι, κοντά στους αγαπημένους του μαθητές, τους οποίους είχε οδηγήσει “επί ζωής πηγάς υδάτων”1. Δηλαδή τους είχε οδηγήσει σε πηγές νερών, που είναι γεμάτα ζωή. Εκεί, λοιπόν, παρέδωσε ήσυχα και ειρηνικά τη ψυχή του στο Θεό.
1. Αποκάλυψη Ιωάννου, ζ’ 17.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Χαρίτων του Πνεύματος, καταυγασθείς ταις αυγαίς, φωστήρ έχρημάτισας, της εναρέτου ζωής, Χαρίτων μακάριε* συ γαρ ομολογία, αληθείας εμπρέψας, έλαμψας εν ερήμω, εγκράτειας τοις πόνοις. Διό των ευφημούντων σε, Πάτερ μνημόνευε.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΒΑΡΟΥΧ, ο Δίκαιος
Φιλαλήθης και θαρραλέος ο Βαρούχ, έζησε τον 7ο αιώνα π. Χ. Ήταν γιος του Νηρίου και υπήρξε αφοσιωμένος ακόλουθος και γραμματέας του προφήτη Ιερεμία. Όταν ήταν φυλακισμένος ο Ιερεμίας, ο Βαρούχ έγραψε με υπαγόρευσή του προφητείες, με την εντολή να τις αναγνώσει στο λαό σε ήμερα νηστείας. Αλλά ο βασιλιάς Ιωακείμ, όταν το πληροφορήθηκε, αντί να επωφεληθεί από τις νουθεσίες του προφήτη, έριξε το βιβλίο του στη φωτιά. Οι προφητείες όμως εκείνες, γράφηκαν και πάλι. Ο Βαρούχ φυλακίστηκε, διότι οι Ιουδαίοι τον μισούσαν για τη φιλαλήθη και θαρραλέα του γλώσσα. Τον κατηγορούσαν μάλιστα, ότι αυτός παρακινούσε εναντίον τους τον προφήτη Ιερεμία. Όταν οι Ιουδαίοι κατέφυγαν φοβισμένοι στην Αίγυπτο για τη στάση τους κατά του βασιλιά της Βαβυλώνας, μαζί με τον Ιερεμία πήγε εκεί και ο Βαρούχ. Ραβινιστική παράδοση αναφέρει ότι αυτός, μετά το θάνατο του Ιερεμία, επανήλθε στη Βαβυλώνα. Ο Βαρούχ στο ομώνυμο βιβλίο του μέσα στην Άγια Γραφή, προλέγει καθαρά για την ενανθρώπηση του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Προφητικής αξιωθείς λαμπηδόνας, Ιερεμία τω κλεινώ συνεδέθης, και τούτω όμοδίαιτος έγένου σοφέ’ όθεν προηγόρευσας, θεηγόρω σου γλώττη, την του Λόγου κένωσιν, εις άνάπλασιν κόσμου· ης μετασχόντες πίστει άληθεί, Βαρούχ Προφήτα, ένθέως τιμώμεν σε.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΟΣ ο ποιμένας, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΑΛΦΕΙΟΣ και ΖΩΣΙΜΟΣ τα αδέλφια, ΝΙΚΩΝ, ΝΕΩΝ, ΗΛΙΟΔΩΡΟΣ και λοιπές ΠΑΡΘΕΝΕΣ και ΠΑΙΔΙΑ
Υπήρξαν στα χρόνια του Διοκλητιανού και ηγεμόνα της Πισιδίας Μάγνου (290). Ο Μάρκος ήταν βοσκός προβάτων και γέροντας. Επειδή ομολόγησε ότι είναι χριστιανός, βασανίστηκε φρικτά και στάλθηκε στην Κλαυδιούπολη. Εκεί κάλεσαν τρία αδέλφια, τον Αλέξανδρο, τον Αλφειό και τον Ζώσιμο, από το χωριό Κατάλυτο, για να κατασκευάσουν χάλκινα δεσμά για τον Μάρκο. Όταν όμως άρχισαν να τα κατασκευάζουν, ένιωσαν τα χέρια τους να παραλύουν. Θαύμασαν για το γεγονός και αμέσως ομολόγησαν τον Χριστό. Τότε μαρτύρησαν με φρικτό τρόπο, αφού έριξαν στο στόμα τους βραστό μολύβι και έπειτα τους κάρφωσαν επάνω σε πέτρα. Τον Μάρκο, αφού συνέχισαν να τον βασανίζουν φρικτά, τελικά τον αποκεφάλισαν. Τον ίδιο θάνατο είχαν και οι υπόλοιποι Μάρτυρες, Ηλιόδωρος, Νικών και Νέων, μαζί με πολλές Παρθένες και Παιδιά. Όλοι αποκεφαλίστηκαν στην τοποθεσία Μωρομίλιο.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ο Ρωμαίος και ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Μαρτύρησαν δια ξίφους, μάλλον στη Ρώμη.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και οι μαζί μ’ αυτόν μαρτυρήσαντες 30 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Μαρτύρησαν δια ξίφους. (Μάλλον πρόκειται περί επαναλήψεως του ιδίου μάρτυρα με αυτόν τον προηγούμενο, που μαρτύρησε με τους Μάρκο, Αλφειό, Ζώσιμο κλπ.).
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ ο Μοναχός, που ασκήτευσε στην Κύπρο
Άγνωστος στους Συναξαριστές, γνωστός όμως και θαυματουργός στην εκκλησία της Κύπρου. Ο Όσιος αυτός ήταν Γερμανός στην καταγωγή και κατά την εποχή των σταυροφοριών, όταν οι σταυροφόροι πλησίασαν την Κύπρο, αυτός έγινε μοναχός μαζί με άλλους 300 στρατιώτες. Ακολουθία του Οσίου αυτού, εξέδωσε ο αρχιμανδρίτης Κυπριανός.
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΕΙΡΗΝΗ & ΣΟΦΙΑ
Ό Σ. Εύστρατιάδης στο Αγιολόγιό του αναφέρει: “Εις τα υπομνήματα ουδέν περί αυτών σημειούται, ειμή ότι δια μαχαίρας ετελειώθησαν”.
Εύρεσις Ιερών Λειψάνων οσίου Νεοφύτου, του εν Κύπρω Εγκλείστου (14ος αϊ.)
http://www.pigizois.net/index2.php